Przecinek - znak diakrytyczny
Język liwski (inna nazwa: język liwoński) līvõ kēļ, także rāndakēļ ("język z wybrzeża") – język ugrofiński, podrupy fińskiej z rodziny uralskiej, blisko spokrewniony z estońskim.Unicode – komputerowy zestaw znaków mający w zamierzeniu obejmować wszystkie pisma używane na świecie. Definiują go dwa standardy – Unicode oraz ISO 10646. Znaki obu standardów są identyczne. Standardy te różnią się w drobnych kwestiach, m.in. Unicode określa sposób składu.
Język mołdawski (mołd., rum. limba moldovenească, graiul moldovenesc, лимба молдовеняскэ) to język z grupy języków wschodnioromańskich, który bywa zazwyczaj utożsamiany z językiem rumuńskim lub uważany za jego regionalną odmianę (dialekt). Język mołdawski jest oficjalnie językiem urzędowym w Mołdawii i Naddniestrzu. Między urzędowym językiem mołdawskim a urzędowym językiem rumuńskim nie występują jednak żadne istotne różnice, poza pojawiającymi się niekiedy w tekstach mołdawskich specyficznymi regionalizmami oraz częstszymi archaizmami i slawizmami. Niewielkie różnice w ortografii wynikają z istanienia dwóch niezawisłych od siebie organów regulujących normy językowe - Mołdawskiej i Rumuńskiej Akademii Nauk. Poza terytorium Mołdawii posługuje się swoim ojczystym językiem mniejszość mołdawska żyjąca przede wszystkim w Rumunii, na Ukrainie i w Rosji.
Przecinek jako znak diakrytyczny jest używany w alfabecie rumuńskim w połączeniu z literami S i T (Ș, Ț).
W języku łotewskim litery g, k, l, n (historycznie również r) pisane są również z przecinkiem poniżej znaku. Przez standard Unikod określane są jednak jako G, K, L, N, R z cedyllą. Związane to jest z ustaleniem nazwy w 1992 roku. Z punktu widzenia typograficznego są to jednak litery z przecinkiem.
Również w języku liwskim występują litery D, L, N, R, T z przecinkiem określane jako D, L, N, R z cedyllą. Problem jest tu jednak bardziej teoretyczny, gdyż tym językiem posługuje się zaledwie kilkaset osób na Łotwie.
Podobny znak to cedylla, używany często w języku rumuńskim zamiast właściwego znaku diakrytycznego.
W wielu językach - azerskim, baskijskim, francuskim, kurdyjskim, katalońskim, luksembuskim, mołdawskim, portugalskim, tureckim, turkmeńskim) występuje Ç, ç (C z cedyllą), a w językach: azerskim, turkmeńskim, kurdyjskim, tureckim i tatarskim - Ş, ş (S z cedyllą).
Litery ą, ę, į, ų, ǫ są to natomiast a, e, i, u, o z ogonkiem.
W Unikodzie przecinek diakrytyczny występuje w wersji: