Polska Akademia Nauk

Dom Pracy Twórczej PAN w Świnoujściu

Polska Akademia Nauk (PAN) – państwowa instytucja naukowa realizująca działania służące rozwojowi, promocji, integracji i upowszechnianiu nauki oraz przyczyniające się do rozwoju edukacji i wzbogacania kultury narodowej. Akademia realizuje swoje cele w ramach korporacji uczonych oraz poprzez sieć instytutów i jednostek naukowych, prowadzących badania na możliwie najwyższym poziomie naukowym.

Witold Rużyłło (ur. 3 marca 1939) – polski lekarz, kardiolog, profesor nauk medycznych, pionier kardiologii inwazyjnej w Polsce.Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (WPiA UW) – jest trzecim co do liczby studentów (po WZ UW i WDiNP UW) i najstarszym wydziałem Uniwersytetu Warszawskiego. WPiA UW umożliwia kształcenie na kierunkach:

Spis treści

1 Historia PAN

2 Struktura Polskiej Akademii Nauk

2.1 Organy naczelne PAN

2.2 Władze PAN

2.3 Byli prezesi PAN

3 PAN jako korporacja uczonych

3.1 Wydziały PAN

3.2 Oddziały regionalne PAN

3.3 Akademia Młodych Uczonych

4 Jednostki naukowe PAN

4.1 Instytuty naukowe PAN

4.2 Stacje naukowe PAN za granicą

5 Budżet PAN

6 Współpraca międzynarodowa

7 Przypisy

8 Linki zewnętrzne

Historia PAN

Utworzenie Polskiej Akademii Nauk było związane z postanowieniami, które zapadły na I Kongresie Nauki Polskiej w roku 1951 i połączone było z likwidacją Polskiej Akademii Umiejętności oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Stworzenie tego rodzaju instytucji miało ułatwić władzom politycznym kontakt ze środowiskiem naukowym oraz zapewniać sobie jego wsparcie, przy jednoczesnej kontroli tego środowiska. Miało ponadto ułatwić finansowanie badań naukowych i koncentrowanie ich wokół problemów uznanych za najważniejsze dla państwa, w czym istotną rolę odgrywały zmiany zachodzące w organizacji nauki w krajach zachodnich w związku z powojenną rewolucją naukowo-techniczną. Polska Akademia Nauk została powołana ustawą o PAN z 30 października 1951 roku. Początkowo była tylko korporacją uczonych, jednak w 1960 roku została przekształcona w rządową instytucję centralną, sprawującą ogólną pieczę nad nauką w Polsce i zarządzającą siecią instytutów. W 1990 roku PAN straciła status instytucji rządowej, stając się ponownie zarówno korporacją uczonych, jak i siecią instytutów.

Habilitacja (z łac. habilitas – zdatność, zręczność) – posiadające różny zakres, w zależności od sytuacji prawnej w danym kraju, uprawnienie do:Nauka – autonomiczna część kultury służąca wyjaśnieniu funkcjonowania świata, w którym żyje człowiek. Nauka jest budowana i rozwijana wyłącznie za pomocą tzw. metody naukowej lub metod naukowych nazywanych też paradygmatami nauki poprzez działalność badawczą prowadzącą do publikowania wyników naukowych dociekań. Proces publikowania i wielokrotne powtarzanie badań w celu weryfikacji ich wyników prowadzi do powstania wiedzy naukowej. Zarówno ta wiedza jak i sposoby jej gromadzenia określane są razem jako nauka.

Struktura Polskiej Akademii Nauk

Polska Akademia Nauk jako korporacja uczonych i jako sieć instytutów naukowych zorganizowana jest w strukturę:

wydziałów grupujących poszczególne dyscypliny nauki

oddziałów regionalnych (główna siedziba PAN mieści się w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie)

komitetów naukowych, problemowych i narodowych – powiązanych tematycznie z wydziałami

sieć jednostek naukowych – działających w ramach wydziałów, pozawydziałowych i pomocniczych

instytutów międzynarodowych oraz stacji naukowych za granicą

kancelarii PAN oraz innych jednostek organizacyjnych.

Pałac w Jabłonnie – centrum konferencyjno-hotelowe PAN

Andrzej Bogusław Legocki (ur. 21 października 1939 w Rychwale) – polski naukowiec, biochemik, profesor nauk przyrodniczych, w latach 2003–2006 prezes Polskiej Akademii Nauk; kolekcjoner sztuki.Bruksela (fr. Bruxelles, nid. Brussel, niem. Brüssel) – miasto i stolica Belgii oraz Unii Europejskiej, położone w środkowej części kraju nad rzeką Senne.

Organy naczelne PAN

Organami naczelnymi Akademii są kolegialnie Zgromadzenie Ogólne i Prezydium Akademii oraz jednoosobowo Prezes oraz Kanclerz.

Najwyższym organem Akademii jest jej Zgromadzenie Ogólne, które tworzą wszyscy członkowie krajowi (członkowie rzeczywiści i członkowie korespondenci). Zgromadzenie Ogólne wyznacza główne kierunki działań Akademii oraz sprawuje nadzór nad całokształtem jej działalności. Zgromadzenie Ogólne decyduje między innymi o przyjmowaniu nowych członków. Uchwały Zgromadzenia są wiążące dla innych organów Akademii. Sesje Zgromadzenia Ogólnego odbywają się co najmniej dwa razy w roku.

