Pulsar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pulsar PSR B0531+21 w mgławicy Kraba. Widoczny wyraźnie silny wpływ jaki jego pole magnetyczne wywiera na otaczającą materię. Obraz jest kompozycją obserwacji w promieniowaniu X wykonanych przez obserwatorium Chandra oraz obrazu optycznego pochodzącego z kosmicznego teleskopu Hubble’a. Foto NASA/STScI
Schemat pulsara: model latarni morskiej. Kula w środku przedstawia pulsar, białe linie to linie pola magnetycznego

Pulsar (od pulse z ang. pulsować i -ar jak w quasar – „quasi-stellar radio source” lub też „QSO” – „quasi-stellar object”, dosłownie „obiekt gwiazdopodobny emitujący fale radiowe”) – wysoce zmagnetyzowana, rotująca gwiazda neutronowa (lub biały karzeł), która emituje wiązkę promieniowania elektromagnetycznego. Promieniowanie to może być obserwowane tylko, gdy wiązka emisyjna skierowana jest w stronę Ziemi (tak jak latarnia, która jest widoczna tylko, gdy jej światło jest skierowane w stronę obserwującego) i jest odpowiedzialne za pulsujące pojawianie się emisji.

Dale A. Frail – kanadyjski radioastronom pracujący w National Radio Astronomy Observatory (NRAO) w Socorro, Nowy Meksyk. Otrzymał doktorat Uniwersytetu Toronto w 1989 roku. Zajmuje się poszukiwaniem planet pozasłonecznych a także badaniami rozbłysków gamma.Emisja promieniowania to wysyłanie przez wzbudzony układ fizyczny (np. atom, jądro atomowe, ciało makroskopowe) energii w postaci promieniowania zarówno fal (np. światła, fal radiowych, dźwięku), jak i korpuskularnego (np. elektronów, cząstek α, fotonów).

Gwiazdy neutronowe charakteryzują się bardzo dużą gęstością i krótkimi, regularnymi okresami obrotu. Kreuje to bardzo precyzyjne interwały pomiędzy pulsacjami, które trwają od kilku milisekund do kilku sekund dla każdego pulsara. Uważa się, że Pulsary mogą być jednym ze źródeł promieni kosmicznych o bardzo wysokiej energii.

Rotating radio transient (RRAT) (Nieregularne radioźródło) – rodzaj gwiazdy neutronowej podobnej do pulsara, która emituje impulsy promieniowania elektromagnetycznego. Impulsy te nie są jednak w żaden sposób uporządkowane – nie występują w równych odstępach czasowych. Czas trwania tych impulsów to ułamki sekund, natomiast odstępy między nimi wynoszą od 4 minut do 3 godzin, a czasem jeszcze dłużej. Obiekty te są jednymi z najsilniejszych źródeł promieniowania radiowego we Wszechświecie.Astrophysical Journal (The Astrophysical Journal) – czasopismo naukowe, założone w 1895 przez dwóch amerykańskich astronomów George’a Ellery’ego Hale’a i Jamesa Edwarda Keelera. Jedno z najważniejszych międzynarodowych czasopism dotyczących astronomii, astrofizyki, spektroskopii.

Okresowość pulsarów sprawia, że są bardzo przydatnymi narzędziami. Ich obserwacje w binarnym neutronowym systemie gwiazd zostały użyte do pośredniego potwierdzenia istnienia promieniowania grawitacyjnego. Pierwsze planety pozasłoneczne zostały odkryte wokół pulsara PSR B1257+12. Poszczególne rodzaje pulsarów konkurują z zegarami atomowymi pod względem precyzji odmierzenia czasu.

Tesla (T) – jednostka indukcji magnetycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). 1 tesla może być interpretowana jako taka wartość indukcji magnetycznej, która na ładunek 1 C, poruszający się z prędkością 1 m/s prostopadle do linii pola magnetycznego, działa z siłą Lorentza o wartości równej 1 N.Lich, PSR 1257+12 – pulsar milisekundowy, odległy od Ziemi o 980 lat świetlnych, wokół którego krążą pierwsze odkryte planety pozasłoneczne. Układ składa się z gwiazdy centralnej – pulsara i trzech planet odkrytych przez polskiego astronoma, Aleksandra Wolszczana.

Odkrycia[ | edytuj kod]

Do maja 2009 znano niemal 1900 pulsarów. Pierwszy pulsar odkryto w 1967 roku, był nim noszący oznaczenie PSR B1919+21, ze względu na regularnie powtarzający się sygnał początkowo przypuszczano, że odbierane impulsy są sztucznego pochodzenia.

Science – recenzowane czasopismo naukowe wydawane przez American Association for the Advancement of Science. Ukazuje się jako tygodnik ilustrowany.Eksplozja – gwałtowny wybuch powodujący powstanie fali uderzeniowej rozchodzącej się z prędkością powyżej 400 m/s – ale poniżej maksymalnej prędkości możliwej dla danego materiału wybuchowego.

W 2008 odkryto pierwszy pulsar wysyłający jedynie promieniowanie gamma – CTA 1.

Podstrony: 1 [2] [3] [4]




Warto wiedzieć że... beta

Fale radiowe (promieniowanie radiowe) – promieniowanie elektromagnetyczne, które może być wytwarzane przez prąd przemienny płynący w antenie. Uznaje się, że falami radiowymi są fale o częstotliwości 3 kHz – 3 THz (3·10 – 3·10 Hz). Według literatury zachodniej zakres częstotliwości obejmuje fale od 3 Hz. Zależnie od długości dzielą się na pasma radiowe.
Magnetar – obiekt zwarty (gwiazda neutronowa lub hipotetyczna gwiazda kwarkowa), posiadający bardzo silne pole magnetyczne, B>10 T (10 Gs), emitujący w sposób regularny (pulsy) lub nieregularny (błyski) promieniowanie gamma oraz promieniowanie rentgenowskie.
Natężenie pola magnetycznego – wielkość wektorowa charakteryzująca pole magnetyczne, w ogólnym przypadku określana z użyciem prawa Ampère’a wzorem:
Latarnia morska – znak nawigacyjny w postaci charakterystycznej wieży umieszczonej na brzegu lub wodzie (latarniowiec).
Gaus (Gs) – jednostka indukcji magnetycznej w układzie CGS (jednostka przejściowo legalna w Układzie SI, ale niezalecana z uwagi na zbieżność symbolu z gigasekundą). Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego fizyka Karola Gaussa.
Masa Słońca M ⊙ {displaystyle M_{odot }} – pozaukładowa jednostka używana w astronomii do określania mas obiektów astronomicznych (gwiazd, gromad, galaktyk itp.).
PMID (ang. PubMed Identifier, PubMed Unique Identifier) – unikatowy identyfikator przypisany do każdego artykułu naukowego bazy PubMed.

Reklama