Purany
Przeczytaj także...
Tradycja – przekazywane z pokolenia na pokolenie treści kultury (takie jak: obyczaje, poglądy, wierzenia, sposoby myślenia i zachowania, normy społeczne), uznane przez zbiorowość za społecznie doniosłe dla jej współczesności i przyszłości.Kurmapurana (dewanagari कूर्म पुराण, trl. kūrmapurāṇa) – purana śiwaicka tradycji paśupatów. Kurmapurana zawiera tekst Iśwaragity.
Brahmandapurana – hinduistyczny tekst religijny, jedna z osiemnastu wielkich puran ( Mahapurana ). Podzielona jest na cztery zasadnicze części o tytułach Prakrija, Anusanga, Upodghata i Upasamhara. Zawiera tekst Adhjatmaramajana. Przynależy do nauk śiwaizmu.
Tradycja – przekazywane z pokolenia na pokolenie treści kultury (takie jak: obyczaje, poglądy, wierzenia, sposoby myślenia i zachowania, normy społeczne), uznane przez zbiorowość za społecznie doniosłe dla jej współczesności i przyszłości.Kurmapurana (dewanagari कूर्म पुराण, trl. kūrmapurāṇa) – purana śiwaicka tradycji paśupatów. Kurmapurana zawiera tekst Iśwaragity.
Brahmandapurana – hinduistyczny tekst religijny, jedna z osiemnastu wielkich puran ( Mahapurana ). Podzielona jest na cztery zasadnicze części o tytułach Prakrija, Anusanga, Upodghata i Upasamhara. Zawiera tekst Adhjatmaramajana. Przynależy do nauk śiwaizmu.
Purany (dewanagari पुराण, trl. purāṇa) – gatunek literacki świętych pism hinduizmu. Poruszają tematy takie jak: historia, religia, tradycja.
Według tradycji ich autorem jest Wjasa.
Mahapurany[]
Wielkie purany (Mahapurany):
Lingapurana ( dewanagari लिङ्गपुराण ) – hinduistyczny tekst religijny, jedenasta z osiemnastu wielkich puran (Mahapurana). Podzielona jest na dwie części.Wisznudharmottarapurana (trl. Viṣṇudharmottarapurāṇa, ang. Vishnudharmottara Purana, Purana najwyższego obowiązku religijnego (dharmy) Wisznu)) – upapurana wisznuicka, podzielona na trzy księgi, której kompilacja datowana jest na lata 450-650 n.e.
Upapurany[]
Są także tzw. Purany mniejsze. Madhusudana wymienia 18 upapuran :
Dewanagari (देवनागरी, z sanskr. Devanāgarī; deva "bóg" + nagari) – pismo alfabetyczno-sylabiczne, używane w północnych, zachodnich i środkowych Indiach do zapisu kilkunastu języków z grupy języków indoaryjskich, m.in. sanskrytu, hindi, marathi, nepali.Bhagawatapurana – piąta purana według tradycyjnego spisu, zwana "Śrimad-Bhagavatam", czy też bhagavata. Śrimad-Bhagawatam jest osobistym komentarzem do Wedantasutry, napisanym przez Śri Wjasadewę. Zostało ono napisane w dojrzałym okresie jego duchowego życia.
Inne purany[]
Purany tamilskie[]
Purany tamilskie pisane w języku tamilskim, reprezentują tradycje śiwaickie.
Religia – system wierzeń i praktyk, określający relację pomiędzy różnie pojmowaną sferą sacrum (świętością) i sferą boską, a określonym społeczeństwem, grupą lub jednostką. Manifestuje się ona w wymiarze doktrynalnym (doktryna, wiara), w czynnościach religijnych (np. kult czy rytuały), w sferze społeczno-organizacyjnej (wspólnota religijna, np. Kościół) i w sferze duchowości indywidualnej (m.in. mistyka).Historia – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej. Wynikiem badań historycznych jest opis dziejów (historiografia).
Warto wiedzieć że... beta
Wajupurana (sanskr. वायुपुराण, trl. Vāyupurāṇa) – hinduistyczny tekst religijny, jedna z osiemnastu wielkich puran (mahapurana). Tytuł zawiera imię boga Waju. Przynależy do nauk śiwaizmu. Powstanie dzieła datuje się na V lub VI wiek.
Warahapurana ( dewanagari वराहपुराण , trl. vārāhapurāna ) – hinduistyczny tekst religijny, dwunasta z osiemnastu wielkich puran ( Mahapurana ). Przynależy do nauk wisznuizmu. zawiera opis misji awatara Warahy.
Język tamilski (tamil), tamilski: தமிழ் (tamizh) – język z rodziny drawidyjskiej, jej grupy południowej. Drugi, obok języka telugu, pod względem liczby użytkowników język tej rodziny – posługuje się nim około 65 mln Tamilów. Zamieszkują oni głównie południowoindyjski stan Tamil Nadu (60 mln) oraz wyspę Cejlon (4 mln). Językiem tym posługuje się także ponad milion emigrantów tamilskich w Malezji i Singapurze. Język urzędowy Singapuru, Sri Lanki i stanu Tamil Nadu.
Wjasa (dewanagari व्यास , trl. vyāsa , dosł. "zbieracz", "kompilator", również Wedawjasa (वेद व्यास, trl. veda vyāsa , ang. Veda Vyasa) – tytuł odnoszący się do wielu Indusów. Najczęściej używa się go w odniesieniu do starożytnego mędrca indyjskiego - Weda-Wjasy, któremu przypisuje się autorstwo Mahabharaty i Puran oraz podział Wedy na części. Uważany za kompilatora Brahmasutr.
Śiwaizm tamilski – jedna z sześciu głównych szkół indyjskiego śiwaizmu (trzech do dziś istniejących). Była silnie dewocyjnym systemem religijnym (bhakti), klasyfikującą się jako monoteizm. Głosiła filozofię dualistyczną, twierdząc, że realne są trzy odrębne rodzaje bytu: Brahman, dusze i materia.