• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Pelikanowe

    Przeczytaj także...
    Rząd (łac. ordo) – jedna z podstawowych kategorii systematycznych stosowanych w systematyce organizmów, niższa od gromady (classis w zoologii) lub klasy (classis w botanice), a wyższa od rodziny (familia). Termin ordo został wprowadzony przez Karola Linneusza jako jedna z pięciu podstawowych kategorii w hierarchicznym systemie klasyfikacji biologicznej. Kategoriami pomocniczymi dla rzędu są nadrząd (superordo), podrząd (subordo) i infrarząd (infraordo), a w literaturze anglojęzycznej stosowane są jeszcze czasem parvorder (niższa od infrarzędu), magnorder (wyższa od nadrzędu), grandorder i mirorder (między rzędem a nadrzędem).Ptaki (Aves) – gromada stałocieplnych zwierząt z podtypu kręgowców. Jest najbardziej zróżnicowaną spośród gromad kręgowców lądowych – istnieje około 10 tys. gatunków ptaków, które zamieszkują ekosystemy na całym świecie. Ich wielkość waha się od 5 cm u koliberka hawańskiego do 2,7 m u strusia.
    Gromada (w botanice divisio, w zoologii classis) – nazwa stosowana w języku polskim na określenie dwóch różnych rangą kategorii systematycznych.

    Pelikanowe, pełnopłetwe, wiosłonogie (Pelecaniformes) – rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).

    Zasięg występowania[ | edytuj kod]

    Obejmuje gatunki prowadzące wodny tryb życia, zamieszkujące cały świat (choć niektóre rodziny zamieszkują tylko regiony cieplejsze do strefy podzwrotnikowej).

    Strefa podzwrotnikowa obejmuje obszar ziemi pomiędzy 40-50 a 30-40 stopniem szerokości geograficznej północnej. Na północ od zwrotnika Raka i na południe od zwrotnika Koziorożca.Ptaki neognatyczne, neognatyczne (Neognathae) – grupa ptaków w randze infragromady wyróżniona na podstawie budowy podniebienia. Charakteryzują się ruchomym podniebieniem i częściową redukcją niektórych kości. Należy do nich większość współczesnych ptaków. Po raz pierwszy neognatyczne pojawiły się 66 mln lat temu, w późnej kredzie.

    Charakterystyka[ | edytuj kod]

    Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:

  • odżywiają się rybami
  • doskonale pływają i nurkują do głębokości ok. 9 metrów (kormorany) dzięki specjalnej budowie łap, korzystając z ich napędu. Wszystkie palce, wraz z tylnym, są zwrócone ku przodowi i połączone błoną pławną na kształt wiosła. Ogon i skrzydła służą do sterowania pod wodą
  • różne są metody polowania wiosłonogich: głuptaki i faetony nurkują za zdobyczną rzucając się na nią z powietrza, kormorany i wężówki nurkują z powierzchni wody, fregaty łapią zdobycz lecąc nad powierzchnią wody lub porywając ją innym ptakom, a pelikany celowo płoszą ryby. Wszystkie jednak potrafią łowić w mętnej wodzie posługując się, jak się przypuszcza, słuchem
  • doskonale latają i szybują
  • pelikany i kormorany nie tylko posiadają komory powietrzne w kościach, ale i pod skórą, co amortyzuje gwałtowne zetknięcie ciała z wodą
  • dobrze rozwinięty gruczoł kuprowy szczególnie u głuptaków, co zapewnia suche pióra. Kormorany natomiast po nurkowaniu wachlowaniem suszą skrzydła.
  • głuptaki i kormorany mogą całkowicie zamykać nozdrza by zapobiec wdarciu się wody do jamy nosowej
  • gnieżdżą się kolonijnie
  • jaja jednobarwne i pokryte kredową powłoką
  • pisklęta wykluwają się nagie i ślepe. W czasie karmienia wkładają dzioby do gardzieli rodziców

    • Podział systematyczny[ | edytuj kod]

    Do rzędu należą następujące podrzędy:

    International Standard Serial Number, ISSN czyli Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego – ośmiocyfrowy niepowtarzalny identyfikator wydawnictw ciągłych tradycyjnych oraz elektronicznych. Jest on oparty na podobnej koncepcji jak identyfikator ISBN dla książek, ISAN dla materiałów audio-wideo. Niektóre publikacje wydawane w seriach mają przyporządkowany zarówno numer ISSN, jak i ISBN.
  • Pelecani – pelikanowce
  • Ardeae – czaplowce
  • Threskiornithes – ibisowce

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Pelecaniformes, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
    2. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rząd: Pelecaniformes Sharpe, 1891 - pelikanowe (Wersja: 2016-07-25). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-08-28].
    3. P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 4, 1999. ISSN 0550-0842. 
    4. P. Busse (red.), Z. Czarnecki, A. Dyrcz, M. Gromadzki, R. Hołyński, A. Kowalska-Dyrcz, J. Machalska, S. Manikowski, B. Olech: Ptaki. T. II. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 335, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.
    5. F. Gill, D. Donsker: Hamerkop, Shoebill, pelicans, boobies & cormorants (ang.). IOC World Bird List: Version 6.3. [dostęp 2016-08-28].
    6. F. Gill, D. Donsker: Storks, ibis & herons (ang.). IOC World Bird List: Version 6.3. [dostęp 2016-08-28].




    Reklama

    Czas generowania strony: 0.015 sek.