Rybak
Przeczytaj także...
Morze – naturalny zbiornik wodny, część oceanu, mniej lub bardziej wyraźnie oddzielona od pozostałych jego części brzegami kontynentu, wyspami lub wzniesieniem dna. Ze względu na utrudnioną wymianę wód morza charakteryzują się indywidualnymi cechami, zbiór tych cech nazywa się ustrojem hydrologicznym. Kuter rybacki – najmniejsza jednostka połowowa, która służy rybakom do połowu ryb w systemie zbliżonym do połowu trawlerami.
Pernambuco (wym. [pɛʁnɐ̃ˈbuku]) – jeden z 26 stanów Brazylii, położonym w Regionie Północno-Wschodnim, na najdalej wysuniętym na wschód krańcu Ameryki Południowej. Od zachodu graniczy ze stanem Piauí, od południa ze stanami Bahia i Alagoas, od północy ze stanami Paraíba i Ceara, wschodnią granicą jest Ocean Atlantycki. Stan rozciąga się wąskim pasem o szerokości ok. 150 km od wybrzeża po wzgórza północnej części Wyżyny Brazylijskiej. Posiada liczne plaże o łącznej dł. 187 km.
Morze – naturalny zbiornik wodny, część oceanu, mniej lub bardziej wyraźnie oddzielona od pozostałych jego części brzegami kontynentu, wyspami lub wzniesieniem dna. Ze względu na utrudnioną wymianę wód morza charakteryzują się indywidualnymi cechami, zbiór tych cech nazywa się ustrojem hydrologicznym. Kuter rybacki – najmniejsza jednostka połowowa, która służy rybakom do połowu ryb w systemie zbliżonym do połowu trawlerami.
Pernambuco (wym. [pɛʁnɐ̃ˈbuku]) – jeden z 26 stanów Brazylii, położonym w Regionie Północno-Wschodnim, na najdalej wysuniętym na wschód krańcu Ameryki Południowej. Od zachodu graniczy ze stanem Piauí, od południa ze stanami Bahia i Alagoas, od północy ze stanami Paraíba i Ceara, wschodnią granicą jest Ocean Atlantycki. Stan rozciąga się wąskim pasem o szerokości ok. 150 km od wybrzeża po wzgórza północnej części Wyżyny Brazylijskiej. Posiada liczne plaże o łącznej dł. 187 km.
"Rybak z okolic Warszawy" – przedstawiony na XVIII wiecznym rysunku Jana Norblina
Rybacy w Brazylii w stanie Pernambuco
Rybak – osoba trudniąca się rybołówstwem, utrzymująca się z połowu ryb i innych owoców morza (frutti di mare) – krewetek, małży itp. Słowem tym współcześnie określa się zarówno osoby wykonujące ten zawód w pojedynkę (na morzu – rzadko) lub w niewielkich, kilkuosobowych zespołach, pływających na kilkutonowych kutrach (rybactwo), jak również marynarzy wielkich jednostek oceanicznych (rybołówstwo przemysłowe). Na potrzeby rybactwa śródlądowego, na rzekach i jeziorach rybacy na ogół posługują się niewielkimi łodziami, kutry morskie są zazwyczaj większe i dysponują mocniejszymi silnikami.
Rybactwo – (gospodarka rybacka) – zespół planowanych i skoordynowanych czynności mających na celu racjonalne gospodarowanie organizmami wodnymi w myśl zasad ekonomii i zgodnie z założeniami ochrony przyrody. Pojęcie to obejmuje:
1. rybołówstwoJezioro – naturalny śródlądowy zbiornik wodny, którego występowanie uwarunkowane jest istnieniem zagłębienia (misy jeziornej), w którym mogą gromadzić się wody powierzchniowe, oraz zasilaniem przewyższającym straty wody wskutek parowania lub odpływu. Większość jezior występuje na obszarach zajmowanych niegdyś przez lodowiec. Woda z topniejącego lodowca wypełniała doliny i tworzyła jeziora. Powstanie mis jeziornych wiąże się przede wszystkim z procesami geologicznymi. Zasilanie należy natomiast przede wszystkim od warunków klimatycznych. Jezioro różni się od stawu występowaniem strefy afotycznej – światło nie dociera do dna uniemożliwiając tam rozwój roślinności.
Do połowu ryb rybacy używają zasadniczo sieci, choć niektóre gatunki ryb nawet przemysłowo odławia się z użyciem haków (np. połów tuńczyka albakora przy pomocy tzw. węd ciągnionych), co przypomina wędkarstwo.
Tytuły zawodowe związane z rybołówstwem[ | edytuj kod]
Galeria[ | edytuj kod]
Rybacy z Bangladeszu
Rzeźba Rybaka w Rewalu
Łódź – mała jednostka pływająca (statek wodny), zwykle odkrytopokładowa, używana na akwenach śródlądowych i morskich. Pierwsze łodzie wiosłowe były wydrążonymi kłodami drewna. Łódź ze skór budowano pokrywając skórami zwierzęcymi drewniany szkielet łódki. Kajaki indiańskie mają poszycie chroniące przed wodą zrobione ze skór fok. Indianie amerykańscy robili canoe z kory. Canoe różnią się od innych łódek wagą, gdyż są lekkie i można je przenosić lądem. W obecnych czasach do budowy canoe używa się innych (w większości sztucznych) materiałów, lecz kształt współczesnych kajaków pochodzi od dawnych indiańskich canoe budowanych z kory.Jastarnia (kaszb. Jastarniô) – miasto i gmina w województwie pomorskim, w powiecie puckim, na Mierzei Helskiej. Kurort nadmorski z sześcioma letnimi kąpieliskami morskimi, portem morskim i przystanią morską.
Kutry rybackie w Jastarni
Rybak na Dunaju
Warto wiedzieć że... beta
Ryby – tradycyjna nazwa zmiennocieplnych kręgowców wodnych oddychających skrzelami i poruszających się za pomocą płetw. Obejmuje bezżuchwowe krągłouste (Cyclostomata) oraz mające szczęki ryby właściwe (Pisces).
Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Rybactwo śródlądowe - gałąź gospodarki obejmująca chów, hodowlę organizmów wodnych i pozyskiwanie ryb ze sztucznych zbiorników wodnych, rzek i jezior (rybactwo profesjonalne oraz wędkarstwo), a także zagospodarowaniem i eksploatacją rybnych zasobów rzek i jezior.
Sieć rybacka - narzędzie do połowu ryb wykonane z tkaniny sieciowej, produkowanej z nici rybackiej o oczkach dostosowanych do wielkości i kształtu łowionych ryb.
Rzeka – naturalny, powierzchniowy ciek płynący w wyżłobionym przez erozję rzeczną korycie, okresowo zalewający dolinę rzeczną. W Polsce przyjmuje się, że rzekę stanowi ciek o powierzchni dorzecza powyżej 100 km².
Krewetki, krewetki właściwe (Caridea) – morskie i słodkowodne skorupiaki zaliczane do podrzędu Pleocyemata z rzędu dziesięcionogów. Zwyczajową nazwą krewetki określana jest też zaliczana do Caridea nadrodzina Palaemonoidea. Opisano około 2500 gatunków klasyfikowanych w kilkunastu nadrodzinach. Wiele z nich poławia się w celach konsumpcyjnych.
Owoce morza (wł.: frutti di mare) – jadalne skorupiaki i mięczaki morskie spożywane przez człowieka, rozmaicie przyrządzane lub surowe. W krajach śródziemnomorskich stanowią popularne danie.