RGB

Addytywne mieszanie barw

Sześcian kolorów RGB

Piksele RGB (czerwony-zielony-niebieski) w telewizorze typu LCD: po prawej – zbliżenie pokazujące kolory pomarańczowy i niebieski, po lewej – jeszcze większe zbliżenie pikseli tworzących te kolory

RGB – jeden z modeli przestrzeni barw, opisywanej współrzędnymi RGB. Jego nazwa powstała ze złożenia pierwszych liter angielskich nazw barw: R – red (czerwonej), G – green (zielonej) i B – blue (niebieskiej), z których model ten się składa. Jest to model wynikający z właściwości odbiorczych ludzkiego oka, w którym wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez zmieszanie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej (zob. promieniowanie elektromagnetyczne).

Wydawnictwa Naukowo-Techniczne (WNT) – polskie wydawnictwo założone w 1949 z siedzibą w Warszawie, do 1961 działało pod firmą Państwowe Wydawnictwa Techniczne.HTML (ang. HyperText Markup Language) – hipertekstowy język znaczników, obecnie szeroko wykorzystywany do tworzenia stron internetowych.

Z połączenia barw RGB w dowolnych kombinacjach ilościowych można otrzymać szeroki zakres barw pochodnych, np. z połączenia barwy zielonej i czerwonej powstaje barwa żółta. Do przestrzeni RGB ma zastosowanie synteza addytywna, w której wartości najniższe oznaczają barwę czarną, najwyższe zaś – białą. Model RGB jest jednak modelem teoretycznym, a jego odwzorowanie zależy od urządzenia (ang. device dependent), co oznacza, że w każdym urządzeniu każda ze składowych RGB może posiadać nieco inną charakterystykę widmową, a co za tym idzie, każde z urządzeń może posiadać własny zakres barw możliwych do uzyskania.

Skaner – urządzenie służące do przebiegowego odczytywania: obrazu, kodu paskowego lub magnetycznego, fal radiowych itp. do formy elektronicznej (najczęściej cyfrowej). Skaner przeszukuje kolejne pasma informacji odczytując je lub rejestrując. Nie jest to więc zwykły czytnik, a czytnik krokowy (np. skaner obrazu nie rejestruje całego obrazu w jednej chwili jak aparat fotograficzny, a zamiast tego rejestruje kolejne linie obrazu - dlatego głowica czytająca skanera przesuwa się lub skanowane medium pod nią). Nazwa skanera jako czytnika przebiegowego, często przenoszona jest na czytniki nieprzebiegowe (np. elektroniczne).HSL – jeden z modeli opisowych dla kolorów postrzeganych przez ludzi. Ten sposób opisowy miał polegać na tym, że każdej barwie postrzeganej przez człowieka jest przyporządkowany jeden punkt w przestrzeni trójwymiarowej identyfikowany przez trzy składowe: (h,s,l). Model pojawił się w okresie startu telewizji – pierwsze demonstracje w latach 1926-1930.

Model RGB miał pierwotnie zastosowanie do techniki analogowej, obecnie ma również do cyfrowej. Jest szeroko wykorzystywany w urządzeniach analizujących obraz (np. aparaty cyfrowe, skanery) oraz w urządzeniach wyświetlających obraz (np. telewizory, monitory komputerowe).

Zapis koloru jako RGB często stosuje się w informatyce (np. palety barw w plikach graficznych, w plikach html). Najczęściej stosowany jest 24-bitowy zapis kolorów (po 8 bitów na każdą z barw składowych), w którym każda z barw jest zapisana przy pomocy składowych, które przyjmują wartość z zakresu 0-255. W modelu RGB wartość 0 wszystkich składowych daje kolor czarny, natomiast 255 – kolor biały. W rzadszych przypadkach stosuje się model, w którym przypada po 12 lub 16 bitów na każdą ze składowych, co daje dużo większe możliwości przy manipulowaniu kolorem.

Przestrzeń barw - widma fal elektromagnetycznych z zakresu od 380 do 780 nm (tj. światło widzialne) znalazły swe matematyczne modele w postaci trójwymiarowych przestrzeni barw. Dzięki tym modelom barwę można opisać nie tylko przez podanie jej widma, ale przez modele w różnym stopniu zbliżone do ludzkiej percepcji barwy, związanej z fizjologią oka ludzkiego. Najważniejsze przestrzenie barw ujęto w normach międzynarodowych. Stosuje się je w różnych dziedzinach przemysłu: farbiarskim, tekstylnym, spożywczym, fotografii itd.Grafika komputerowa – dziedzina informatyki zajmująca się wykorzystaniem technik komputerowych do celów wizualizacji artystycznej oraz wizualizacji rzeczywistości. Grafika komputerowa jest obecnie narzędziem powszechnie stosowanym w nauce, technice oraz rozrywce.

Kolor RGB można obliczyć ze wzoru: ${\text{numer koloru}}=R\cdot 65536+G\cdot 256+B$

gdzie R, G i B przyjmują wartość od 0 do 255.

Synteza addytywna – zjawisko mieszania barw poprzez sumowanie wiązek światła widzialnego różnych długości. Synteza addytywna dwóch barw przeciwstawnych z koła barw daje światło o barwie białej (teoretycznie, pod warunkiem precyzyjnej przeciwstawności barw i równego natężenia obu strumieni).Banding (pol. pasmowanie, fałszywe kontury) – zjawisko nienaturalnej prezentacji kolorów w grafice komputerowej. 24-bitowa głębia kolorów (8-bitowa przypadająca dla 1 z 3 podstawowych kolorów RGB), która powinna być wystarczająca dla renderowania obrazów w pełnym spektrum kolorów, w pewnych wypadkach, jest niewystarczająca i powoduje zagrożenie wyświetlenia wyraźniej, nienaturalnej różnicy (fałszywych konturów), między przedstawionymi odcieniami (przejściami tonalnymi) tego samego koloru, widocznych przy wyświetlaniu naturalnego gradientu (w szczególności: zachodu słońca, czystego błękitnego nieba, światła latarki w ciemności). Banding może występować w każdym urządzeniu wyświetlającym obraz. Monitory a w szczególności telewizory LCD oraz PDP (plazmowe), wyświetlają typowo 8 bitów, przypadających na 1 kolor, co daje 256 poziomów odcieni szarości tego samego koloru przy próbkowaniu 4:4:2 (łączna liczba wyświetlanych kolorów wynosi 16 milionów). Powyższa ilość jest niekiedy niewystarczająca do właściwego oddania gamutu, tak więc producenci stosują przetwarzanie video, tzw. processing dodający brakujące barwy. Pozwala to uniknąć artefaktu, a typowe wartości tego parametru wynoszą 10, 12, 16 bitów na kolor, czyli paletę 30, 36, 48-bitową (przykładowo przy wartości 10 bitów na kolor i próbkowaniu 4:4:4, ilość odcieni szarości wzrasta do 1024 a łączna ilość kolorów wynosi 1 miliard). Mimo to, nieliczni producenci, tacy jak Toshiba i Samsung w 2011 r., wprowadzili na rynek modele mające 48-bitową głębię koloru, niwelując niekorzystne zjawisko występowania nienaturalnych przejść tonalnych.