Sandra Annette Bullock, lepiej znana jako Sandra Bullock (ur. 26 lipca 1964 w Arlington w stanie Wirginia) – amerykańska aktorka, producentka filmowa, reżyserka, scenarzystka i filantropka niemieckiego pochodzenia, w 2010 roku nagrodzona Oscarem za rolę pierwszoplanową w filmie Wielki Mike. The Blind Side. Głównie kojarzona z rolami w komediach romantycznych.

Życiorys[ | edytuj kod]

Wczesne lata[ | edytuj kod]

Urodziła się w hrabstwie Arlington w Wirginii jako córka Helgi Bullock (z domu Helga Mathilde Meyer), niemieckiej śpiewaczki operowej i Johna W. Bullocka (ur. 1925), trenera głosu. Dorastała wraz z młodszą siostrą Gesine (ur. 6 marca 1970). Dzieciństwo spędziła w niemieckiej Norymberdze, gdzie mieszkali jej dziadkowie. Jej dziadek był wynalazcą. W Niemczech śpiewała w dzięciecym chórze Staatstheater Nürnberg. Jako dziecko studiowała balet i sztuki wokalne, występowała w małych rólkach w przedstawieniach operowych. Uczęszczała do humanistycznej szkoły waldorfskiej.

Ukończyła Washington-Lee High School, gdzie była cheerleaderką, grywała również w szkolnych przedstawieniach i grała w piłkę nożną. W 1982 rozpoczęła studia na East Carolina University w Greenville w Karolinie Północnej, gdzie w 1987 ukończyła wydział dramatu. Przeniosła się potem na Manhattan, gdzie utrzymywała się pracując m.in. jako barmanka, kelnerka, garderobiana.

Kariera[ | edytuj kod]

Sandra Bullock, 2002

Po debiucie w dreszczowcu Hangmen (1987) i występie w telewizyjnym filmie NBC Bionic Showdown: The Six Million Dollar Man and the Bionic Woman (1989) z Lindsay Wagner i Lee Majorsem, w 1989 roku dostała główną rolę w komedii Who Shot Patakango?. Na szklanym ekranie grała postać Tess McGill w sitcomie NBC Pracująca dziewczyna (Working Girl, 1990) i telewizyjnej adaptacji powieści Jackie Collins NBC Uśmiechy losu (Lucky Chances, 1990) obok Vincenta Irizarry, Michaela Nadera, Stephanie Beacham, Leann Hunley i Nicollette Sheridan. Jej drugoplanowa rola Leniny Huxley w filmie science fiction Człowiek demolka (Demolition Man, 1993) z Sylvesterem Stallone i Wesleyem Snipesem była nominowana do Złotej Maliny.

Przełomem w jej karierze okazała się rola Annie Porter w filmie Speed: Niebezpieczna prędkość (Speed, 1994) u boku Keanu Reevesa. Za kreację Lucy Eleanor Moderatz w komedii romantycznej Ja cię kocham, a ty śpisz (While You Were Sleeping, 1995) zdobyła nominację do Złotego Globu w kategorii najlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu. Swoją pozycję gwiazdy dużego ekranu umocniła występem w thrillerze System (The Net, 1995) oraz melodramacie wojennym Miłość i wojna (In Love and War, 1996). Jednak za rolę Annie Porter w drugiej części Speed 2: Wyścig z czasem (Speed 2: Cruise Control, 1997) została nominowana do antynagrody Złotej Maliny jako najgorsza aktorka.

W 1996 i 1999 roku magazyn People umieścił jej nazwisko na liście pięćdziesięciu najpiękniejszych ludzi świata, a w październiku 1997 r. magazyn Empire umieścił ją na 58. miejscu listy stu największych gwiazd kina wszech czasów.

Sandra Bullock podczas odbierania Złotej Maliny za udział w filmie Wszystko o Stevenie.

Za tytułową postać w komedii Miss Agent (2000) ponownie zdobyła nominację do Złotego Globu. W dramacie 28 dni (28 days, 2000) wcieliła się w postać dziennikarki-alkoholiczki. Za udział w filmie Śmiertelna wyliczanka (Murder by Numbers, 2002) dostała po raz pierwszy piętnaście milionów dolarów i trafiła na 6. miejsce najlepiej zarabiających kobiet w Hollywood. Po występie w komedii romantycznej Dwa tygodnie na miłość (Two Weeks Notice, 2002) u boku Hugh Granta, w dramacie kryminalnym Paula Haggisa Miasto gniewu (Crash, 2004), który otrzymał Oscara dla najlepszego filmu roku, wystąpiła jako Jean Cabot.

