Pauza - notacja muzyczna

Przeczytaj także...
Śpiew – czynność polegająca na wytwarzaniu dźwięków o charakterze muzycznym za pomocą głosu. Każda osoba potrafiąca mówić potrafi też śpiewać, ponieważ śpiew pod wieloma względami jest jedynie formą przedłużonej mowy.Kropka przy nucie – element notacji muzycznej. Kropka umieszczona jest bezpośrednio za nutą lub pauzą i przedłuża jej trwanie o połowę wartości.
Ćwierćnuta (♩) – nuta w notacji muzycznej trwająca jedną czwartą całej nuty lub połowę półnuty, dzieląca się na dwie ósemki. Ćwierćnuta oznaczana jest jako owalna wypełniona główka zasadniczo z laską z prawej strony skierowaną w górę dla nut położonych poniżej trzeciej linii lub w dół z lewej strony dla nut położonych na trzeciej linii lub wyżej.

Pauza – znak graficzny o określonej wartości, zapisywany w notacji muzycznej, który określa czas trwania ciszy lub czas, w którym instrument lub głos jest nieaktywny.

Zapis pauz na pięciolinii

Poszczególne pauzy wyrażają względną długość trwania ciszy. Bezwzględna długość przerwy w muzyce zależy od tempa w jakim utwór został napisany. Czas trwania pauzy jest taki sam jak czas trwania odpowiadającej jej nuty o tej samej wartości rytmicznej: pauza całonutowa odpowiada całej nucie, pauza półnutowa odpowiada półnucie, pauza ćwierćnutowa odpowiada ćwierćnucie itd..

Nuta (od łac. nota, znak) – symbol ♪ - znak graficzny dźwięku muzycznego, określający jego wysokość i czas trwania. Takt - w muzyce jest najmniejszym odcinkiem tekstu muzycznego zawartego między dwiema kreskami, zwanymi kreskami taktowymi.

Pauza całonutowa stosowana jest też do zaznaczenia przerwy w grze lub śpiewie obejmującej cały takt (również w taktach, w których nie mieści się cała nuta np. 3/4, 6/8 i inne).

Długość trwania pauzy może być przedłużona, podobnie jak długość nuty, przez kropkę lub fermatę.

Pauza piętnastotaktowa

Pauza kilkutaktowa to pozioma kreska z określoną liczbą taktów.

Język polski (polszczyzna) – język naturalny należący do grupy zachodniosłowiańskich (do których należą również czeski, słowacki, kaszubski, dolnołużycki, górnołużycki i wymarły połabski), stanowiących część rodziny indoeuropejskiej.Pięciolinia - podstawowy element pisma nutowego dla zapisu dźwięków we współczesnej notacji muzycznej. Składa się z pięciu poziomych, równoległych linii oraz pól pomiędzy tymi liniami.

Zobacz też[]

Rytm (muzyka)

Przypisy[]

↑ Wartości rytmiczne nut i pauz (pol.). tepramu.w.interia.pl. [dostęp 2012-05-24].
Nuta (pol.). sound.eti.pg.gda.pl. [dostęp 2012-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-13)].
Pauzy (pol.). only-for-renia.friko.pl. [dostęp 2012-05-24].
Dolmetsch Online - Music Theory Online - Notes & Rests
↑ Dolmetsch Online - Music Theory Online - Notes & Rests (tabela Mensural Notation Symbols)

Półnuta – nuta w notacji muzycznej o czasie trwania równym połowie całej nuty, dwóch ćwierćnut, czterech ósemek itd. Liczymy ją do dwóch.Utwór muzyczny – jednolita kompozycja muzyczna złożona z: rytmu i metrum, melodii, harmonii, barwy dźwięku, dynamiki, agogiki oraz budowy formalnej, przeznaczona do wykonania lub odtwarzania, najczęściej posiadająca autora(-ów). Utwór muzyczny może przyjąć formę tylko muzyczną lub słowno-muzyczną w przypadku, gdy w utworze wykorzystano tekst.

w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

Warto wiedzieć że... beta

Notacja muzyczna (inaczej pismo nutowe, zapis nutowy) – symboliczny język, za pomocą którego można zapisać niemal wszystkie cechy dźwięków muzycznych, rytmiki, melodii, harmonii, dynamiki oraz artykulacji.

Cała nuta – we współczesnej notacji muzycznej nuta o najdłuższej, podstawowej wartości rytmicznej, z której przez podział otrzymuje się pozostałe wartości.

Tempo (agogika) – jeden z elementów dzieła muzycznego oznaczający, jak szybko utwór ma być wykonany. Tradycyjnie, w zapisie nutowym szybkość wykonania utworu podaje się w postaci włoskiej nazwy tempa nad partyturą lub pięciolinią; sposób ten definiuje tempo w sposób przybliżony. Nazwom tempa towarzyszą często dodatkowe określenia (również w języku włoskim), opisujące sposób wykonania utworu (np. adagio cantabile - powoli i śpiewnie, adagio risoluto - powoli ale pewnie, zdecydowanie). Określenia tempa podawane na początku utworów lub części utworów są często używane w charakterze ich tytułów, o ile kompozytor nie nazwał dzieła w inny sposób (np. Adagio – najbardziej znany utwór Tomasa Albinoniego).