Wykaz potomków w układzie poziomym Potockich herbu Pilawa z 1745 roku
Herb hrabiowski Potockich Pilawa Złota
Herb hrabiowski Potockich Pilawa Srebrna
Herb Złota Pilawa, prymasowskiej gałęzi Potockich
Herb Srebrna Pilawa, hetmańskiej gałęzi Potockich
Potoccy – polski ród magnacki herbu Pilawa.
Rodzina Potockich wywodzi się z Potoka koło Jędrzejowa. Pierwsza wzmianka Potockich bez podania herbu pochodzi z 1236 roku. Według hipotezy prof. Mariana Wolskiego, Potoccy herbu Pilawa wywodzili się od Pampickich z Pampic (Pępic) w powiecie chęcińskim.
Dwór Potockich w Krakowie – dwór rodu Potockich w Krakowie przy ulicy Straszewskiego 14, w bezpośrednim sąsiedztwie Plant. Dwór został zaadoptowany na trzygwiazdkowy Hotel Maltański.Zamek w Paniowcach – wybudował Jan Potocki, wojewoda bracławski w drugiej połowie XVI w. na najwyższym cyplu nad Smotryczem.
Pierwszym mitycznym Potockim był Żyrosław z Potoka. Według legendy dzieci jego syna, Aleksandra, były protoplastami nowych rodów takich jak Moskorzewscy, Stanisławscy, Tworowscy, Borowscy i Stosłowscy.
Potoccy używają herbu Pilawa w sposób udokumentowany dopiero od Jakuba, podkomorzego halickiego, a więc od roku 1535 roku kiedy pojawia się pierwsza wzmianka w dokumentach z herbem Pilawa. Ród nabiera znaczenia od początku XVII wieku od czasów hetmana Stanisława Rewery Potockiego, przeżywając szczyt największej potęgi w wieku XVIII będąc wtedy jednym z najbogatszych, najbardziej wpływowym i najpotężniejszych rodów magnackich w Polsce. Ród ten dał Rzeczypospolitej zarówno szereg dzielnych wodzów, jak i zdrajców. W XVIII wieku część rodu (prymas Teodor Andrzej Potocki, Franciszek Salezy Potocki, hetman Józef Potocki) jako antyrosyjscy „republikanci” zwalczała reformatorski program stronnictwa Familii i zrywała sejmy, inna część w osobach najwybitniejszych swych przedstawicieli, Ignacego i Stanisława Kostki, opowiadała się za reformami i brała udział w pracach Stronnictwa Patriotycznego, jednocześnie w osobie prorosyjskiego Stanisława Szczęsnego popierając targowiczan. Zaznaczyli się mocno w wielkim dziele odrodzenia narodu w dobie stanisławowskiej i organizacji oświaty w Księstwie Warszawskiem i Królestwie Kongresowym, członkowie jego zajmowali wybitne stanowiska w życiu politycznym b. zaboru austriackiego. Dokładna genealogia rodu Potockich w „Złotej księdze szlachty polskiej” Żychlińskiego.
Hrabia – tytuł szlachecki, w Polsce od wyrazu grabia i graf, wyraz pochodzenia czeskiego i niemieckiego, w czasach wczesnośredniowiecznych comes, jednakże średniowieczni comites byli wyższymi urzędnikami, kasztelanami oraz wojewodami.Teodor Potocki herbu Pilawa (ur. 10 sierpnia 1730 w Smotryczu, zm. 8 sierpnia 1812) – poseł, konfederat barski, generał-major artylerii w latach 1789-1790, wojewoda bełski w 1791 roku, starosta olsztyński i smotrycki.
Protoplastą linii żyjącej do teraz jest Jakub Potocki (ok. 1481-1551). Ród podzielił się na trzy główne linie:
hetmańską zwaną „Srebrna Pilawa”,
prymasowską zwaną „Złota Pilawa”,
wielkopolską (uważaną za najstarszą) zwaną „Żelazna Pilawa” a pierwotnie używającą herbu Szeliga.
Dwie pierwsze z wymienionych wyżej linii rozpadły się na liczne gałęzie, z których najważniejsze to:
„Gałąź łańcucka”,
„Gałąź krzeszowicka”,
„Gałąź tulczyńska” (wymarła w 1921),
„Gałąź podhajecka”,
„Gałąź wilanowska”,
„Gałąź buczacka”,
„Gałąź smotrycka”,
„Gałąź lwowska”,
„Gałąź guzowska”,
„Gałąź chrząstowska”.
Wołyń (ukr. Волинь) – kraina historyczna w dorzeczu górnego Bugu oraz dopływów Dniepru: Prypeci, Styru, Horynia i Słuczy, obecnie część Ukrainy – obwody wołyński i rówieński, zachodnia część żytomierskiego oraz północne części tarnopolskiego i chmielnickiego.Pałac Potockich w Iwano-Frankiwsku – wybudowany w 1670 r. w miejscowości Iwano-Frankiwsk, przez Andrzeja Potockiego, kasztelana krakowskiego i hetmana koronnego.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Jan Karol Potocki (zm. 1674) – rotmistrz wojsk koronnych, podczaszy podolski i podkomorzy bracławski. Ojciec Mikołaj (†p. 1642); rotmistrz królewski; matka Katarzyna Maurozzi (†p. 1669). Uczestniczył w walkach w oblężonym Zbarażu (10-25 lipca 1649). Stał na czele zaciągniętej własnym kosztem chorągwi kozackiej, która wchodziła w skład pułku podczaszego kor. Mikołaja Ostroroga. W wyniku ugody pod Zborowem (22 sierpnia 1649) z Bohdanem Chmielnickim i chanem Islam Gerejem, wraz z starostą sokolskim Zygmuntem Denhoffem, oddani zostali Tatarom, aby poręczyć w ten sposób wypłatę przez Rzeczpospolitą sum. W czasie pobytu Potockiego w Bakszyseraju zaprzyjaźnił się (zawarł pobratymstwo) z Suphan Gazi agą, późniejszym dowódcą oddziału Tatarów posiłkujących Rzeczpospolitą w roku 1656.
Seweryn Potocki herbu Pilawa (ur. 1762, zm. 16 września 1829) – polski poseł, senator, krajczy wielki koronny, tajny radca i członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, kurator Uniwersytetu Charkowskiego, wolnomularz, kawaler maltański od 1811 roku.
Aleksandra z Potockich Potocka herbu Pilawa (ur. 26 marca 1818 w Petersburgu, zm. 6 stycznia 1892 w Warszawie), właścicielka dóbr wilanowskich, działaczka charytatywna.
Stefan Aleksander Potocki herbu Pilawa (*1651/1652 - †1726/1 sierpnia 1727) – wojewoda bełski w latach 1720-1726, strażnik wielki koronny w 1697 roku, łowczy wielki koronny w 1687 roku, starosta kaniowski, jabłonowski w 1705 roku, grodecki w 1713 roku, starosta trembowelski w latach 1709-1718.
Pałac w Tulczynie – pałac, który polecił zbudować w Tulczynie w 1781 r. Stanisław Szczęsny Potocki. Powstał w stylu neogotyckim według projektu Lacroix; stał się centrum kresowego latyfundium S. Potockiego po jego wyprowadzce z Krystynopola.
Joachim Karol Potocki herbu Pilawa (ur. 1725 ? w Trzebowej, zm. 1796 ? 1786) – starosta trembowelski i grybowiecki rotmistrz znaku pancernego, podczaszy wielki litewski, generał-porucznik Wojsk Koronnych, konfederat barski.
Delfina Potocka, z domu Komar (ur. w marcu 1807 w Murowanych Kuryłowcach na Podolu, zm. 2 kwietnia 1877 w Paryżu) – dama, przyjaciółka artystów.
