Rezeda
Podstrony: 1 [2] [3]
Przeczytaj także...
Ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt. 1993) – podklasa roślin zielnych, krzewów i drzew wyodrębniana w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych np. w systemie Cronquista (1981) i systemie Reveala z lat 1994-1999. W publikowanych w XXI wieku systemach APG (1998, 2003, 2009) zaliczane tu rzędy i rodziny klasyfikowane są w znacznej części w obrębie kladu różowych (rosids). Podklasa okazała się nie być taksonem monofiletycznym, toteż przestała być wyróżniana.Roślina jednoroczna, terofit (gr. theros = lato, phyton = roślina) – jedna z form życiowych roślin. Oznacza roślinę przechodzącą cały cykl rozwojowy (od wykiełkowania z nasiona do wydania własnych nasion) w ciągu jednego okresu wegetacyjnego, później ginąca. Obumierają zarówno nadziemne pędy, jak i części podziemne. Niesprzyjającą wegetacji porę roku przetrwają tylko nasiona. Rośliny jednoroczne należą do roślin monokarpicznych. Są roślinami zielnymi – mają zielne, niezdrewniałe pędy.
Ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt. 1993) – podklasa roślin zielnych, krzewów i drzew wyodrębniana w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych np. w systemie Cronquista (1981) i systemie Reveala z lat 1994-1999. W publikowanych w XXI wieku systemach APG (1998, 2003, 2009) zaliczane tu rzędy i rodziny klasyfikowane są w znacznej części w obrębie kladu różowych (rosids). Podklasa okazała się nie być taksonem monofiletycznym, toteż przestała być wyróżniana.Roślina jednoroczna, terofit (gr. theros = lato, phyton = roślina) – jedna z form życiowych roślin. Oznacza roślinę przechodzącą cały cykl rozwojowy (od wykiełkowania z nasiona do wydania własnych nasion) w ciągu jednego okresu wegetacyjnego, później ginąca. Obumierają zarówno nadziemne pędy, jak i części podziemne. Niesprzyjającą wegetacji porę roku przetrwają tylko nasiona. Rośliny jednoroczne należą do roślin monokarpicznych. Są roślinami zielnymi – mają zielne, niezdrewniałe pędy.
Rezeda (Reseda L.) – rodzaj roślin zielnych lub krzewinek z rodziny rezedowatych (Resedaceae DC. ex Gray). Należy do niego około 60 gatunków pochodzących z Azji, Europy i Afryki. W Polsce dwa gatunki są rodzime, dwa dalsze występują jako dziczejące trwale lub przejściowo. Jeden gatunek – rezeda wonna – uprawiany jest ze względu na silny aromat. Rezeda żółtawa była ważną rośliną barwierską dostarczając żółtego barwnika.
Antropofit — gatunek lub inny takson roślin synantropijnych obcego pochodzenia na danym terenie (przybysz, gatunek alochtoniczny). Antropofity występują zarówno na siedliskach wtórnych, sztucznych powstałych w wyniku działalności człowieka, jak i na siedliskach półnaturalnych i naturalnych. Stopień zadomowienia się antropofita może zmieniać się w czasie (zadomawianie się), np. gatunek zadomowiony początkowo na siedliskach antopogenicznych może z czasem przenikać do siedlisk półnaturalnych i naturalnych. Antropofity razem z apofitami stanowią grupę gatunków synantropijnych.Znamię (ang. stigma) – część słupka roślin okrytonasiennych przyjmująca ziarna pyłku w trakcie zapylenia (przed zapłodnieniem). Zazwyczaj znajduje się na szczycie szyjki słupka, gdy szyjki brak – wykształca się znamię siedzące. Liczba znamion w słupku jest różna u różnych gatunków i zwykle zależy od liczby owocolistków budujących słupek.
Rozmieszczenie geograficzne[ | edytuj kod]
Gatunki tego rodzaju występują na Starym Świecie, przy czym największe zróżnicowanie osiągają w rejonie Morza Śródziemnego i w zachodniej Azji. W Polsce gatunki rodzime to rezeda mała (R. phyteuma) i rezeda żółta (R. lutea). Antropofitem zadomowionym jest rezeda żółtawa (R. luteola), przejściowo dziczeje rezeda biała (R. alba).
