• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Renault Fuego

    Przeczytaj także...
    R4 – oznaczenie rzędowego silnika spalinowego o czterech cylindrach ułożonych w jednym rzędzie. Mogą one być ustawione zarówno w pionie, jak i pod kątem do podłoża. R4 jest najprostszym układem o dobrym wyważeniu – choć całkowite wyrównoważenie występuje jedynie dla sił pierwszego rzędu. Z tego powodu jest często stosowany w samochodach klasy ekonomicznej. Niemniej, w jednostkach mogą występować drgania, wprost proporcjonalne do wielkości silnika, a związane z siłami drugiego rzędu. Z tego powodu, wraz ze wzrostem mocy przechodzi się do układów o większej liczbie cylindrów. Kolejność zapłonów w poszczególnych cylindrach to 1-3-4-2 lub 1-2-4-3.Prędkość maksymalna to największa możliwa do osiągnięcia przez pojazd prędkość w ruchu poziomym (prostopadle do siły grawitacji). Jest ona funkcją konstrukcji pojazdu i warunków zewnętrznych.
    Turbosprężarka - maszyna wirnikowa składająca się z turbiny i sprężarki osadzonych na wspólnym wale. Służy do doładowania silnika spalinowego, albo kotła parowego. Turbina jest zasilana spalinami z silnika, a sprężone powietrze przez sprężarkę zasila silnik. Do cylindra wprowadzona jest większa ilość powietrza dzięki czemu wzrasta moc silnika, większy jest też stopień sprężania dzięki czemu rośnie sprawność.

    Renault Fuego – samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Renault w latach 1980 - 1992.

    Historia i opis modelu[ | edytuj kod]

    Renault Fuego - tył
    Renault Fuego GTA

    Model nadwozia – futurystyczny klin z zaokrąglonymi krawędziami został zaprezentowany pod koniec 1976 roku, podczas zamkniętego pokazu dla zarządu Renault. Bernard Vernier-Paliez nie krył entuzjazmu – nowa linia była zapowiedzią stylistyki lat 80. Pod względem technologicznym nadwozie aż do słupka B było niemal identyczne jak nadwozie w Renault 18. Poważne różnice dotyczyły tylnej partii karoserii.

    Citroën CX – samochód osobowy klasy wyższej-średniej produkowany przez firmę Citroën w latach 1974 – 1991. Wersje nadwoziowe obejmowały czterodrzwiowy fastback pięciodrzwiowe kombi (Break) produkowane także w siedmioosobowej wersji Familiale, oraz produkowaną na płycie podłogowej kombi, (wydłużoną o 28 cm. od podstawowej), wersję "dyplomatyczną" pod nazwą; "limousine" (z silnikiem diesla) i "Prestige" (z silnikiem benzynowym). Zdobył tytuł Samochodu Roku 1975. Jako następca modelu Citroën DS/ID odziedziczył po nim hydropneumatyczne zawieszenie o dużym rozstawie osi, co gwarantowało znakomity komfort podróżowania.Autosegment D – klasa średnia samochodów osobowych. Są to względnie duże i wygodne auta rodzinne. Do klasy tej zaliczane są klasyczne auta osobowe charakteryzujące się wymiarami większymi od aut kompaktowych, zapewniającymi w miarę wygodną jazdę dla pięciu osób na dłuższych trasach. Wyposażone zazwyczaj w obszerny bagażnik, jednak nieco mniejsze i skromniej wyposażone od samochodów segmentu E.

    Za design nadwozia odpowiadali szef Service Style Automobile Renault (dział designu), Gaston Juchet oraz nowy designer Robert Opron, który do Renault trafił wprost z firmy Citroen, gdzie projektował m.in. model SM i CX. Wbrew panującym w latach 70. trendom na ostre krawędzie i geometryczny design, Opron był zwolennikiem nadwozi o miękkich, płynnych liniach, jakie nadał sylwetce modelu 18. Najbardziej charakterystycznym elementem nowego projektu była gięta szyba tylna będąca jednocześnie pokrywą bagażnika. Już po oficjalnej prezentacji odzywały się głosy sugerujące, że to nieprzypadkowe podobieństwo nawiązujące do Porsche 924 autorstwa Harma Laagaya. Wystarczy jednak spojrzeć na Citroëna SM – dzieło Oprona z 1970 roku, aby zdobyć kolejne argumenty za pierwszeństwem dla francuskiego designera. Projekt Fuego był bardzo ciekawy i pod wieloma względami wyróżniał się spośród konkurencji. Nie był typowym coupé, ale mimo to jego sylwetka miała zdecydowanie sportowy charakter. Ciekawostką jest fakt, iż współczynnik oporu powietrza dla Fuego wyniósł 0,34 Cx, co było rezultatem bardzo dobrym. Stąd też zapewne wzięło się hasło reklamowe – „Renault Fuego L’aerodynamité”