Można ją było potem zobaczyć u boku Keanu Reevesa w melodramacie Dom nad jeziorem (The Lake House, 2006) jako Kate Forster, Bez skrupułów (Infamous, 2006) w roli amerykańskiej pisarki Harper Lee, autorki powieści Zabić drozda, dreszczowcu Przeczucie (Premonition, 2007).

Choć komedia Wszystko o Stevenie (All About Steve, 2009) została świetnie przyjęta przez publiczność uzyskując w sumie 33,8 miliona dolarów, Bullock otrzymała dwie Złote Maliny: dla najgorszej aktorki i dla najgorszej ekranowej pary (wraz z Bradleyem Cooperem). Za rolę Margaret Tate w komedii romantycznej Narzeczony mimo woli (The Proposal, 2009) u boku Ryana Reynoldsa zdobyła nominację do nagrody Satelity dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu. Z kolei kreacja Leigh Anne Touhy w dramacie sportowym Wielki Mike. The Blind Side (The Blind Side, 2009) odebrała statuetkę Oscara (to pierwszy przypadek w historii, kiedy w jednym roku aktor zostaje jednocześnie nagrodzony za najlepszą i najgorszą rolę sezonu. Bullock zapisała się do historii jako druga aktorka (pierwszą była Halle Berry), która osobiście odebrała Złotą Malinę), Złoty Glob w kategorii najlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu i Gildia Aktorów Filmowych.

Życie prywatne[ | edytuj kod]

Spotykała się z producentem filmowym, Michaelem Mailerem (1989). Była też związana z aktorem Tate’em Donovanem (1992-95), którego poznała podczas kręcenia komedii Eliksir miłości (Love Potion No. 9, 1992), aktorem Keanu Reevesem (1993), zawodnikiem futbolu amerykańskiego Troyem Aikmanem (1995), Matthew McConaugheyem (1996-98), synem gitarzysty Franka Zappy – Dweezilem Zappą (1998), Guyem Forsythe’em (1999), muzykiem Bobem Schneiderem (1999-2001), Hugh Grantem (2001) i Ryanem Goslingiem (2001-2002).

W 2004 roku, gdy kupowała prezent gwiazdkowy dla swojego chrześniaka, poznała Jessego Jamesa, konstruktora motocykli i gospodarza programu Monster Garage, za którego 16 lipca 2005 wyszła za mąż. W listopadzie 2009 Bullock i James weszli na drogę prawną przeciwko byłej drugiej żonie Jamesa Janine Lindemulder, aktorce filmów pornograficznych, o prawo do wychowywania córki Jamesa i Lindemulder. W następstwie Bullock i James otrzymali pełnię praw rodzicielskich pięcioletniej córki Jamesa. Gdy w marcu 2010 roku święciła swoje najważniejsze triumfy, zdobywając Oscara, na jaw wyszły zdrady jej męża. Wybuchł skandal, kilka kobiet przyznało się do uprawiania seksu z Jamesem w trakcie trwania jego małżeństwa z Bullock. Michelle McGee, modelka pornograficzna, której ciało pokrywają tatuaże o przesłaniu narodowosocjalistycznym, ujawniła, że sypiała z mężem Bullock, podczas gdy ta pracowała na planie filmu Wielki Mike. The Blind Side. Po tym ujawnieniu Bullock anulowała występy promocyjne filmu w Europie, powołując się na „nieprzewidziane przyczyny osobiste”. 18 marca 2010 roku James odpowiedział na plotki o zdradzie poprzez wydanie publicznych przeprosin dla Bullock, w których mówił: Ogromna większość zarzutów ogłoszonych są nieprawdziwe i bezpodstawne. James stwierdził, że „jest tylko jedna osoba poczuwająca się do winy w całej tej sytuacji i jestem nią ja” oraz poprosił, by jego żona i dzieci pewnego dnia „znaleźli w swoich sercach wybaczenie”, a odnosząc się do całej sytuacji, mówił o „bólu i wstydzie”. Rzecznik Jamesa zapowiedział na 30 marca 2010 roku zgłoszenie się Jamesa na odwyk, aby ten „mógł poradzić sobie z problemami osobistymi” i mógł „uratować swoje małżeństwo”. 28 kwietnia 2010 roku ogłoszono, że Bullock pięć dni wcześniej w Austin złożyła wniosek o rozwód. Od stycznia 2010 roku para starała się o adopcję czarnoskórego chłopca urodzonego w Nowym Orleanie; ostatecznie Bullock sama adoptowała dziecko i wychowała je jako samotny rodzic. Chłopczyk otrzymał nazwisko Bardo Louis Bullock.

W kolejnych latach spotykała się z: Ryanem Reynoldsem (2011), Chrisem Evansem (2014), komikiem Michaelem McDonaldem (2015) i fotografem Bryanem Randallem (2015).

Podstrony: 1 [2] [3]