Prawo celne

Prawo celne – dziedzina prawa regulująca zasady i tryb przywozu towarów na dany obszar celny oraz wywozu towarów z obszaru celnego oraz związane z tym prawa i obowiązki osób oraz uprawnienia i obowiązki organów celnych.

Unia celna – porozumienie handlowe, w ramach którego kraje członkowskie znoszą cła i inne taryfy w obrotach handlowych oraz ustalają wspólną zewnętrzną politykę handlową. Niższym stadium integracji jest strefa wolnego handlu, w której nie obowiązuje wspólna polityka wobec państw trzecich. Wyższym stadium jest wspólny rynek, a więc dodatkowo swobodny przepływ czynników produkcji. Krótkookresowymi efektami utworzenia unii celnej są efekt kreacji handlu oraz efekt przesunięcia handlu. W dłuższym okresie można zaobserwować zmianę skali produkcji, związaną z powiększeniem się rynku. Są to tak zwane korzyści ze skali produkcji. Innym skutkiem jest wzrost konkurencji, który wymaga wzrostu efektywności gospodarowania przedsiębiorstw. W nowo zaistniałej sytuacji przedsiębiorstwa muszą podejmować odpowiednie kroki, aby stać się konkurencyjnymi w porównaniu z zagranicznymi firmami.Wspólnotowy Kodeks Celny – akt normatywny obowiązujący w krajach Wspólnoty Europejskiej dotyczący prawa celnego, ustanowiony rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. (CELEX: 31992R2913).

Polskie prawo celne uległo bardzo znaczącym zmianom w chwili wstąpienia Polski do Unii Europejskiej 1 maja 2004 r., co związane jest z przystąpieniem Polski do Unii Celnej tworzonej przez państwa członkowskie UE. Obowiązujący do tej pory kodeks celny oraz wszystkie rozporządzenia wykonawcze wydane na jego podstawie przestały obowiązywać.

Towar – produkt pracy ludzkiej, który jest przeznaczony do sprzedaży. Pojęcie to obejmuje dobra konsumpcyjne i produkcyjne oraz usługi.Prawo Unii Europejskiej – zbiór aktów składających się na skomplikowany system prawny Unii Europejskiej. Całość dorobku prawnego Unii Europejskiej, łącznie z np. orzeczeniami TS UE, nosi nazwę acquis. Przed Traktatem z Lizbony znaczna część uregulowań wymienionych w niniejszym artykule występowała pod nazwą prawo wspólnotowe. Wraz z wejściem w życie Traktatu, z dniem 30 listopada 2009 roku Wspólnota Europejska (a wraz z nią prawo wspólnotowe jako odrębna kategoria) przestała istnieć, a jej spadkobiercą prawnym została Unia Europejska.

Z dniem wejścia Polski do UE zaczęło w Polsce obowiązywać prawo wspólnotowe, regulujące zagadnienia celne. Podstawowymi aktami prawnymi z zakresu prawa celnego są Wspólnotowy Kodeks Celny oraz Przepisy Wykonawcze do Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Oba akty mają rangę rozporządzeń wspólnotowych.

Kodeks celny − nieobowiązująca już ustawa dotycząca prawa celnego. Została wydana dnia 9 stycznia 1997 roku, weszła w życie 1 stycznia 1998 roku. Ustawę uchylono z dniem 1 maja 2004 roku, czyli w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej (i tym samym do Unii Celnej tworzonej przez państwa członkowskie UE). Tego samego dnia weszła w życie nowa regulacja odnosząca się do materii z zakresu prawa celnego- Ustawa z dnia 19 marca 2004 roku Prawo celne. Uzupełnia ona, na poziomie krajowym, właściwe przepisy wspólnotowe (w szczególności - Wspólnotowy Kodeks Celny).Obszar celny – obszar, w obrębie którego przemieszczanie towarów nie wiąże się z koniecznością ponoszenia opłat celnych (ceł i opłat granicznych). Może obejmować:

Na poziomie krajowym przepisy wspólnotowe uzupełniane są przez regulacje zawarte w ustawie z 19 marca 2004 r. Prawo celne.

Spis treści

1 Ustawa Prawo celne

1.1 Nowelizacje

2 Przypisy

3 Linki zewnętrzne

Ustawa Prawo celne

Ustawa jest uzupełnieniem celnego prawa wspólnotowego w Polsce.

Nowelizacje

Ustawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2021 roku.

Prawo, a ściślej prawo w ujęciu przedmiotowym – system norm prawnych, czyli ogólnych, abstrakcyjnych i jednoznacznych dyrektyw postępowania, które powstały w związku z istnieniem i funkcjonowaniem państwa lub innego uporządkowanego organizmu społecznego, ustanowione lub uznane przez właściwe organy władzy odpowiednio publicznej lub społecznej i przez te organy stosowane, w tym z użyciem przymusu.Unia Europejska składa się z 28 państw członkowskich. Członkiem Unii Europejskiej może zostać tylko wolne, niepodległe, suwerenne, demokratyczne państwo europejskie. Nowo wstępujące państwa, aby stać się członkiem Unii muszą:

Linki zewnętrzne

Wspólnotowy Kodeks Celny

Ustawa Prawo celne w ISAP

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.