Dno kwiatowe, oś kwiatowa (ang. receptacle, łac. receptaculum) – element budowy kwiatu roślin okrytonasiennych będący przeważnie mniej lub bardziej rozszerzonym końcem szypułki. Na dnie kwiatowym osadzone są wyrastające spiralnie lub w okółkach pozostałe elementy budowy kwiatu – okwiat, pręcikowie i słupkowie. Dno kwiatowe stanowi twór homologiczny do osi kłosa zarodnionośnego roślin zarodnikowych i osi strobili nagonasiennych.Pręcik (łac. stamen) – męski organ płciowy w kwiecie, bardzo silnie zredukowany i zmieniony liść. Ponieważ każdy pylnik (theca) ma połączone po dwa woreczki pyłkowe, pręcik okrytozalążkowych jest mikrosporofilem o 4 mikrosporangiach lub 2 synangiach dwusporangiowych. U roślin okrytonasiennych składa się z nitki pręcikowej (filamentum) i główki (anthera), która jest zróżnicowana na dwa pylniki (thecae) połączone płonnym łącznikiem (connectivum). W pylnikach znajdują się komory pyłkowe zawierające tkankę wyściełającą (tzw. tapetum) oraz tkankę zarodnikotwórczą (tzw. archespor), która wytwarza ziarna pyłku kwiatowego lub pyłkowiny. Dojrzałe pylniki pękają, pyłek się wysypuje i zostaje on dalej przenoszony przez wiatr, owady, zwierzęta, a następnie osadza się na znamionach słupków innych kwiatów (następuje zapylenie). Istnieją także rośliny o kwiatach samopylnych.
Podstrony: 1 [2] [3]
Warto wiedzieć że... beta
Teren ruderalny – obszar poddany bardzo intensywnej działalności człowieka, zlokalizowany zwykle na terenie zurbanizowanym. Do terenów ruderalnych należą np. wysypiska śmieci i gruzu, hałdy przemysłowe, rowy, nasypy kolejowe, parkingi, pobocza dróg, obszary budowlane i hodowlane.
Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski – całościowa, krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Opracowana została przez Instytut Botaniki im. prof. W. Szafera PAN w Krakowie. Składa się z dwóch wydań.
Gyrostemonaceae – rodzina roślin z rzędu kapustowców (Brassicales). Obejmuje 5 rodzajów z co najmniej 18 gatunkami występującymi w Australii (z wyjątkiem jej północnej części).
Owoc (łac. fructus) − w znaczeniu botanicznym występujący u okrytozalążkowych organ powstający z zalążni słupka, zawierający w swym wnętrzu nasiona, osłaniający je i ułatwiający rozsiewanie.
Liść (łac. folium) – organ roślinny, element budowy części osiowej (pędowej) roślin telomowych. Wyrastające z węzłów końcowe elementy rozgałęzień pędu, wyodrębniające się ze względu na funkcję i budowę od łodygi (nie mają np. zdolności do nieprzerwanego wzrostu). Pełnią głównie funkcje odżywcze i z tego powodu mają zwykle dużą powierzchnię umożliwiającą ekspozycję na odpowiednią ilość promieniowania słonecznego. Poza tym liście biorą udział w transpiracji, gutacji i wymianie gazowej. Nierzadko liście pełnią także funkcje spichrzowe, czepne, ochronne, obronne i pułapkowe, w takich przypadkach ulegając daleko idącym przystosowaniom w zakresie funkcji i budowy.
Słupek, słupkowie (łac. pistyllum, ang. pistil) – żeński organ płciowy w kwiecie okrytonasiennych. Zbudowany jest ze zrośniętych ze sobą lub wolnych owocolistków (carpellae), które są zmodyfikowanymi liśćmi (najprawdopodobniej utworami homologicznymi do makrosporofili). Słupki zajmują zawsze centralne miejsce w kwiecie, gdzie mogą występować pojedynczo lub w większej liczbie.
Halina Maria Piękoś-Mirek, również Halina Piękoś-Mirkowa (ur. 15 lipca 1939 w Cieszynie, zm. 7 kwietnia 2013) – polska botaniczka, profesor dr hab. specjalizująca się w fitogeografii, ochronie przyrody i taksonomii. Wraz z mężem Zbigniewem autorka licznych publikacji naukowych, w tym podstawowych dzieł dotyczących flory Polski i jej ochrony.