Rezerwat przyrody Stawy Milickie
Żuraw (zwyczajny), żuraw popielaty, żuraw szary (Grus grus) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae), zamieszkujący północną i środkową część Eurazji. Do niedawna można go było spotkać w całej Europie. W wyniku osuszania podmokłych lasów zniszczono jego lęgowiska i obecnie na południe od Bałtyku i na południu Europy występuje tylko wyspowo. Ciągły zasięg obejmuje Półwysep Skandynawski, północną Rosję i Azję aż po wschodnią Syberię. Wiosenne powroty w marcu i kwietniu, a jesienne przeloty we wrześniu i październiku. Zimuje na Półwyspie Iberyjskim, w zachodniej Azji i Afryce Północnej aż do Sudanu.Knieć błotna, kaczeniec, kaczyniec, kaczyniec błotny (Caltha palustris L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Jest szeroko rozprzestrzeniona na całej półkuli północnej: występuje w całej niemal Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce jest pospolita na bagnistych łąkach i w niższych partiach gór.
Ochrona krajobrazowa, forma ochrony części terenu parku narodowego lub rezerwatu przyrody, polegająca na zachowaniu cech charakterystycznych danego krajobrazu, dopuszczająca ograniczone użytkowanie gospodarcze terenu poprzez prowadzeniu gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej w sposób uwzględniający potrzeby przedmiotu ochrony i użytkowanie terenów służących obsłudze realizacji celów ochronnych terenu, a także ruch turystyczny. Przy gospodarczym wykorzystaniu takiego terenu nie obowiązują zakazy obowiązujące normalnie w parku lub rezerwacie.
Rezerwat przyrody Stawy Milickie – faunistyczny (ornitologiczny) rezerwat przyrody znajdujący się na terenie Doliny Baryczy, wchodzący w skład Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy. Jest położony na terenie gmin Milicz i Żmigród w województwie dolnośląskim.
Zasięg[ | edytuj kod]
Obejmuje pięć niezależnych kompleksów stawów, które położone są w środkowej i wschodniej części Parku Krajobrazowego. Są to:
Utworzony 8 lipca 1963 roku na miejscu dużo większego obszaru ochrony częściowej leśno-wodnych kompleksów Doliny Baryczy. Powierzchnia rezerwatu wynosi 5298,15 ha (akt powołujący podawał 5302,40 ha). Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej i krajobrazowej.
Awifauna[ | edytuj kod]
Tereny gniazdowe dla ok. 120 gatunków ptaków, a ok. 50 gatunków pojawia się w trakcie przelotów. Niektóre z gatunków zaobserwowanych na terenie rezerwatu:
W roku 1995 rezerwat Stawy Milickie został wpisany na listę terenów chronionych w ramach konwencji ramsarskiej.
Flora[ | edytuj kod]
W roku 2000 rezerwat Stawy Milickie znalazł się w programie Living Lakes jako jeden z unikatowych obszarów wodnych na świecie. Jest to jedno z trzynastu miejsc w Polsce wpisanych na tę listę, obejmującą łącznie ponad dwa tysiące obszarów.
Najbardziej rozpowszechnionym zespołem roślinnym rejonu stawów jest zespół szuwarowy zbudowany z wielkich bylin błotnych z dominującą trzciną pospolitą. Inne jego komponenty to: pałka szerokolistna, skrzyp bagienny, łączeń baldaszkowy, strzałka wodna, różne gatunki sitów (np. sit rozpierzchły, sit skupiony, sit członowaty), jaskier wielki i rdest ziemnowodny. Na powierzchni wody i w pobliżu brzegów rosną: grzybień biały, grążel żółty, żabiściek pływający, mozga trzcinowata, kropidło wodne, jeżogłówka gałęzista, jeżogłówka pojedyncza, manna mielec, szczaw lancetowaty, kosaciec żółty, jaskier wodny i pływacz zwyczajny. Dna porastają częstokroć podwodne łąki rdestnic. Występuje tam też rogatek sztywny oraz wywłócznik okółkowy. Na podmokłych brzegach masowo występuje knieć błotna, a mniej licznie jaskier płomiennik. W miejscach suchszych obecne są: smółka pospolita, firletka poszarpana, jaskier ostry, chaber łąkowy i trzcinnik lancetowaty. W wodach Stawów Milickich bytuje też około 250 gatunków glonów.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Rezerwat przyrody Stawy Milickie. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-02-03].
- Stanisław Macko, Roślinność Doliny Baryczy, w: Czasopismo Geograficzne, PTG, Wrocław, tom XIX, zeszyt 1-4/1948, s.187-188