Włodzimierz Trzebiatowski (ur. 25 lutego 1906 w Grodzisku Wielkopolskim, zm. 13 listopada 1982) – polski chemik, profesor uniwersytetów we Lwowie, a następnie Wrocławiu, autor szeregu prac monograficznych oraz podręczników, w tym obszernego, wielokrotnie wznawianego i uzupełnianego podręcznika akademickiego do chemii nieorganicznej, zwanego potocznie Chemią Trzebiatowskiego.Aleksander Welfe (ur. 5 sierpnia 1960 roku w Łodzi) − polski ekonometryk, makroekonomista, profesor nauk ekonomicznych, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, profesor zwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego i Szkoły Głównej Handlowej, doradca Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Specjalizuje się w metodach analizy szeregów czasowych i makromodelowaniu.

Zgromadzeniu Ogólnemu przewodniczy Prezes Akademii. Jest on wybierany spośród członków Akademii przez Zgromadzenie Ogólne na czteroletnie kadencje (nie więcej niż dwie). Zgromadzenie Ogólne wybiera również wiceprezesów, w liczbie od trzech do pięciu, których kandydatury zgłasza Prezes.

Prezydium Akademii stanowią: Prezes, Wiceprezesi, przedstawiciele Wydziałów, prezesi Oddziałów regionalnych, przewodniczący rad kuratorów działających w ramach Wydziałów, przedstawiciel dyrektorów Jednostek naukowych oraz Kanclerz.

Bartosz Karaszewski (ur. 1977 w Grudziądzu) – polski neurolog, dr hab. nauk medycznych, profesor i kierownik Katedry Neurologii Wydziału Lekarskiego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Jakub Fichna – polski farmaceuta i biochemik, doktor habilitowany nauk medycznych, specjalizuje się w chemii biomolekularnej i gastroenterologii, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Władze PAN

Skład Prezydium Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2019–2022:

Prezes: prof. Jerzy Duszyński (wcześniej w kadencji 2015–2018)

Wiceprezesi: prof. Stanisław Czuczwar, prof. Stanisław Filipowicz, prof. Paweł Rowiński, prof. Roman Słowiński, prof. Romuald Zabielski

Kanclerz: mgr inż. Tadeusz Latała

Przedstawiciele (dziekani) wydziałów: prof. Andrzej Buko, prof. Katarzyna Turnau, prof. Roman Micnas, prof. Antoni Rogalski, prof. Witold Rużyłło

Przedstawiciele oddziałów regionalnych: prof. Grzegorz Węgrzyn (Gdańsk), prof. Andrzej Więcek (Katowice), prof. Andrzej Jajszczyk (Kraków), prof. Cezary Sławiński (Lublin), prof. Aleksander Welfe (Łódź), prof. Andrzej Ciereszko (Olsztyn-Białystok), prof. Marek Świtoński (Poznań), prof. Lechosław Latos-Grażyński (Wrocław)

Przewodniczący rad kuratorów: prof. Ryszard Nycz, czł. rzecz. PAN – Wydział I PAN, prof. Krzysztof Nowak czł. koresp. PAN – Wydział II PAN, prof. Małgorzata Witko czł. rzecz. PAN – Wydział III PAN, prof. Tomasz Kapitaniak czł. rzecz. PAN – Wydział IV PAN, prof. Tomasz Brzozowski czł. koresp. PAN – Wydział V PAN

Przedstawiciel dyrektorów jednostek naukowych: prof. Tadeusz Burczyński, czł. koresp. PAN

Byli prezesi PAN

1. Jan Bohdan Dembowski (1952–1956)
2. Tadeusz Kotarbiński (1957–1962)
3. Janusz Groszkowski (1962–1971)
4. Włodzimierz Trzebiatowski (1971–1977)
5. Witold Nowacki (1977–1980)
6. Aleksander Gieysztor (1980–1983)
7. Jan Karol Kostrzewski (1984–1990)
8. Aleksander Gieysztor (1990–1992)
9. Leszek Kuźnicki (1993–1998)
10. Mirosław Mossakowski (1999–2001)
11. p.o. Jerzy Kołodziejczak (2002–2003)
12. Andrzej Legocki (2003–2006)
13. Michał Kleiber (2007–2014)

Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego – jeden z piętnastu wydziałów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego siedziba znajduje się przy ul. Gołębiej 24 w Krakowie.Ryszard Nycz (ur. 9 grudnia 1951) – profesor doktor habilitowany, polski teoretyk i historyk literatury. Pracownik Instytutu Badań Literackich PAN (od 1975) oraz profesor Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego (od 1988; prowadzi m.in. zajęcia z analizy dzieła literackiego w Studium Literacko-Artystycznym), redaktor naczelny dwumiesięcznika Teksty Drugie (od 1990). Zajmuje się teorią literatury oraz historią nowoczesnej i ponowoczesnej literatury i kultury. Kierownik Katedry Antropologii Literatury i Badań Kulturowych przy WP UJ. Doctor honoris causa m.in. Uniwersytetu Opolskiego (2008).

Podstrony: 1 [2] [3] [4]