    Coupé (z fr. - ścięty) − najczęściej dwubryłowe nadwozie zamknięte samochodu osobowego, posiadające dwoje drzwi i charakteryzujące się bardziej opływową i płaską stylistyką, niż inne typy nadwozia. Często, ze względu na nisko opadającą ku tyłowi linię dachu w środku jest mało miejsca, zwłaszcza dla pasażerów tylnej kanapy, jeśli takowa w ogóle jest w samochodzie.Samochód sportowy (także: Autosegment G) – klasa samochodów sportowych, w których zastosowano rozwiązania techniczne umożliwiające osiągi znane z samochodów wyścigowych i rajdowych, pozostawiając jednak możliwość eksploatowania ich w typowych warunkach drogowych.

    Dane techniczne[ | edytuj kod]

    Silnik[ | edytuj kod]

  • R4 1,6 l (1565 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC, turbo
  • Układ zasilania: gaźnik
  • Średnica × skok tłoka: 77,00 mm × 84,00 mm
  • Stopień sprężania: 8,0:1
  • Moc maksymalna: 134 KM (98,4 kW) przy 5500 obr/min
  • Maksymalny moment obrotowy: 199 N•m przy 3000 obr/min

    • Osiągi[ | edytuj kod]

  • Przyspieszenie 0-100 km/h: 9,5 s
  • Prędkość maksymalna: 193 km/h


    • Kilometr na godzinę – powszechnie stosowana jednostka szybkości lub wartości prędkości, oznaczana km/h. W języku angielskim używane są również oznaczenia kph oraz kmph (przez analogię do mph). Obiekt poruszający się z prędkością 1 km/h w ciągu 1 godziny przebędzie drogę 1 kilometra.Renault S.A. to istniejący od 1899 r. we Francji producent samochodów, będący zarazem jedną z najstarszych firm samochodowych. Koncern zatrudnia 130 tys. pracowników na całym świecie, z czego 63 tys. we Francji, jednak jedynie około 20% produkcji realizuje we Francji. Odsetek ten jest nieco wyższy w przypadku silników (29%).

    Przypisy[ | edytuj kod]

    1. ↑ Renault Fuego versions & types (ang.). automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19].
    2. 1980 Renault Fuego Turbo Technical specifications (ang.). carfolio.com. [dostęp 21-02-2013].

    Bibliografia[ | edytuj kod]

  • Renaultpedia - 1980 Renault Fuego Historia modelu (pol.).
    • Moment siły (moment obrotowy) siły F względem punktu O – iloczyn wektorowy promienia wodzącego r, o początku w punkcie O i końcu w punkcie przyłożenia siły, oraz siły F:Wat – jednostka mocy lub strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI), oznaczana symbolem W. Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.




    Warto wiedzieć że... beta

    Citroën SM – luksusowy samochód sportowy klasy GT produkowany przez firmę Citroën, we współpracy z włoskim Maserati w latach 1970–1975.
    Gaźnik (karburator) – urządzenie wytwarzające mieszankę paliwowo-powietrzną o odpowiednim składzie w silnikach spalinowych o zapłonie iskrowym. W gaźniku następuje dozowanie paliwa, jego odparowanie i wymieszanie oparów paliwa z powietrzem, a następnie dostarczenie odpowiedniej ilości wytworzonej mieszanki poprzez kolektor dolotowy do cylindra. Gaźnik jest częścią układu zasilania silnika spalinowego.
    Niutonometr, N·m – jednostka momentu pary sił w układzie SI. Nazwa "Niutonometr" jest nazwą uproszczoną i zwyczajową. W mechanice poprawna nazwa jednostki to "Niuton razy metr".
    OHC (Over Head Camshaft) (ang.: dosł: wałek ponad głowicą) - rodzaj układu rozrządu silnika górnozaworowego, w którym wałek rozrządu znajduje się nad głowicą. Napędzany jest on zwykle za pomocą zębatego, elastycznego paska rozrządu lub w innych typach i mocnych silnikach łańcuchem. Wyjątkowo zdarza się również napęd za pomocą kół zębatych. Dla tego typu rozwiązania stosuje się dwa układy:
    Renault 18 – samochód osobowy klasy średniej produkowany przez francuską firmę Renault w latach 1978–1993 (produkcja na rynek europejski zakończyła się w 1989). Był następcą modelu 12 obecnego na rynku od 1969 r. Montaż samochodu odbywał się w wielu krajach.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.946 sek.