Pretekstat z Rouen
Przeczytaj także...
Towarzystwo Jezusowe, SJ (łac. Societas Iesu, SI), jezuici – męski papieski zakon apostolski Kościoła katolickiego, zatwierdzony przez papieża Pawła III 27 września 1540. Towarzystwo Jezusowe zostało założone w głównej mierze do walki z reformacją, by bronić i rozszerzać wiarę oraz naukę Kościoła katolickiego, przede wszystkim przez publiczne nauczanie, ćwiczenia duchowe, edukację i udzielanie sakramentów.Wydawnictwo WAM, znane jako: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy (WAM) (1872-1918, 1935-1994), Wydawnictwo Księży Jezuitów (1918-1935), Wydawnictwo WAM (od 1994) – najstarsze polskie wydawnictwo katolickie, założone w 1872 przez ks. Stanisława Stojałowskiego SJ w Krakowie.
Męczennik (gr. μάρτυς, mártus, łac. martyr: „świadek” – osoba, która zginęła lub cierpiała w obronie swoich wierzeń lub przekonań.
Towarzystwo Jezusowe, SJ (łac. Societas Iesu, SI), jezuici – męski papieski zakon apostolski Kościoła katolickiego, zatwierdzony przez papieża Pawła III 27 września 1540. Towarzystwo Jezusowe zostało założone w głównej mierze do walki z reformacją, by bronić i rozszerzać wiarę oraz naukę Kościoła katolickiego, przede wszystkim przez publiczne nauczanie, ćwiczenia duchowe, edukację i udzielanie sakramentów.Wydawnictwo WAM, znane jako: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy (WAM) (1872-1918, 1935-1994), Wydawnictwo Księży Jezuitów (1918-1935), Wydawnictwo WAM (od 1994) – najstarsze polskie wydawnictwo katolickie, założone w 1872 przez ks. Stanisława Stojałowskiego SJ w Krakowie.
Męczennik (gr. μάρτυς, mártus, łac. martyr: „świadek” – osoba, która zginęła lub cierpiała w obronie swoich wierzeń lub przekonań.
Pretekstat z Rouen (zm. 14 kwietnia lub 24 lutego 586) – biskup Rouen (541-586), męczennik, święty Kościoła katolickiego.
Urząd biskupi objął pomiędzy 541 a 556 rokiem. Uczestniczył w II synodzie paryskim (556) i III synodzie w Tours (567).
Zmarł od ciosu zadanego mieczem przez płatnego mordercę nasłanego przez Fredegundę, żonę władcy Neustrii Chilperyka I, za pogwałcenie prawa kanonicznego i majestatu królewskiego udzielając potajemnie ślubu Brunhildzie, wdowie po Sigebercie I i Meroweuszowi, synowi Chilperyka z pierwszego małżeństwa z Audowerą. Pretekstat był ojcem chrzestnym Meroweusza.
Sigebert I, Zygbert I (ur. w 535, zm. 575) – król Austrazji w latach 561-575, trzeci syn Chlotara I i Ingundy. Jego panowanie upłynęło głównie pod znakiem walk z bratem przyrodnim Chilperykiem I.Rouen – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Normandia, w departamencie Seine-Maritime. Położona jest nad Sekwaną.
Wspomnienie liturgiczne św. Pretekstata obchodzono 24 lutego za Martyrologium Rzymskim, w Rouen 25 lutego, gdzie czczony był jako męczennik.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Bibliografia[ | edytuj kod]
Warto wiedzieć że... beta
Brunhilda (ur. ok. 545/550 - zm. 613) – córka wizygockiego króla, Atanagilda, od 567 r. żona frankijskiego króla Austrazji, Sigeberta I.
Kościół katolicki – największa na świecie chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu. Kościół katolicki jest jednym z trzech głównych nurtów chrześcijaństwa, obok Cerkwi prawosławnej i Kościołów protestanckich.
Wspomnienie – w liturgii katolickiej dzień obchodów w roku liturgicznym o randze mniejszej niż święto. Dzień obchodów wspomnienia wyznacza data lub kalendarz liturgiczny (→święta ruchome).
24 lutego jest 55. dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostało 310 (w latach przestępnych 311) dni. W latach przestępnych dzień ten jest powtarzany.
Biskup (łac. episcopus z gr. ἐπίσκοπος episkopos: nadzorca, opiekun) – w Kościołach chrześcijańskich duchowny o najwyższych święceniach. Urząd kościelny w Kościele katolickim i w kościołach prawosławnych uznawany za najwyższy stopień sakramentu kapłaństwa.
Święty (hebr. qodesz lub kodesz oznacza oddzielony) – stosowane przez chrześcijan określenie człowieka w sposób wybitny realizującego określone specyficzne dla nich wartości - często pełniący funkcję wzorca osobowego lub wręcz otaczany kultem. Mianem świętego określa się zazwyczaj męczenników za wiarę, mistyków, ludzi o wielkiej pobożności, często założycieli bractw religijnych i zakonów, ale też filozofów i kapłanów.
Wstawiennictwo świętych – doktryna występująca w części wyznań chrześcijańskich, przede wszystkim katolickich i prawosławnych, zakładająca możliwość wstawiennictwa zbawionych zmarłych w modlitwach zanoszonych do Boga oraz uznająca zanoszenie próśb przez wiernych w formie modlitwy skierowanej do świętego o wstawiennictwo u Boga. W pobożności katolickiej i prawosławnej występują tzw. patroni, uchodzący za posiadających szczególną skuteczność wstawienniczą w danych problemach.