Pons Sublicius
Caere (łac. Dioecesis Caeretanus, wł. Diocesi di Cerveteri) – stolica historycznej diecezji w Italii erygowanej w roku 499, a włączonej w 1029 w skład diecezji Porto. Rzym królewski – (łac. Regnum Romanum) okres w dziejach starożytnego Rzymu trwający według tradycji od założenia miasta przez legendarnego Romulusa w 753 p.n.e. do obalenia monarchii i wprowadzenia Republiki przez Lucjusza Juniusza Brutusa w 509 p.n.e.
Pontyfik (od łac. pontifex, dosł. budowniczy mostów) – w starożytnym Rzymie członek najwyższego kolegium kapłanów, które czuwało nad formalną stroną kultu religijnego i związanych z nimi aktów państwowych (sporządzali kalendarz, wyznaczali daty świąt). W skład kolegium wchodzili m.in. flamenowie i westalki. Przewodniczył im Pontifex Maximus. Mieli oni budować mosty, czyli łączyć to, co ziemskie z tym, co boskie.
Pons Sublicius – najstarszy spośród mostów na Tybrze w Rzymie, wzniesiony jeszcze w czasach królewskich. Nie zachował się po nim żaden ślad.
Tradycja przypisywała wzniesienie mostu czwartemu królowi, Ankusowi Marcjuszowi. Wykonano go w całości z drewna, bez użycia gwoździ, stąd jego nazwa (łac. sublica „pal”). Przypuszczalnie powstał w miejscu, gdzie wcześniej istniała już przeprawa promowa. Z zachowanych przekazów wynika, że była to raczej wąska kładka przystosowana głównie do ruchu pieszego. Dokładna lokalizacja mostu jest nieznana. Znajdował się on poniżej Wyspy Tyberyjskiej, najprawdopodobniej przy południowym krańcu Forum Boarium, obok ujścia kanału Cloaca Maxima, koło późniejszej Porta Flumentana w murach serwiańskich. Pons Sublicius był świadkiem wielu ważnych wydarzeń w dziejach Rzymu. W legendarnych czasach bronił się na nim Horacjusz Kokles, zaś podczas najazdu Galów westalki uciekły przez niego do Caere.
Most miał duże znaczenie symboliczne. Użycie do budowy jedynie drewna było podyktowane względami religijnymi, a jego utrzymanie i naprawy leżały w kompetencji kolegium pontyfików. Zerwanie przeprawy przez wody powodzi każdorazowo uważano za zły omen (prodigium). Co roku w idy maja na Pons Sublicius udawała się procesja złożona z westalek i pontyfików, w trakcie obrzędu zwanego Argei topiąc następnie w rzece trzydzieści słomianych kukieł, co przypuszczalnie miało być symbolicznym przebłaganiem bóstwa rzeki za budowę mostu.
Data zniszczenia mostu jest nieznana, przypuszczalnie nastąpiło to w V wieku.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 299. ISBN 0-8018-4300-6.
- ↑ Roger B. Ulrich: Roman Woodworking. New Haven: Yale University Press, 2007, s. 78. ISBN 978-0-300-10341-0.
- ↑ Brian Campbell: Rivers and the Power of Ancient Rome. Chapell Hill: The University of North Carolina Press, 2012, s. 21. ISBN 978-0-8078-3480-0.