Renault 4
R4 – oznaczenie rzędowego silnika spalinowego o czterech cylindrach ułożonych w jednym rzędzie. Mogą one być ustawione zarówno w pionie, jak i pod kątem do podłoża. R4 jest najprostszym układem o dobrym wyważeniu – choć całkowite wyrównoważenie występuje jedynie dla sił pierwszego rzędu. Z tego powodu jest często stosowany w samochodach klasy ekonomicznej. Niemniej, w jednostkach mogą występować drgania, wprost proporcjonalne do wielkości silnika, a związane z siłami drugiego rzędu. Z tego powodu, wraz ze wzrostem mocy przechodzi się do układów o większej liczbie cylindrów. Kolejność zapłonów w poszczególnych cylindrach to 1-3-4-2 lub 1-2-4-3.Nadwozie furgonowe (krótko furgon) - zamknięte nadwozie samochodów dostawczych i ciężarowych posiadających sztywny dach i ściany, odchylane drzwi tylne i często odchylane lub przesuwane drzwi boczne. Furgon służy do przewożenia towarów. Furgony mogą powstawać w oparciu o konstrukcję samochodów osobowych, a z kolei na ich bazie także może powstać odmiana osobowa. Przykładowo Volkswagen Caddy Maxi posiada osobową odmianę Volkswagen Caddy Maxi Life.
Citroёn 2CV – samochód osobowy, produkowany przez firmę Citroën w latach 1948-1990. Przez 42 lata produkcji powstało 3 872 583 tych aut. Było to auto klasy popularnej, maksymalnie uproszczone, tanie w produkcji i utrzymaniu. Kierowca i pasażerowie nie mogli liczyć na niemal żadne wyposażenie umilające podróż. Mimo tego – 2CV stał się jednym z najbardziej kultowych samochodów na świecie.
Renault 4, znany także jako Renault 4L lub R4 – mały samochód osobowy wytwarzany przez francuski koncern motoryzacyjny Renault w latach 1961–1992. Dostępny jako 5-drzwiowy hatchback oraz 2-drzwiowy furgon. Do napędu używano silnika R4 o pojemności 0,6, 0,7, 0,8, 1,0, 1,1 oraz 1,3 l. Samochód wyposażono w 3- oraz 4-biegową manualną skrzynię biegów. Było to pierwsze przednionapędowe auto marki Renault.
Historia i opis modelu[ | edytuj kod]
Renault 4 był odpowiedzią koncernu Renault na Citroëna 2CV z 1948 roku. Renault mogło rozważyć plusy i minusy modelu 2CV, a następnie zbudować większy i bardziej miejski pojazd. Wiosną 1956 roku prezes Renault, Pierre Dreyfus, rozpoczął nowy projekt: opracowanie nowego modelu, który miał zastąpić tylnonapędowy 4CV oraz stałby się samochodem uniwersalnym, zdolnym zaspokoić potrzeby każdego kierowcy. Miał być autem rodzinnym, autem dla kobiety, autem dla rolnika, a także autem miejskim. Produkcja Renault 4 była ostatecznie odsłonięta na Paryskim Salon de l'Automobile w 1961 roku, w wersji „L” (L jak Luxe), więc popularne nazywano je 4L.
Na początku produkcji oferowano silnik 0,7 l o mocy 24 KM, a w późniejszym czasie moc zwiększono do 34 KM. Do 1978 r. oferowano silnik o pojemności 0,8 l. Następnie pojawił się silnik 1,1 l o mocy 34 KM. Najmocniejsze jednostki występowały jednak w wersji Rodeo. Początkowo samochód oferowany był z 3-biegową manualną skrzynią biegów, jednak w 1967 r. została zastąpiona 4-biegową skrzynią. Przez 31 lat powstało ponad 8 mln pojazdów.
Przez krótki czas oferowano także model będący budżetową i słabiej wyposażoną wersją samochodu Renault 4 – R3. Produkowany był w od czerwca 1961 do września 1962 roku. R3 nie posiadał trzeciej pary okien bocznych, kołpaków, przedniego grilla, słabiej wyposażone było wnętrze. Do napędu zastosowano mniejszy silnik o pojemności 603 cm³. Sprzedaż Renault 3 utrzymywała się na niskim poziomie, spowodowane to było głównie tym, że lepiej wyposażony R4 był tylko nieznacznie droższy. Łącznie powstało 2526 egzemplarzy.
Dane techniczne[ | edytuj kod]
Galeria[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Auto Świat – Wielka Księga Legend Motoryzacji. Axel Springer Polska Sp. z o.o. nr 1/2007. ISBN 978-83-7558-175-1.