Ratnawica
Bolesław Jerzy II, łac. Georgius dei gracia dux et heres Regni Russie, ukr. Юрій II Болеслав Тройденович (ur. ok. 1310, zm. 21 marca 1340) – natus dux et dominus Russiae – książę halicko-wołyński w latach 1323-1340. Ożeniony z córką wielkiego księcia Giedymina (dziadek Jagiełły) księżniczką Eufemią, siostrą królowej Aldony Anny Giedyminówny, pierwszej żony Kazimierza Wielkiego. Bolesław Jerzy był po kądzieli i po mieczu praprawnukiem księcia Konrada mazowieckiego.Królestwo Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim i Księstwami Oświęcimia i Zatoru (niem. Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator; ukr. Королівство Галичини та Володимирії з великим князівством Краківським і князівствами Освенціма і Затору) – państwo (w praktyce prowincja i kraj koronny) na terytorium Galicji, w latach 1772-1918 wchodzące w skład Monarchii Habsburgów, Cesarstwa Austriackiego i Austro-Węgier. Kraina historyczna na wschodzie Europy Środkowej, obecnie w granicach Polski i Ukrainy.
Jaćmierz – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Zarszyn, dawniej miasto, prawa miejskie utraciło w roku 1934.
Ratnawica (łem. Ratnawycia) – nieistniejąca wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Bukowsko. Mimo to miejscowość jest odnotowana przez GUS w rejestrze TERYT jako miejscowość podstawowa.
Historia[ | edytuj kod]
Osada przed rokiem 1340 wchodziła w skład systemu obronnego Sanoka. Zapewne było to miejsce związane z wojną, walką pobojowisko, podobnie jak przyległe Zboiska. Od 1340 do 1772 ziemia sanocka, województwo ruskie. Ratnawicza 1441, Ratnawicza, Rathnavycza XV wiek, Ratnawice 1561, Ratnawica 1678. Jako nazwa wskazuje związek z walką st. słowian. rat walka, w pol. racica. Prawdopodobnie wieś lokowana była przez księcia Jerzego II, jako wieś służebna grodu sanockiego. Pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1441. Wieś powstała na gruntach wsi należących wcześniej do Niebieszczan. Własność Fryderyka Myssnara z Jaćmierza (1449), miecznika sanockiego. Ratnawica na północy graniczyła ze Zboiskami, na wschodzie z Niebieszczanami, na południu z Zawadką, a na zachodzie z Wolicą i Bełchówką.
Od 1772 do 1852 cyrkuł leski następnie sanocki. Od 1867 powiat sanocki, gmina Bukowsko w Galicji.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Ratnawicy był Jan Truskolaski. Na przełomie XIX/XX wieku, własność szlachecka, dobra rodu Truskolaskich. W 1911 właścicielem tabularnym był Mojżesz Kanner, posiadający 129 ha.
Pod koniec XIX wieku Ratnawica zajmowała obszar 2,94 km² powierzchni, licząc 214 mieszkańców zamieszkujących 35 domów. Do 1914 powiat sądowy Sanok, gmina Bukowsko.
Wieś przestała istnieć po II wojnie światowej, kiedy to cała ludność łemkowska została wysiedlona. Do pozostałości wsi należy niewielki cmentarz z zachowanymi nagrobkami.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
Religia[ | edytuj kod]
Z dokumentów kościelnych jest wiadome, że pierwszy kościół został wybudowany tu w roku 1670. W roku 1861 w Ratnawicy powstał nowy kościół zaopatrzony w dzwon z datą 1686. Nieremontowana i podupadła świątynia została w roku 1955 zburzona.
Parafia łacińska w Bukowsku. Parafia greckokatolicka w Wolicy. Na miejscu znajdował się kościół filialny pw. św. Mikołaja Biskupa, (225 wiernych).
Mieszkańcy[ | edytuj kod]
Nazwiska mieszkańców od roku 1772 do XIX wieku: Bąk, Bardon, Breita, Cyganik, Czopik, Kramar, Kramarz, Kołyk, Kuszewski, Melinger, Tymczyszyn, Wolk.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Rejestr TERYT
- Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 179.
- Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 18.