Przedtakt
Przeczytaj także...
Rytm (gr. ῥυθμός rhytmós – "miara; takt; proporcja") – jeden z elementów dzieła muzycznego odpowiedzialny za organizację czasowego przebiegu utworu. Akcent muzyczny - wyraźniejsze, silniejsze podkreślenie jakiegoś dźwięku lub współbrzmienia. Akcent naturalny pojawia się w tzw. "mocnych" częściach taktu. Inne akcenty (melodyczny, harmoniczny) wynikają z linii melodycznej lub współbrzmienia i układu grup rytmicznych (np. w tańcach).
Nuta (od łac. nota, znak) – symbol ♪ - znak graficzny dźwięku muzycznego, określający jego wysokość i czas trwania.
Rytm (gr. ῥυθμός rhytmós – "miara; takt; proporcja") – jeden z elementów dzieła muzycznego odpowiedzialny za organizację czasowego przebiegu utworu. Akcent muzyczny - wyraźniejsze, silniejsze podkreślenie jakiegoś dźwięku lub współbrzmienia. Akcent naturalny pojawia się w tzw. "mocnych" częściach taktu. Inne akcenty (melodyczny, harmoniczny) wynikają z linii melodycznej lub współbrzmienia i układu grup rytmicznych (np. w tańcach).
Nuta (od łac. nota, znak) – symbol ♪ - znak graficzny dźwięku muzycznego, określający jego wysokość i czas trwania.
Przedtakt, inaczej anakrusis – niepełny takt lub pojedyncza nuta (zwana wówczas odbitką) otwierająca utwór muzyczny.
Przedtakt ma na celu podkreślenie tego, że utwór rozpoczyna się od słabej, nieakcentowanej części przebiegu rytmicznego i najczęściej powoduje skrócenie ostatniego taktu o odpowiadającą mu wartość, tak żeby zachowana była suma pełnych taktów w całym utworze.
Przedtakt jest cechą charakterystyczną w niektórych formach tanecznych, np. w menuecie lub gawocie.
Takt - w muzyce jest najmniejszym odcinkiem tekstu muzycznego zawartego między dwiema kreskami, zwanymi kreskami taktowymi.Utwór muzyczny – jednolita kompozycja muzyczna złożona z: rytmu i metrum, melodii, harmonii, barwy dźwięku, dynamiki, agogiki oraz budowy formalnej, przeznaczona do wykonania lub odtwarzania, najczęściej posiadająca autora(-ów). Utwór muzyczny może przyjąć formę tylko muzyczną lub słowno-muzyczną w przypadku, gdy w utworze wykorzystano tekst.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Habela 1968 ↓, s. 154.
- ↑ Chodkowski 1995 ↓, s. 726.