Roman I Lekapen, gr. Romanos Lakapēnos (ur. 870, zm. 15 czerwca 948) – cesarz bizantyński w latach 919-944, przez cały okres formalnie współcesarz z Konstantynem VII, a także z synami.
Pochodził z chłopskiej, armeńskiej rodziny. Był drungariosem - dowódcą floty cesarskiej. W 919 został regentem do czasu uzyskania dorosłości przez cesarza Konstantyna VII Porfirogeneta, jednak już w 920 roku został współcesarzem, a niedługo później cesarzem, i usunął na drugi plan swojego podopiecznego. W 924 odparł ataki Symeona I, cara Bułgarii na Konstantynopol i spotkał się z nim osobiście.
Stefan Lekapen (ur. ?; zm. w 963) - panował jako współcesarz w Cesarstwie Bizantyńskim od 25 grudnia 924 do 27 stycznia 945 roku, u boku swego ojca Romana I (cesarz 919–944) i braci Konstantyna (cesarz 925–945) i Krzysztofa (cesarz 920-931) (formalnie także cesarza Konstantyna VII (cesarz 913–959)).International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Skodyfikował prawo, głównie prawo pierwokupu ziemi przez krewnych i sąsiadów zmarłego lub niewypłacalnego chłopa; dbał o armię i swój lud - wiedząc, czego im potrzeba; jego najlepszym wodzem był Ormianin Jan Kurkuas. W 941 odparł atak Rusinów na Konstantynopol, a w 944 podpisał z nimi umowę, będącą w dużej mierze powtórzeniem umowy z 911. Za jego czasów Kurkuas ruszył na Bliski Wschód - zdobył Martyropolis, Darę, Nisibis i Edessę, gdzie znajdował się tzw. mandylion - chusta z odbitą twarzą Jezusa.
16 grudnia 944 został aresztowany i zesłany na wyspę Proti (dziś Kınalıada) na rozkaz synów, Stefana i Konstatyna, gdzie zmarł jako mnich.
Roman III Argyros (ur. 968, zm. 11 kwietnia 1034) – cesarz bizantyjski od 1028 jako pierwszy mąż cesarzowej Zoe (współrządzili razem).Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Z małżeństwa z Teodorą (zm. 922), koronowaną w 920, Roman miał 6 dzieci, m.in.:
Krzysztofa Lekapena, współcesarza w latach 920-931, męża Augusty Zofii, ojca Marii (Ireny) - żony Piotra I Bułgarskiego,
Stefana Lekapena, współcesarza w latach 924-945 (zm. 967),
Konstantyna Lekapena, współcesarza w latach 924-945 (zm. 946),
Teofilakta Lekapena, patriarchę Konstantynopola,
Helenę Lekapenę, żonę cesarza Konstantyna VII Porfirogeneta,
Agatę Lekapenę, żonę Romana Argyrosa, babcię cesarza Romana III Argyrosa.
- M. Salamon, Teodora, cesarzowa bizantyńska, żona Romana I Lakapena, [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. O. Jurewicz, s. 461
Bułgaria, Republika Bułgarii (България, Република България) – państwo położone w południowo-wschodniej Europie, na Bałkanach. Graniczy z Serbią oraz Macedonią od zachodu, Grecją i Turcją od południa, Morzem Czarnym od wschodu i Rumunią od północy.Krzysztof Lekapen (ur. ?; zm. 31 sierpnia 931) - panował jako współcesarz w Cesarstwie Bizantyńskim od 20 maja 920 do 31 sierpnia 931 roku u boku swego ojca Romana I (cesarz 919–944) i braci Konstantyna (cesarz 925–945) i Stafana (cesarz 924-945) (formalnie także cesarza Konstantyna VII (cesarz 913–959)).

WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Warto wiedzieć że... beta
Regent – uprawniona osoba, sprawująca władzę w imieniu monarchy, gdy ten nie może wykonywać swoich obowiązków, np. z powodu małoletności, nieobecności w kraju lub poważnej choroby.
Rusini (Rusnacy, Ruśniacy lub Rusowie, dawniej też Rusacy, Rosjanie od gr. Ρωσία = Ruś/Русь) – termin odnoszący się do wschodniosłowiańskich narodów bądź grup etnicznych:
Koregent (inaczej współkról, współwładca) – monarcha, który rządzi danym państwem razem z innym (lub kilkoma innymi), równym mu formalnie rangą i pozycją, monarchą. Pozycja koregentów w rzeczywistości nie zawsze jest równorzędna. W tych wypadkach, gdy jeden z władców posiada silniejszą pozycje, koregentem często nazywa się drugiego z monarchów, jak np. w przypadku młodszych synów monarchów, koronowanych za ich życia. Okres współrządów nazywamy koregencją.
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e., zm. 30 lub 33 w Jerozolimie) – centralna postać religii chrześcijańskiej, założyciel Kościoła. W chrześcijaństwie uznawany za Boga i człowieka, współistotnego Bogu Ojcu.
Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
Piotr I – (ur. po 912, zm. 969, bułg. Петър I) car bułgarski z dynastii Kruma, syn Symeona I Wielkiego. Panował w latach 927 - 969.
Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze można też spotkać formę Cesarstwo Bizantyjskie) – termin historiograficzny używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicą w Konstantynopolu. Używane zamiennie określenie Cesarstwo Wschodniorzymskie jest bardziej popularne w odniesieniu do okresu poprzedzającego upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego. Ze względu na dominację greckiej kultury, języka oraz ludności, Bizancjum było w wielu ówczesnych krajach Europy Zachodniej nazywane "Cesarstwem Greków", podczas gdy dla jego mieszkańców, podobnie jak dla obecnych Greków, było to Cesarstwo Rzymskie (łac. Imperium Romanum, gr. Βασίλειον Ῥωμαίων), a jego cesarze kontynuowali nieprzerwaną sukcesję cesarzy rzymskich. Świat islamu znał Bizancjum pod nazwą Rûm (ar. روم, "ziemia Rzymian"). Greckie słowo ρωμιοσύνη – rzymskość, dla Greków do dziś oznacza greckość. Dlatego nazywanie mieszkańców Cesarstwa przez krzyżowców "Grekami" mogło być dla nich obraźliwe. Zaś pod koniec istnienia Bizancjum określenie "Hellen" przestało oznaczać poganina, a Bizantyńczycy używali go podkreślając dumę ze swej starożytnej greckiej przeszłości.