• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Samochodowiec

    Przeczytaj także...
    Burta – jedna z połówek statku wodnego, a także statku powietrznego, posiadającego symetrię kadłuba (np. samolot lub sterowiec, ale już nie balon). Pojęciem tym, w zależności od potrzeb, określa się bądź całą połowę kadłuba, bądź też tylko jego poszycie. Termin stosowany także w szeregu innych określeń, np. jako strona skrzyni ładunkowej w lądowym pojeździe transportowym, pionowy brzeg kanału wodnego, połowa śluzy wodnej itd.Porta – wrota w kadłubie statku, znajdujące się przeważnie na wysokości nabrzeża, służące do załadunku towarów i pasażerów (embarkacja) lub bunkru. W zależności od położenia w kadłubie statku nazywane są: furtą dziobową, rufową lub burtową.
    Statek wodny – dość szerokie i nie do końca sprecyzowane pojęcie, zawężające określenie jednostki pływającej do takich jednostek, które mogą poruszać się samodzielnie, lub też, w myśl innych definicji, są wykorzystywane ogólnie jako środek transportu (z własnym napędem lub bez). Przykładowo w rozumieniu międzynarodowego prawa drogi morskiej statek oznacza wszelkiego rodzaju urządzenie pływające, nie wyłączając urządzeń bezwypornościowych i wodnosamolotów, używane lub nadające się do użytku jako środek transportu wodnego.
    Samochodowiec Grand Pace podczas manewrów portowych w Porcie Rotterdam
    Jeden z pokładów samochodowca. Po prawej widoczne pasy do mocowania, po lewej rampa prowadząca na wyższy pokład. W pokładzie widać otwory do mocowania

    Samochodowiec (ang. Car Carrier lub Pure Car Carrier) – specjalny statek do przewozu samochodów.

    Nabrzeże – linia brzegowa mola, pirsu lub kanału portowego wraz z przyległymi terenami portowymi, odpowiednio przystosowane (uzbrojone) do postoju i obsługi jednostek pływających. W żargonie marynarskim używa się też określenia keja.Drobnicowiec – statek przeznaczony do przewozu drobnicy, czyli towarów przemysłowych liczonych w sztukach, zapakowanych w skrzynie, beczki, bele, worki i inne rodzaje opakowań, lub bez opakowania, jak samochody.

    Ponieważ samochody jako ładunek zajmują dużo przestrzeni przy stosunkowo niewielkiej masie, przewożenie większej ich liczby na typowych statkach drobnicowych powodowało małe wykorzystywanie nośności, a co za tym idzie, generowało duże koszty. Do przemieszczania dużej liczby samochodów zaprojektowano i zbudowano statki mogące pomieścić kilka tysięcy samochodów osobowych. Przestrzeń ładunkowa takiego statku jest podzielona na wiele pokładów o małej wysokości. Część pokładów jest ruchoma w pionie, co pozwala ładować samochody o różnej wysokości. Załadunek i rozładunek samochodów odbywa się w systemie Ro-ro, czyli przez odpowiednie furty z rampami na rufie i burtach statku, łączące pokłady z nabrzeżem. Dzięki temu czas załadunku został skrócony do kilku-kilkunastu godzin. Po załadowaniu samochody są mocowane za pomocą łańcuchów lub pasów do odpowiednich uchwytów na pokładach.

    Ro-ro (także RO-RO; Roll On / Roll Off; w języku polskim czasem określane jako "rorowce") – typ statku towarowego, pasażersko-towarowego lub barki przystosowanego do przewożenia ładunków tocznych i pojazdów (samochodów osobowych, ciężarówek lub wagonów kolejowych).Port Rotterdam (hol. Haven van Rotterdam) – największy w Europie port morski położony nad Morzem Północnym, w delcie Renu i Mozy. Znajduje się w Rotterdamie, w prowincji Holandia Południowa, w Holandii. Powierzchnia portu wynosi 105 km² — co czyni Rotterdam jednym z największych portów na świecie, który może przyjmować największe jednostki oceaniczne. Port Rotterdam jest uniwersalnym portem handlowym, w którym przeładowuje się wszystkie rodzaje towarów. W 2008 roku całkowity przeładunek portu wynosił ponad 421 mln ton. Największy udział miał wyładunek ropy naftowej (23,76%), a także przeładunek 9,66 mln kontenerów o łącznej pojemności 16,07 mln TEU. W latach 1962-1986 Rotterdam szczycił się tytułem najbardziej ruchliwego portu na świecie, następnie wyprzedziły go porty w Singapurze i Szanghaju.

    Samochodowce dzieli się na oceaniczne i dowozowe (wożące samochody między portami, do których zawijają większe samochodowce oceaniczne, a portami drugorzędnymi).

    Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Michał Domański. Samochodowce – także w Gdyni. „Morze, Statki i Okręty”. 2/1998. s. 74. 

    Bibliografia[ | edytuj kod]

  • Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.
  • Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.


    • Nośność - podstawowy parametr określający wielkość statku oznaczający zdolność przewozową statku i określa łączną masę ładunku, załogi, zapasów paliwa, wody pitnej i technicznej, prowiantu, części zamiennych itp. jaką statek może przyjąć na pokład, nie przekraczając dopuszczalnego zanurzenia (przy zanurzeniu do znaku wolnej burty). Wyróżnia się także ładowność (nośność użyteczną), oznaczającą masę samego ładunku.Rufa – tylna część jednostki pływającej, zarówno w jej części nawodnej, jak i podwodnej. Istnieje wiele rodzai form konstrukcyjnych ruf. Wraz z rozwojem żeglugi ulegały one modyfikacjom zarówno ze względu na wykorzystywany materiał, przeznaczenie statku, jak i panującą w danych czasach modę. Rufa może być zakończona pawężą zorientowaną prostopadle względem lustra wody lub pochyloną w kierunku rufy, czy dziobu jednostki. Rufa może wystawać nad powierzchnię wody, tworząc nawis rufowy.




    Warto wiedzieć że... beta

    Pokład statku – trwałe, wodoszczelne pokrycie zamykające od góry kadłub statku. Może być stalowe,drewniane lub wykonane z kompozytów. W nomenklaturze żeglarskiej nazywane jest dekiem lub pokładówką.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.755 sek.