Piechota
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Przeczytaj także...
Legion albo legia (łac. legio) – podstawowa i największa jednostka taktyczna armii rzymskiej złożona przede wszystkim z ciężkozbrojnej piechoty. Odpowiednik współczesnej dywizji. W pierwszych trzech wiekach imperium armia rzymska liczyła od 25 do 34 legionów. W wyprawach legionów uczestniczyli również kamieniarze, cieśle, inżynierowie i inni rzemieślnicy.Dragoni – żołnierze formacji wojskowej zwanej dragonią, „wynalezionej” przez Henryka IV, króla Francji w końcu XVI wieku. Walczyli pieszo (rodzaj piechoty), a poruszali się wierzchem (konno). Używali zarówno broni palnej, jak i białej. Od XVIII w. regimenty dragonii coraz częściej walczyły również konno. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów byli żołnierzami autoramentu cudzoziemskiego.
Legion albo legia (łac. legio) – podstawowa i największa jednostka taktyczna armii rzymskiej złożona przede wszystkim z ciężkozbrojnej piechoty. Odpowiednik współczesnej dywizji. W pierwszych trzech wiekach imperium armia rzymska liczyła od 25 do 34 legionów. W wyprawach legionów uczestniczyli również kamieniarze, cieśle, inżynierowie i inni rzemieślnicy.Dragoni – żołnierze formacji wojskowej zwanej dragonią, „wynalezionej” przez Henryka IV, króla Francji w końcu XVI wieku. Walczyli pieszo (rodzaj piechoty), a poruszali się wierzchem (konno). Używali zarówno broni palnej, jak i białej. Od XVIII w. regimenty dragonii coraz częściej walczyły również konno. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów byli żołnierzami autoramentu cudzoziemskiego.
Atak piechoty z rzymskiego legionu (inscenizacja)
Niemiecki landsknecht
Atak pruskiej piechoty w czasie bitwy pod Dobromierzem
Piechota brytyjska w okopach podczas bitwy nad Sommą
Piechota (lub infanteria) – wojsko walczące pieszo. Dawniej przemieszczało się pieszo, dzisiaj wykorzystuje inne środki transportu. Znane i wykorzystywane od starożytności do czasów współczesnych jako jeden z podstawowych składników armii. Piechota zawsze walczyła w najbliższej odległości wroga. W czasach starożytnych i średniowiecznych dzieliła się na:
Piechota łanowa - rodzaj oddziałów wojskowych w Polsce w XVII wieku. Zaciąg do tych jednostek wojskowych był prowadzony z dóbr królewskich, szlacheckich i kościelnych.Hełm – bojowa ochrona głowy, chroniąca czaszkę przed urazami, sporządzona z odpornego materiału. Przez wiele wieków używany był tylko przez wojsko, ale z czasem znalazł również bardzo szerokie zastosowanie wśród cywilów. Wiele dziedzin stosuje pierwotną nazwę hełmu (np. hełm strażacki, hełm górniczy), a niektóre branże zastosowały nazwę kask (m.in. w budownictwie, służbach ratunkowych oraz u motocyklistów, rowerzystów, wspinaczy czy rolkarzy).
-Ciężką piechotę służącą do przełamywania wojsk nieprzyjaciela, walk frontowych i długotrwałych. Używała uzbrojenia ochronnego.
-Średnią piechotę także posiadającą uzbrojenie ochronne, ale zachowującą szybkość i manewrowanie lekkiej piechoty.
-Lekką piechotę pełniącą rolę nękania przeciwnika, zwiadu i osłaniania głównych wojsk. Zazwyczaj nie miała uzbrojenia ochronnego.
Kolczuga, pancerz kolczy, zbroja kolcza – rodzaj zbroi wykonanej z gęstej plecionki z drobnych kółek (najczęściej stalowych).Principes – kategoria piechoty w legionie manipularnym, starsi żołnierze od hastati ale młodsi niż triarii. Walczyli w drugiej linii manipułów wojsk rzymskich. Uzbrojeni w miecze gladius i dwa pila. Nosili na sobie pancerze kolcze (kolczuga) (łac. lorica hamata) oraz hełmy i nagolenniki. Po zdobyciu doświadczenia i skończeniu 27-28 lat principes zostawali przydzieleni do oddziałów triarii. Ujednolicona armia po reformie Mariusza przypominała wyglądem i uzbrojeniem principes. Podobnie jak hastati, stosowali taktykę pilum-gladius, która polegała na rzucaniu pilami, a potem walce mieczem.
Spis treści
Warto wiedzieć że... beta
Hastati (łac. włócznicy, l.poj. hastatus) – w rzymskim legionie republikańskim legioniści walczący w pierwszej linii manipułów. Uzbrojeni podobnie jak principes w dwa oszczepy (pila), oraz krótkie obosieczne miecze (gladius). Za uzbrojenie ochronne służyła im tarcza scutum, hełm, metalowy napierśnik (phylax) i rzadziej nagolennice. Razem z velites stanowili najmłodszą i najmniej doświadczoną grupę w legionie, rekrutowano ich spośród mężczyzn w wieku 17-24 lat, których było stać na uzbrojenie hastatusa. Po reformie Mariusza nazwa hastati stała się nazwą formalną.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Piechota zmotoryzowana – rodzaj piechoty w składzie wojsk lądowych, wyposażonej w samochody terenowe, transportery opancerzone, a nawet bojowe wozy piechoty, które służą jej przede wszystkim jako środki transportu na pole walki.
Pistolet maszynowy – indywidualna broń strzelecka, zasilana amunicją pistoletową. Samoczynna, rzadziej samoczynno-samopowtarzalna. Przeznaczona do zwalczania siły żywej na odległości do 200 m, do likwidacji oporu w schronach i rowach strzeleckich, do walk partyzanckich i dywersyjnych itp. Działanie oparte najczęściej na zasadzie odrzutu zamka swobodnego rzadziej półswobodnego. Zasilana z magazynków o dużej pojemności. Pierwszym pistoletem maszynowym był włoski pistolet maszynowy Villar-Perosa.
Starożytność – okres w historii Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej nazywany też antykiem i obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych cywilizacji do około V wieku n.e.
Asyria (akad. māt Aššur) – starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii istniejące od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e.
II wojna światowa – największy konflikt zbrojny w historii świata, trwający od 1 września 1939 do 2 września 1945 roku (w Europie do 8 maja 1945), obejmujący zasięgiem działań wojennych prawie całą Europę, wschodnią i południowo-wschodnią Azję, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu i wszystkie oceany. Niektóre epizody wojny rozgrywały się nawet w Arktyce i Ameryce Północnej. Poza większością państw europejskich i ich koloniami, brały w niej udział państwa Ameryki Północnej i Ameryki Południowej oraz Azji. Głównymi stronami konfliktu były państwa Osi i państwa koalicji antyhitlerowskiej (alianci). W wojnie uczestniczyło 1,7 mld ludzi, w tym 110 mln z bronią. Według różnych szacunków zginęło w niej od 50 do 78 milionów ludzi.