• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Pianino



    Podstrony: 1 [2] [3] [4]
    Przeczytaj także...
    Kwinta - interwał prosty zawarty między pięcioma kolejnymi stopniami skali muzycznej. W szeregu zasadniczym naturalnie występuje kwinta czysta i kwinta zmniejszona (tryton). Zastosowanie znaków chromatycznych pozwala zmienić jej rozmiar.Lubin (niem. Lüben) – miasto i gmina w południowo-zachodniej Polsce, na Śląsku (Dolnym Śląsku), w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu lubińskiego, gminy miejskiej i gminy wiejskiej Lubin. Jest to drugie miasto pod względem liczby mieszkańców (po Legnicy) w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym, piąte w województwie dolnośląskim i pięćdziesiąte w Polsce.
    Wygląd zewnętrzny pianina
    Pianino marki Erard, na którym grał Fryderyk Chopin, znajdujące się w Dworku Krasińskich w Złotym Potoku

    Pianino – strunowy młoteczkowy (klawiszowy) instrument muzyczny ze strunami ustawionymi pionowo. Ma wiele cech wspólnych z fortepianem.

    Historia[ | edytuj kod]

    Poprzednikami pianina było klawicyterium (rodzaj klawesynu z pionowym naciągiem strun) oraz instrument zwany żyrafą.

    Ignaz Bösendorfer (ur. 28 lipca 1796 – zm. 14 kwietnia 1859 roku) – austriacki muzyk, założyciel Fabryki fortepianów i pianin Bösendorfer.System równomiernie temperowany – strój muzyczny. Stosunek częstotliwości dwóch kolejnych dźwięków w (dwunastotonowym) systemie równomiernie temperowanym wynosi 2 12 {displaystyle {sqrt[{12}]{2}}} , gdyż system ten zakłada podział oktawy na 12 równych części.

    Za pierwszego budowniczego fortepianu uważa się Włocha Bartolomea Cristoforiego, który zbudował pierwszy instrument strunowy z mechanizmem młoteczkowym ok. 1709 roku.

    Pierwsze pianino zbudował Jan Schmidt z Salzburga lub Grüneberger z Halle w końcu XVIII w. lub na początku XIX w. W 1802 roku Th. Lond skonstruował w Londynie pianino o naciągu skośnostrunnym. Mechanizm pianinowy ulepszył i opatentował Robert Wornum w 1826 r. Rozwiązanie to było na tyle dobre, że stosuje się je do dziś. Jedyną modyfikacją jest zastosowanie innego tłumika. Konstruktorami pianin byli także m.in.: Carl Bechstein, Julius Blüthner, Ignaz Bösendorfer, Ignaz Pleyel.

    II wojna światowa – największy konflikt zbrojny w historii świata, trwający od 1 września 1939 do 2 września 1945 roku (w Europie do 8 maja 1945), obejmujący zasięgiem działań wojennych prawie całą Europę, wschodnią i południowo-wschodnią Azję, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu i wszystkie oceany. Niektóre epizody wojny rozgrywały się nawet w Arktyce i Ameryce Północnej. Poza większością państw europejskich i ich koloniami, brały w niej udział państwa Ameryki Północnej i Ameryki Południowej oraz Azji. Głównymi stronami konfliktu były państwa Osi i państwa koalicji antyhitlerowskiej (alianci). W wojnie uczestniczyło 1,7 mld ludzi, w tym 110 mln z bronią. Według różnych szacunków zginęło w niej od 50 do 78 milionów ludzi.Włosi – naród zamieszkujący Włochy. We Włoszech jest ich około 56 mln, z czego prawie połowa wszystkich osób pochodzenia włoskiego mieszka poza Włochami, a najwięcej w Brazylii, Argentynie i w USA. Mówią językiem włoskim. Religią większości Włochów jest katolicyzm.

    Pianino zdobyło popularność w drugiej połowie XIX w., gdy w mieszczańskich domach zaczęło wypierać fortepian z powodu niższej ceny i mniejszych rozmiarów.

    W Polsce po II wojnie światowej pianina były produkowane w fabrykach: „Defil” w Lubinie, Calisia w Kaliszu (do 20 września 2007 r.), Legnickiej Fabryce Fortepianów i Pianin w Legnicy.

    Rodzaje mechanizmów pianinowych[ | edytuj kod]

    Schemat mechanizmu dolnotłumikowego
    Mechanizm dolnotłumikowy

    Mechanizm dolnotłumikowy[ | edytuj kod]

    Mechanizm dolnotłumikowy, zwany angielskim, jest mechanizmem stosowanym w instrumentach produkowanych obecnie.

    Chordofony, strunowe instrumenty muzyczne − grupa instrumentów muzycznych w systematyce instrumentologicznej opracowanej przez Curta Sachsa oraz Ericha M. von Hornbostela, w których wibratorem (źródłem dźwięku) jest drgająca struna.Kalisz (gr. Καλισία, łac. Calisia, jid. קאַליש) – miasto na prawach powiatu w środkowo-zachodniej Polsce, położone na Wysoczyźnie Kaliskiej, nad Prosną, u ujścia Swędrni; historyczna stolica Wielkopolski, stolica Kaliskiego, drugi co do wielkości ośrodek województwa wielkopolskiego, siedziba powiatu kaliskiego, główny ośrodek aglomeracji kalisko-ostrowskiej i Kalisko-Ostrowskiego Okręgu Przemysłowego; stolica diecezji kaliskiej.

    Schemat mechanizmu dolnotłumikowego[ | edytuj kod]

    1. strojnica
    2. kołek stroikowy
    3. agrafa
    4. śruba mocująca mechanizm
    5. struna
    6. tłumik
    7. dźwignia tłumika
    8. dźwignia orzecha
    9. belka konstrukcyjna
    10. dźwignia prawego pedału (pedał forte)
    11. łyżeczka tłumikowa
    12. dźwignia klawiszowa
    13. pilot
    14. dźwignia główna
    15. stopka popychacza
    16. baryłka wyzwalacza
    17. popychacz
    18. chwytnik
    19. przeciwchwytnik
    20. listwa oporowa młotków
    21. młotek

    Zasada działania[ | edytuj kod]

    Dźwignie mechanizmu młoteczkowego uruchamiane są naciśnięciem dźwigni klawiszowej (12). Ten ruch przenoszony jest na pilota (13). Następnie popychacz (17) umieszczony przegubowo na dźwigni głównej (14) odchyla dźwignię orzecha (8) w kierunku strun (5). Podczas ruchu dźwigni głównej łyżeczka tłumikowa (11) styka się z dźwignią tłumika (7), po czym klocek tłumika odsuwa się od strun. Dalszy ruch dźwigni głównej powoduje zetknięcie się stopki popychacza (15) z baryłką wyzwalacza (16), dochodzi do wysunięcia popychacza spod dźwigni orzecha. Następnie młotek (21) uderza w struny (5) i dźwignia orzecha wraz z nim wykonuje ruch powrotny. W połowie powrotnej drogi młotka przeciwchwytnik (19) dźwigni orzecha zostaje złapany przez chwytnik (18) dźwigni głównej. Gdy tylko dźwignia główna zaczyna się obniżać, popychacz wraca pod dźwignię orzecha, tłumik dociska struny, a mechanizm gotowy jest do następnego cyklu pracy.

    Strojenie instrumentów muzycznych – regulacja wysokości dźwięków wytwarzanych przez instrument muzyczny, w celu zapewnienia wzajemnej zgodności harmonicznej interwałów pomiędzy dźwiękami w obrębie tego instrumentu oraz w celu uzyskania zgodności z innymi instrumentami przeznaczonymi do wspólnej gry w zespole instrumentalnym (np. orkiestrze).Fortepian – strunowy (chordofon), młoteczkowy, klawiszowy instrument muzyczny, zaliczany do rodziny cytr. Współczesny fortepian dysponuje skalą od A2 (czasami najlepsze koncertowe od F2; instrumenty z pocz. XIX wieku od C1 ) do c (88 dźwięków/klawiszy).

    Mechanizm górnotłumikowy[ | edytuj kod]

    Schemat mechanizmu górnotłumikowego
    Mechanizm górnotłumikowy

    Mechanizm górnotłumikowy, zwany wiedeńskim, jest już konstrukcją historyczną. Wyszedł z użycia na przełomie XIX i XX w.

    Schemat mechanizmu górnotłumikowego[ | edytuj kod]

    1. strojnica
    2. kołek stroikowy
    3. agrafa
    4. tłumik
    5. struna
    6. dźwignia orzecha
    7. belka konstrukcyjna
    8. dźwignia główna
    9. dźwignia klawiszowa
    10. pilot
    11. baryłka popychacza tłumika
    12. stopka popychacza
    13. baryłka wyzwalacza
    14. popychacz
    15. chwytnik
    16. przeciwchwytnik
    17. listwa oporowa młotków
    18. młotek
    19. pręt popychacza tłumika
    20. dźwignia tłumika
    21. belka konstrukcyjna

    Zasada działania[ | edytuj kod]

    Dźwignie mechanizmu młoteczkowego uruchamiane są naciśnięciem dźwigni klawiszowej (9), ten ruch przenoszony jest na pilot (10). Wtedy popychacz (14) umieszczony przegubowo na dźwigni głównej (8) odchyla dźwignie orzecha (6) w kierunku strun (5). Podczas ruchu dźwigni głównej, gdy opiera się ona o baryłkę popychacza tłumika (11) przenosi przednią część dźwigni tłumika (21) i klocek tłumika odsuwa się od strun. Dalszy ruch dźwigni głównej powoduje zetknięcie się stopki popychacza (12) z baryłką wyzwalacza (13), dochodzi do wysunięcia popychacza spod dźwigni orzecha. Następnie młotek (19) uderza w struny i dźwignia orzecha wraz z nim wykonuje ruch powrotny. W połowie powrotnej drogi młotka, przeciwchwytnik (16) dźwigni orzecha zostaje złapany przez chwytnik (15) dźwigni głównej. Gdy tylko dźwignia główna zaczyna się obniżać, popychacz wraca pod dźwignię orzecha, a mechanizm gotowy jest do następnego cyklu pracy. Wraz z obniżeniem się przedniej części dźwigni głównej obniża się przednia część dźwigni tłumika, powodując ruch klocka tłumika w kierunku strun. Zostaje on dociśnięty do strun ciężarem dźwigni i tym samym tłumi drgania strun.

    Pianino elektroniczne to instrument muzyczny zaliczany do elektrofonów. Jest to Instrument klawiszowy o brzmieniu podobnym do pianina, w którym źródłem dźwięku są analogowe układy elektroniczne (generatory i modulatory). Pianino elektroniczne w obecnych czasach wyewoluowało w pianino cyfrowe.Kwarta, to odległość od I do IV stopnia, ma 5 półtonów- interwał prosty zawarty między czterema kolejnymi stopniami skali muzycznej. W szeregu zasadniczym naturalnie występuje kwarta czysta i kwarta zwiększona (tryton). Zastosowanie znaków chromatycznych pozwala zmienić jej długość.


    Podstrony: 1 [2] [3] [4]




    Warto wiedzieć że... beta

    Bartolomeo di Francesco Cristofori (ur. 4 maja 1655 roku w Padwie, zm. 27 stycznia 1731 r. we Florencji) – włoski muzyk i twórca instrumentów muzycznych.
    Pianino cyfrowe - instrument muzyczny zaliczany do elektrofonów. Jest on często mylony z keyboardem, choć obecnie różnice między tymi instrumentami są coraz mniejsze. Pianino cyfrowe wyróżnia się dokładniejszym i bardziej realistycznym niż w przypadku keyboardu odwzorowaniem dźwięku klasycznego pianina oraz tzw. ważoną klawiaturą o właściwościach fizycznych i dynamice bardziej zbliżonych do klasycznego pierwowzoru. W obecnych czasach wiele keyboardów także posiada realistyczne brzmienie i ważoną klawiaturę, a pianina cyfrowe możliwości używania ich także jako keyboardów. Pianino cyfrowe, w przeciwieństwie do keyboardu zawsze powinno posiadać pedały (lub choćby jeden pedał)
    Ignace Joseph Pleyel (ur. 18 czerwca 1757 w Ruppersthal w Dolnej Austrii, zm. 14 listopada 1831 w Paryżu,) - kompozytor austriacki. Założył fabrykę fortepianów pod Paryżem.
    Stroik (również klucz, kluczyk, maszynka) - element instrumentów strunowych począwszy od skrzypiec przez kontrabas po gitarę zamontowany najczęściej na główce odpowiadający za strojenie (przez zwiększanie lub zmniejszanie napięcia strun) i trzymanie stroju instrumentu. Jeden stroik odpowiada jednej strunie. Od jakości klucza zależy jak precyzyjnie i sprawnie można nastroić instrument oraz jak długo nie będzie on wymagał ponownego strojenia.
    Legnica (dawniej Lignica, czes. Lehnice, niem. Liegnitz, łac. Lignitium) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, w środkowej części województwa dolnośląskiego, na równinie legnickiej, położone nad rzekami: Kaczawą (lewy dopływ Odry) i wpadającą do niej Czarną Wodą.
    Klawiciterium (claviciterium) – rodzaj klawesynu, w którym struny są ustawione pionowo a nie poziomo. Były one popularne w XVI wieku i XVII wieku.
    Instrument młoteczkowy - instrument strunowy, w którym wibracja strun wzbudzana jest uderzeniem młoteczka, młoteczki są uruchamiane przez mechanizm powiązany z klawiaturą.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.889 sek.