Puchar Davisa
Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.Nowa Zelandia (ang. New Zealand, język maoryski Aotearoa – Kraj Długiej Białej Chmury) – państwo wyspiarskie, położone na południowo-zachodnim Pacyfiku i składające się z dwóch głównych wysp (Północnej i Południowej) oraz szeregu mniejszych wysp, w tym Wyspy Stewart i Wysp Chatham. Archipelag Nowej Zelandii jest najdalej na południe wysuniętą częścią Oceanii, na południowy wschód od Australii. W skład Nowej Zelandii (a dokładnie w skład Commonwealth realm Nowej Zelandii, czyli są to terytoria stowarzyszone lub zależne Nowej Zelandii, ale wchodzące wraz z nią w skład wspólnej domeny królewskiej tudzież królestwa stowarzyszeniowego, połączonego unią personalną ze Zjednoczonym Królestwem i innymi Commonwealth realms) wchodzą również Wyspy Cooka i Niue, które są samorządne, oraz Tokelau i Dependencja Rossa.
Stany Zjednoczone, Stany Zjednoczone Ameryki (ang. United States, US, United States of America, USA) – federacyjne państwo w Ameryce Północnej graniczące z Kanadą od północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Puchar Davisa, Davis Cup – największe na świecie międzynarodowe zawody tenisowe drużyn męskich. Rozgrywki organizowane są corocznie przez Międzynarodową Federację Tenisową i odbywają się systemem mieszanym, pucharowym bądź kołowym. Kobiecym odpowiednikiem jest Fed Cup.
Zasady[ | edytuj kod]
Każda runda składa się z pięciu meczów (rubberów): dwa pierwsze to gry singlowe, następnie rozgrywany jest debel i kolejne dwa pojedynki singlowe, w których biorą udział zawodnicy z początkowych starć zamieniając się przeciwnikami (single odwrócone). Nie ma ograniczeń, co do zawodników biorących udział w grze podwójnej; mogą być to ci sami, co w singlach, dwaj inni zawodnicy lub ich kombinacja. W przypadku, gdy jedna drużyna rozstrzygnęła rubbery na swoją korzyść każda z ekip może zmienić zawodników biorących udział w drugiej turze singli, muszą być oni jednak wpisani na listę uczestników turnieju, a pary z pierwszej tury nie mogą się powtarzać.
Możliwe jest też wcześniejsze zakończenie konkursu, gdy jedna drużyna ma na koncie trzy zwycięstwa (np. 3-0 lub 3-1).
Historia[ | edytuj kod]
Turniej został wymyślony przez czterech zawodników z drużyny tenisowej Harvard University, którzy chcieli rzucić wyzwanie studentom brytyjskim. Idea ta zaczęła zyskiwać uznanie poszczególnych związków tenisa ziemnego, więc jeden z pomysłodawców – Dwight Davis postanowił dopracować reguły konkursu i z własnych oszczędności zakupił srebrny puchar – główną nagrodę.
Pierwsze zawody pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, a Wielką Brytanią zostały rozegrane 10 sierpnia 1900 w Brookline. Drużyna amerykańska, której jednym z zawodników był Davis, rozgromiła Brytyjczyków, wygrywając trzy pierwsze mecze. W następnym roku kraje te się nie spotkały, ale USA ponownie zdobyło puchar w 1902. Do roku 1905 w turnieju wzięły udział takie kraje jak: Belgia, Francja, Austria i Australazja – (do 1913 połączone drużyny Australii i Nowej Zelandii)
Nazwa Puchar Davisa została nadana dopiero w roku 1945, po śmierci pomysłodawcy zawodów. W latach 1950-1967 turniej zdominowała Australia, wygrywając 15 razy w ciągu 18 lat. Niekwestionowanym liderem jest jednak USA – zwycięzca 32 edycji.
W setnej edycji Pucharu Davisa w turnieju wzięło udział 129 państw.