Periktione
Przeczytaj także...
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.Potone (ur. przed 427 pne) córka Aristona i Periktione, starsza siostra Platona. Jej matką była Periktione. Urodziła się w Collytus pod Atenami. Była żoną Eurymedona z Myrrhinus, z którym miała syna Speuzypa oraz córkę.
Solon (gr. Σόλων Sólōn; ok. 635 – ok. 560 p.n.e.) – ateński mąż stanu, poeta i prawodawca. W 594 p.n.e. wybrany został na pierwszego archonta. Odegrał ważną rolę w wojnie toczonej pomiędzy Atenami a Megarą o wyspę Salaminę, która miała dla Aten znaczenie strategiczne, ponieważ nieprzyjaciel mógł atakować z niej statki handlowe płynące z Faleronu, portu ateńskiego. Ateny początkowo przegrywały, ale zwyciężyły dzięki płomiennej elegii Solona Na Salaminę, która wzbudziła w żołnierzach chęć walki i doprowadziła do pokonania Megary. Prawdopodobnie ten sukces wpłynął zasadniczo na wybór na urząd archonta Solona w roku 594 p.n.e.
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.Potone (ur. przed 427 pne) córka Aristona i Periktione, starsza siostra Platona. Jej matką była Periktione. Urodziła się w Collytus pod Atenami. Była żoną Eurymedona z Myrrhinus, z którym miała syna Speuzypa oraz córkę.
Solon (gr. Σόλων Sólōn; ok. 635 – ok. 560 p.n.e.) – ateński mąż stanu, poeta i prawodawca. W 594 p.n.e. wybrany został na pierwszego archonta. Odegrał ważną rolę w wojnie toczonej pomiędzy Atenami a Megarą o wyspę Salaminę, która miała dla Aten znaczenie strategiczne, ponieważ nieprzyjaciel mógł atakować z niej statki handlowe płynące z Faleronu, portu ateńskiego. Ateny początkowo przegrywały, ale zwyciężyły dzięki płomiennej elegii Solona Na Salaminę, która wzbudziła w żołnierzach chęć walki i doprowadziła do pokonania Megary. Prawdopodobnie ten sukces wpłynął zasadniczo na wybór na urząd archonta Solona w roku 594 p.n.e.
Periktione (gr. Περικτιόνη; V w. p.n.e.) – matka greckiego filozofa Platona.
Potomkini Solona, prawodawcy ateńskiego. Była żoną Aristona, miała z nim trzech synów – Glaucona, Adeimantusa i Platona, oraz córkę Potone. Po śmierci Aristona, wyszła ponownie za mąż za Pyrilampesa, ateńskiego męża stanu i jej stryja. Miała z nim piąte dziecko, Antyfona. Antyfon pojawia się w dialogu Parmenides Platona.
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego, używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. - 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji. Był to jeden z ważniejszych języków starożytności, rozpowszechniony na znacznych obszarach Półwyspu Bałkańskiego i Azji Mniejszej oraz na Cyprze. Dzisiaj ten język można studiować na filologii klasycznej. Był to język bogatej literatury, w okresie klasycznym działali Tukidydes, Arystofanes, Platon, mówcy ateńscy.Dialekt joński – jeden z głównych dialektów klasycznego języka greckiego, rozpowszechniony w okresie klasycznym na obszarze południowo-zachodniej Azji Mniejszej (w historycznej Jonii), na Cykladach, Sporadach Północnych, Eubei a także części wysp przybrzeżnych Azji Mniejszej, m.in. na Chios i Samos. W swoim wczesnym stadium zaświadczonych już w grece archaicznej okresu homeryckiego - obok dialektu eolskiego stanowi podstawę języka Iliady i Odysei. W okresie hellenistycznym był stopniowo wypierany przez grekę koine, stanowi substrat dla rozwiniętego z niej w okresie bizantyjskim języka pontyjskiego. W literaturze okresu klasycznego dialekt joński pojawia się m.in. w części dzieł Sofoklesa i Ajschylosa, a także utworach epickich i wczesnej historiografii (np. u Herodota), nawiązujących do greki homeryckiej. Najbardziej zbliżony do dialektu attyckiego, wraz z którym tworzy zespół jońsko-attycki.
Dwa rzekome dzieła przypisywane Perictione przetrwały we fragmentach. Są to O harmonii kobiety i O Mądrości. Prace te nie są datowane na ten sam okres i zwykle przypisywanie są Perictione I i Perictione II. Obie prace należą do literatury pseudopitagorejskiej. O harmonii kobiet, dotyczy obowiązków kobiety w stosunku do męża, do małżeństwa i do rodziców, napisana jest dialektem jońskim języka greckiego i prawdopodobnie pochodzi z końca IV lub III wieku p.n.e.. O Mądrości zawiera filozoficzną definicję mądrości i jest napisana dialektem doryckim i prawdopodobnie pochodzi z III lub II wieku p.n.e..
Dialekt dorycki – jeden z głównych dialektów klasycznego języka greckiego, rozpadający się na kilka odmian, rozpowszechniony w okresie klasycznym na obszarze południowego i zachodniego Peloponezu (w Lakonii, Mesenii, Argolidzie i Koryncie), na wyspach Dodekanezu, niektórych wyspach południowych Cykladów (m.in. na Santorynie) i na Krecie, a także w części archipelagu Wysp Jońskich i Epiru. Dialekt dorycki blisko spokrewniony jest z dialektami północno-zachodnimi, używanymi w Achai i Elidzie oraz na północ od Zatoki Korynckiej – m.in. w Etolii, Akarnanii, Fokidzie i Lokrydzie. Wraz z nimi tworzy zespół zachodni dialektów klasycznej greki. Dialekty północno-zachodnie różnią się od odmian dialektu doryckiego dwoma cechami: końcówką celownika liczby mnogiej rzeczowników III deklinacji -οις (-ois) zamiast doryckiego -σι (-si) oraz użyciem zaimka ἐν (en) z biernikiem w znaczeniu "do", zamiast doryckiego εἰς (eis). Część specjalistów uważa dialekty północno-zachodnie za odmianę dialektów doryckich.Platon, gr. Πλάτων, Plátōn (ur. 427 p.n.e. prawdopodobnie w Atenach (według niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e. w Atenach) (inne źródła podają, że żył 428-348 p.n.e.) – grecki filozof. Był twórcą systemu filozoficznego zwanego obecnie idealizmem platońskim.
Przypisy[]
- Diogenes Laertios, iii. 1
- Diogenes Laertios, iii. 4
- Platon „Parmenides”
- Mary Ellen Waithe, A History of Women Philosophers: Volume 1, 600 BC-500 AD, Springer.
- ↑ Ian Michael Plant, Women writers of ancient Greece and Rome: An anthology, University of Oklahoma Press (2004), p. 76.