Prawo ruskie
Przeczytaj także...
Niwa "to, co styka się (z) polem, co przylega do pola"; hebr. nawe; niem. die Au(e) od wyrazu Aue łąka, w niemieckich nazwach dzierżawczych np. Raspenau - niwa Raspego, także Flur ("ager, Ackerland"); poł. naiwa, dłuż. niwa, pomor. niva, cz. niva - w systemie wiejskiej gospodarki feudalnej jednostka służąca celom obrachunkowym i ewidencyjnym. Podział gruntu na niwy mógł np. wynikać z typu łanowego pomiaru powierzchni, tzn. że niwa złożona była z parcel o wymiarach łanu.Miasto (od prasłow. „местьце", „mě́sto"–„miejsce”) – historycznie ukształtowana jednostka osadnicza charakteryzująca się dużą intensywnością zabudowy, małą ilością terenów rolniczych, ludnością pracującą poza rolnictwem (w przemyśle lub w usługach) prowadzącą specyficzny miejski styl życia.
Prawo magdeburskie (prawo niemieckie; łac. Ius municipale magdeburgense, niem. Magdeburger Recht) – średniowieczne prawo miejskie wzorowane na prawie miasta Magdeburga. W 1035 Magdeburg otrzymał patent nadający miastu prawo do handlu i zjazdów. Prawo to spisane zostało w 1188 stając się wzorcem dla podobnych regulacji wielu miast środkowoeuropejskich.
Niwa "to, co styka się (z) polem, co przylega do pola"; hebr. nawe; niem. die Au(e) od wyrazu Aue łąka, w niemieckich nazwach dzierżawczych np. Raspenau - niwa Raspego, także Flur ("ager, Ackerland"); poł. naiwa, dłuż. niwa, pomor. niva, cz. niva - w systemie wiejskiej gospodarki feudalnej jednostka służąca celom obrachunkowym i ewidencyjnym. Podział gruntu na niwy mógł np. wynikać z typu łanowego pomiaru powierzchni, tzn. że niwa złożona była z parcel o wymiarach łanu.Miasto (od prasłow. „местьце", „mě́sto"–„miejsce”) – historycznie ukształtowana jednostka osadnicza charakteryzująca się dużą intensywnością zabudowy, małą ilością terenów rolniczych, ludnością pracującą poza rolnictwem (w przemyśle lub w usługach) prowadzącą specyficzny miejski styl życia.
Prawo magdeburskie (prawo niemieckie; łac. Ius municipale magdeburgense, niem. Magdeburger Recht) – średniowieczne prawo miejskie wzorowane na prawie miasta Magdeburga. W 1035 Magdeburg otrzymał patent nadający miastu prawo do handlu i zjazdów. Prawo to spisane zostało w 1188 stając się wzorcem dla podobnych regulacji wielu miast środkowoeuropejskich.
Prawo ruskie – prawo osadnicze, stosowane głównie na terenie księstw ruskich i wschodnich terenach Polski w XII-XV wieku.
Opierało się na osobistym poddaństwie chłopa i świadczeniach w naturze – daninach i robociźnie. Zezwalało na dowolność w wyborze miejsca osadzenia wsi. Osady powstałe na bazie tego prawa charakteryzowały się układem niwowym nieregularnym. Osadnicy podlegali bezpośrednio kniaziowi. Naczelnikiem wsi był tywon, występowała też funkcja dziesiętnika.
Prawo wołoskie – prawo osadnicze; zbiór norm regulujący stosunki pomiędzy właścicielem a osadnikami (najczęściej byli to Wołosi, Rusini, Bojkowie, Huculi).Poddaństwo – forma uzależnienia chłopów od pana w społeczeństwie feudalnym. Polegało na przymusowym świadczeniu chłopa na rzecz pana danin, robocizny i innych nakazów. Forma ta była usankcjonowana instytucjonalnie i prawnie, pociągająca za sobą represje. Poddaństwo miało charakter przymusu pozaekonomicznego.
Na jego podstawie zasadzono wiele miast i wsi.
Prawo ruskie zostało oficjalnie zniesione w roku 1506, wraz z wprowadzeniem systemu polskich sądów, a w ciągu następnych 200 lat zanikły całkowicie jego tradycje.
Większość z tych miejscowości została lokowana potem powtórnie na prawie wołoskim, a miasta i część wsi – na prawie niemieckim.
Literatura[ | edytuj kod]
Wieś (łac. pagus, rus) – jednostka osadnicza o zwartej, skupionej lub rozproszonej zabudowie i istniejących funkcjach rolniczych lub związanych z nimi usługowych lub turystycznych, nieposiadająca praw miejskich lub statusu miasta (art. 2 ustawy z 29 sierpnia 2003 o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych).Chłopi, włościanie – warstwa społeczna zamieszkująca tereny wiejskie, dominująca w społeczeństwach przedprzemysłowych, zajmująca się produkcją rolną. Chłopów charakteryzuje odrębność warunków życia, obyczajów i tradycji, wynikająca z powiązania miejsca pracy z gospodarstwem domowym oraz uzależnienie procesu produkcji od warunków naturalnych. W przedindustrialnym społeczeństwie chłopi dzielili się na gospodarzy, zagrodników i komorników.
Warto wiedzieć że... beta
Encyclopedia of Ukraine (pol. Encyklopedia Ukrainy, także Encyklopedia Ukrainoznawstwa) – 5-tomowe opracowanie w języku angielskim, przedstawiające geografię, ekonomię, społeczeństwo oraz ogólny rys historyczny Ukrainy.
Prawo, a ściślej prawo w ujęciu przedmiotowym – system norm prawnych, czyli ogólnych, abstrakcyjnych i jednoznacznych dyrektyw postępowania, które powstały w związku z istnieniem i funkcjonowaniem państwa lub innego uporządkowanego organizmu społecznego, ustanowione lub uznane przez właściwe organy władzy odpowiednio publicznej lub społecznej i przez te organy stosowane, w tym z użyciem przymusu.
Danina – świadczenie o charakterze przymusowym, funkcjonujące w starożytności oraz średniowieczu, uiszczane monarsze przez poddanych lub władcy silniejszemu przez władcę słabszego.