Porucznik marynarki (por. mar.) – wojskowy stopień oficerski w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający porucznikowi w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw.
Porucznik pojawił się w marynarkach wojennych krótko po wprowadzeniu tytułu kapitana. Termin „porucznik” został zapożyczony przez floty z wojsk lądowych, gdzie lieutnant (fr.) oznaczał zastępującego dowódcę. Analogiczną funkcję pełnił na okrętach. W czasie, gdy kapitanowie dowodzili okrętami, porucznicy byli ich zastępcami. Czasem także dowodzili jednostkami pomocniczymi.
Marynarka Wojenna (MW) – jeden z czterech rodzajów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, obok Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych i Wojsk Specjalnych. Marynarka Wojenna przeznaczona jest do obrony interesów państwa na polskich obszarach morskich, morskiej obrony wybrzeża oraz udziału w lądowej obronie wybrzeża we współdziałaniu z innymi rodzajami sił zbrojnych w ramach strategicznej operacji obronnej. Na podstawie umów międzynarodowych, Marynarka Wojenna zobowiązana jest do utrzymywania zdolności do realizacji zadań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa zarówno w obszarze Morza Bałtyckiego jak i poza nim. Podstawowym zadaniem Marynarki Wojennej jest obrona i utrzymanie morskich linii komunikacyjnych państwa podczas kryzysu i wojny oraz niedopuszczenie do blokady morskiej kraju. W czasie pokoju Marynarka Wojenna wspiera działania Straży Granicznej w obszarze morskich wód terytorialnych i wyłącznej strefy ekonomicznej. Trzon struktury Marynarki Wojennej tworzą flotylle okrętów, Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej, a także brzegowe jednostki wsparcia i zabezpieczenia działań oraz ośrodki szkolne.Okręt – zwykle uzbrojona jednostka pływająca w służbie państwa, tj. jego sił zbrojnych – marynarki wojennej pod banderą wojenną, przeznaczona do wykonywania zadań bojowych. Także potocznie: duży statek.
W Polsce tytuł porucznika miał inne znaczenie. Dotyczył dowódcy piechoty morskiej lub grupy abordażowej zaokrętowanej na okrętach. Przekształcony w stopień wojskowy w ok. XII wieku znalazł się w hierarchii pod kapitanem. W XIX wieku wprowadzono w Wielkiej Brytanii jeszcze jeden, niższy stopień – podporucznika, który w krótkim czasie znalazł zastosowanie w innych marynarkach wojennych.
Szwecja, Królestwo Szwecji (Sverige, Konungariket Sverige) – państwo w Europie Północnej, zaliczane do państw skandynawskich. Szwecja jest członkiem Unii Europejskiej od 1995 roku. Graniczy z Norwegią, Finlandią i Danią.Marynarka wojenna – część sił zbrojnych państwa zajmująca się obroną granic morskich i wybrzeża, a także prowadzeniem innych działań wojskowych na morzach i oceanach.
W Polsce właściwy stopień porucznika marynarki powstał w 1921, wraz z pozostałymi pierwszymi stopniami w Marynarce Wojennej. Wcześniej, od 1918 używano już stopnia porucznika marynarki, ale był to zapożyczony z Wojsk Lądowych stopień porucznika, z dodanym przymiotnikiem „marynarki”. Od momentu utworzenia porucznik marynarki znajduje się w hierarchii pomiędzy podporucznikiem marynarki, a kapitanem marynarki i jest odpowiednikiem porucznika. W latach 1921–1952 był najwyższym stopniem oficerów młodszych, a od 1952 jest w tej grupie stopniem środkowym.
Język francuski (fr. langue française lub français) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich. Jako językiem ojczystym posługuje się nim ok. 80 mln ludzi: ok. 65 mln Francuzów, ok. 4,5 mln Belgów (czyli 42%), ok. 1,5 mln Szwajcarów (czyli 20%), a także ok. 8 mln mieszkańców kanadyjskich prowincji Québec, Ontario i Nowy Brunszwik. Ok. 201 milionów osób na całym świecie używa francuskiego jako języka głównego (oszacowanie z 2009 r. według Organisation mondiale de la Francophonie), a 72 miliony jako drugiego języka codziennego (w tym krajach Maghrebu). Wiele z tych osób mieszka w krajach, w których francuski jest jednym z języków urzędowych, bądź powszechnie używanych (54 kraje). Paradoksalnie, w Algierii, Maroku, i Tunezji, gdzie nie ma statusu języka urzędowego, jest bardziej rozpowszechniony niż w wielu krajach Czarnej Afryki, w których jest jedynym językiem urzędowym.Wojska Lądowe (WL) – jeden z czterech, obok Sił Powietrznych, Marynarki Wojennej i Wojsk Specjalnych, rodzajów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Stopień wojskowy porucznika marynarki jest zaszeregowany dla grup uposażenia nr 12-12A. W kodzie NATO określony jest (wraz z podporucznikiem marynarki) jako OF-01.
Jego odpowiednikami w marynarkach wojennych innych państw są m.in.:
Sub-Lieutenant – Wielka Brytania;
Lieutenant junior grade – Stany Zjednoczone;
Starszyj lejtenant – Rosja;
Oberleutnant zur See – Niemcy;
Alférez de navío – Hiszpania;
Segundo-tenente – Portugalia;
Enseigne de Vaisseau de 1ère Classe – Francja;
Löjtnant – Szwecja;
Tenente di Vascello – Włochy;
Luitenant ter zee der 2e klasse – Holandia.

Oficer − żołnierz zawodowy lub żołnierz rezerwy posiadający stopień wojskowy co najmniej podporucznika, pełniący zazwyczaj służbę na stanowisku dowódcy, instruktora, członka sztabu, a także na stanowisku szczególnym (np. sędzia sądu wojskowego, prokurator wojskowy, lekarz, pilot) lub na innym stanowisku.Podporucznik marynarki (ppor. mar.) - wojskowy stopień oficerski w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający podporucznikowi w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw.
Warto wiedzieć że... beta
Piechota morska – w niektórych krajach nazwa oddziałów wojska, wyszkolonych i wyekwipowanych specjalnie do morskich operacji desantowych i walk w rejonach przybrzeżnych, w tym także do szturmu na umocnione pozycje przeciwnika na wybrzeżu (plażach, w portach itd.) i rajdów połączonych ze zorganizowanym wycofaniem. Jednostki te często podporządkowane są organizacyjnie marynarce wojennej, a nie wojskom lądowym; z kolei w USA występują jako czwarty, "dodatkowy" rodzaj sił zbrojnych.
Abordaż (fr. abordage) – sposób walki morskiej polegający na zetknięciu się dwóch okrętów i prowadzeniu walki wręcz na ich pokładach w celu zdobycia wrogiego okrętu lub jego późniejszego zatopienia. Stosowany od początku żeglugi, był podstawowym sposobem walki morskiej w epoce okrętów żaglowych do XVII wieku i, mimo wzrostu znaczenia artylerii, pozostał jednym z podstawowych sposobów walki do początku XIX wieku. Abordaż zastąpił w tej roli taranowanie, dominujące w epoce okrętów wiosłowych w starożytności, stając się także podstawowym sposobem walki XV- i XVI-wiecznych galer wiosłowych.
Stopień wojskowy – tytuł żołnierza oznaczający miejsce danej osoby w hierarchii wojskowej oraz warunkujący zajmowanie stanowiska służbowego o określonym stopniu etatowym. Stopnie wojskowe mają swoje oznaki, składające się najczęściej z gwiazdek, tzw. diamentów, belek i krokiewek. Oznaki stopni umieszcza się na mundurze. W SZ RP oznaki stopni nosi się na naramiennikach, nakryciu głowy (czapce garnizonowej, berecie czy furażerce), rękawach mundurów (w Marynarce Wojennej) lub na lewej piersi kurtki mundurowej. Hierarchia stopni w wojsku często bywa powielana w innych służbach mundurowych danego kraju (policji, służbach granicznych, straży pożarnej, służbie więziennej itp.); w Polsce także w Biurze Ochrony Rządu.
Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (OTP, ang. North Atlantic Treaty Organization, NATO, fr. Organisation du Traité de l’Atlantique Nord, OTAN) – organizacja polityczno-wojskowa powstała 24 sierpnia 1949 na mocy podpisanego 4 kwietnia 1949 Traktatu Północnoatlantyckiego. Początkowym celem istnienia NATO była obrona militarna przed atakiem ze strony Związku Radzieckiego i jego satelitów, z czasem jednak organizacja stała się elementem utrzymania równowagi strategicznej między Wschodem i Zachodem. Po rozpadzie Układu Warszawskiego pełni rolę stabilizacyjną, podejmując działania zapobiegające rozprzestrzenianiu konfliktów regionalnych.
Porucznik – oficerski stopień wojskowy występujący w większości armii świata. W Wojsku Polskim zaliczany jest do korpusu oficerów młodszych. Polski oficer w stopniu porucznika na naramiennikach nosi trzy gwiazdki.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Hiszpania, Królestwo Hiszpanii (hiszp. Reino de España, gal. Reino de España, kat. Regne d’Espanya, arag. Reino d’España, bask. Espainiako Erresuma, okc. Regne d’Espanha, ast. Reinu d’España) – największe z trzech państw położonych na Półwyspie Iberyjskim.