Region alpejski
Przeczytaj także...
Region karpacki (5) – megaregion fizycznogeograficzny Europy Zachodniej. Obejmuje górskie i podgórskie struktury fałdowe powstałe w orogenezie alpejskiej, leżące na wschód od Alp i na północ od Półwyspu Bałkańskiego. W jego skład poza właściwymi Karpatami wchodzi pierścień obniżeń otaczających je od zewnątrz (Podkarpacie i Równiny Południoworumuńskie) oraz zespół obniżeń leżących wewnątrz łańcucha karpackiego (Kotlina Panońska wraz z kotlinami Wiedeńską i Tullneńską).Megaregion (t. megaregion fizycznogeograficzny) - wielkopowierzchniowa jednostka podziału fizycznogeograficznego, wyróżniona przede wszystkim na podstawie uwarunkowanych neotektonicznie makroform ukształtowania powierzchni. Megaregiony są najwyższymi i największymi jednostkami regionalizacji fizycznogeograficznej - wyróżnia się je w obrębie kontynentów (części świata).
Masyw Czeski (czes. Český masiv, Česká vysočina, niem. Böhmische Masse) – prowincja fizycznogeograficzna i jednocześnie jednostka geologiczna w Europie Środkowej.
Region karpacki (5) – megaregion fizycznogeograficzny Europy Zachodniej. Obejmuje górskie i podgórskie struktury fałdowe powstałe w orogenezie alpejskiej, leżące na wschód od Alp i na północ od Półwyspu Bałkańskiego. W jego skład poza właściwymi Karpatami wchodzi pierścień obniżeń otaczających je od zewnątrz (Podkarpacie i Równiny Południoworumuńskie) oraz zespół obniżeń leżących wewnątrz łańcucha karpackiego (Kotlina Panońska wraz z kotlinami Wiedeńską i Tullneńską).Megaregion (t. megaregion fizycznogeograficzny) - wielkopowierzchniowa jednostka podziału fizycznogeograficznego, wyróżniona przede wszystkim na podstawie uwarunkowanych neotektonicznie makroform ukształtowania powierzchni. Megaregiony są najwyższymi i największymi jednostkami regionalizacji fizycznogeograficznej - wyróżnia się je w obrębie kontynentów (części świata).
Masyw Czeski (czes. Český masiv, Česká vysočina, niem. Böhmische Masse) – prowincja fizycznogeograficzna i jednocześnie jednostka geologiczna w Europie Środkowej.
Region alpejski (4) – megaregion Europy Zachodniej. Obejmuje zwarty zespół struktur fałdowych – górskich i podgórskich – powstałych w orogenezie alpejskiej. Region leży między Wogezami, Średniogórzem Niemieckim i Masywem Czeskim na północy, Półwyspem Apenińskim na południu, Bruzdą Rodanu na zachodzie i Kotliną Panońską na wschodzie.
Regionalizacja fizycznogeograficzna Europy uwzględnia kilka specyficznych cech ukształtowania powierzchni tej części świata:Kotlina Panońska (55; węg. Kárpát-medence, serb. Panonska nizija, rum. Câmpia Panonică) – wielka równina w środkowej Europie, należąca pod względem geomorfologicznym do systemu alpejsko-karpackiego.
Regionalizacja regionu alpejskiego:
Średniogórze Niemieckie (32) - hercyński system górski położony w środkowych i południowych Niemczech, zajmującego największą część ich terytorium.Nizina Wenecka (wł.: Pianura Veneta) – nizina w północno-wschodnich Włoszech, nad Morzem Adriatyckim; najniżej położona i najbardziej płaska część Niziny Padańskiej. Nie wznosi się powyżej 100 m n.p.m. Zbudowana jest głównie z gliniastych i ilastych osadów. Stanowi ważny region rolniczy. Występuje gęsta sieć kanałów melioracyjnych. Główne miasta niziny to Wenecja, Padwa i Werona.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Bibliografia[ | edytuj kod]
Alpy (fr. Alpes, niem. Alpen, wł. Alpi, słoweń. Alpe, ret. Alps) – najwyższy łańcuch górski Europy, ciągnący się łukiem od wybrzeża Morza Śródziemnego po dolinę Dunaju w okolicach Wiednia. Łańcuch ma długość około 1200 km, szerokość od 150 do 250 km i zajmuje powierzchnię około 220 tys. km².Wogezy (fr. Vosges, niem. Vogesen) – pasmo górskie we wschodniej Francji, oddzielone Bramą Burgundzką od Gór Jura. Stromo opadają ku Nizinie Górnoreńskiej. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od celtyckiego boga gór i lasów Vosegusa (również Vosagusa, Vosaciusa), później została przejęta przez Rzymian w Galii.
Warto wiedzieć że... beta
Teofil Lijewski (ur. 1930 w Poznaniu, zm. 10 listopada 2010 w Warszawie) – polski geograf ekonomiczny, specjalista w zakresie geografii transportu, przemysłu i turystyki, profesor nadzwyczajny PAN.
Jerzy Aleksander Kondracki (ur. 1 listopada 1908 w Warszawie, zm. 13 kwietnia 1998 koło Villach w Austrii) – polski geograf, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, autor najbardziej znanej regionalizacji fizycznogeograficznej Polski.
Półwysep Apeniński – półwysep w Europie Południowej, otoczony przez akweny Morza Śródziemnego: Morze Liguryjskie i Tyrreńskie od zachodu, Jońskie od południa oraz Adriatyckie od wschodu.
Wyżyna Szwajcarska − wyżyna znajdująca się na terenie Szwajcarii między Alpami a kantonem Jura, ciągnąca się od Jeziora Genewskiego na południowym zachodzie po Jezioro Bodeńskie na północnym wschodzie.
Antoni Wrzosek (ur. 15 lipca 1908 w Krakowie, zm. 13 grudnia 1983 tamże) – geograf, profesor geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego; specjalizował się w geografii turyzmu.
Pogórze Styryjskie (437; niem. Steirisches Hügelland) – region fizycznogeograficzny w południowo-wschodniej Austrii (wschodnia Styria i południowy Burgenland), wchodzący w skład alpejskiego systemu górskiego.
Rajmund Galon (ur. 14 sierpnia 1906 w Rynku, powiat Lubawa, zm. 19 czerwca 1986 w Toruniu) – polski geograf, profesor, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.