Piotr Zborowski - zm. 1580
Encyklopedia PWN – encyklopedia internetowa, oferowana – bezpłatnie i bez konieczności uprzedniej rejestracji – przez Wydawnictwo Naukowe PWN. Encyklopedia zawiera około 122 tysiące haseł i 5 tysięcy ilustracji.Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.
Unia lubelska – umowa międzynarodowa Królestwa Polskiego z Wielkim Księstwem Litewskim zawarta 1 lipca 1569 na Sejmie w Lublinie. Określana jako unia realna, w odróżnieniu od poprzednich, wiążących oba państwa tylko osobą władcy (unia personalna). Została przyjęta 28 czerwca, a podpisana 1 lipca 1569, ostatecznie ratyfikowana przez króla 4 lipca 1569. W jej wyniku powstało państwo znane w historiografii jako Rzeczpospolita Obojga Narodów – ze wspólnym monarchą, herbem, sejmem, walutą, polityką zagraniczną i obronną – zachowano odrębny skarb, urzędy, wojsko i sądownictwo.
Piotr Zborowski (zm. 13 września 1580) – kasztelan biecki (od 1565) i kasztelan wojnicki (od 1567), wojewoda sandomierski 1568–1574, wojewoda i starosta krakowski 1574–1580, żupnik olkuski w latach 1576-1580, ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w 1567 roku, starosta stobnicki od 1565 roku.
Życiorys[ | edytuj kod]
Syn Marcina.
Był członkiem komisji do rewizji królewszczyzn na sejmie 1566 roku. Jako przedstawiciel Korony Królestwa Polskiego podpisał akt unii lubelskiej 1569 roku. Pierwszy zaproponował metodę elekcji viritim w 1572 r. Podpisał zgodę sandomierską w 1570 roku. Podpisał konfederację warszawską 1573 roku. W 1573 roku potwierdził elekcję Henryka III Walezego na króla Polski. W 1575 roku w czasie wolnej elekcji głosował na cesarza Maksymiliana II Habsburga. Na zjeździe w Jędrzejowie w 1576 roku potwierdził wybór Stefana Batorego na króla Polski.
Był wyznawcą kalwinizmu.
Pochowany w Oleśnicy.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Hieronim Łabęcki, Spisy chronologiczne dawnych żupników w Polsce, w: Biblioteka Warszawska 1859, t. I, s. 828.
- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 139.
- Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 139.
- Zborowski Piotr, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-19] .
- Krzysztof Chłapowski, Realizacja reform egzekucji dóbr 1563-1665. Sprawa zastawów królewszczyzn małopolskich, Warszawa 1984, s. 29.
- Akta Unji Polski z Litwą: 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 339.
- Sławomir Leśniewski (2008). Jan Zamoyski - hetman i polityk (in Polish). Bellona. s.23-28
- Józef Łukaszewicz, O kościołach Braci Czeskich w dawnej Wielkiejpolsce, Poznań 1835, s. 110.
- Józef Siemieński, Drugi akt Konfederacji Warszawskiej 1573 r. : przyczynek archiwalny do historji ustroju Polski, w: Rozprawy Polskiej Akademii Umiejętności t. Kraków 1930, seria II, t. 42, s. 9 [535].
- Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572-1576, Kraków 1917, s. 149
- Ewa Dubas-Urwanowicz, Koronne zjazdy szlacheckie w dwóch pierwszych bezkrólewiach po śmierci Zygmunta Augusta, Białystok 1998, s. 294
- Constitvcie Statvta Y Przywileie, Na Walnych Seymiech Koronnych Od Roku Pańskiego 1550. aż do Roku 1625. vchwalone, Kraków 1625, s. 246.
- Kazimierz Bem, Czynnik wyznaniowy w polityce nominacyjnej Stefana Batorego na starostwa grodowe w Koronie – początek kontrreformacji?, w: Kwartalnik Historyczny r. 122 nr 3 (2015), s. 465.
- Zbigniew Ossoliński, Pamiętniki. Warszawa 1983