Pauza – znak graficzny o określonej wartości, zapisywany w notacji muzycznej, który określa czas trwania ciszy lub czas, w którym instrument lub głos jest nieaktywny.
Poszczególne pauzy wyrażają względną długość trwania ciszy. Bezwzględna długość przerwy w muzyce zależy od tempa, w jakim utwór został napisany. Czas trwania pauzy jest taki sam, jak czas trwania odpowiadającej jej nuty o tej samej wartości rytmicznej: pauza całonutowa odpowiada całej nucie, pauza półnutowa odpowiada półnucie, pauza ćwierćnutowa odpowiada ćwierćnucie itd.
Pauza całonutowa stosowana jest też do zaznaczenia przerwy w grze lub śpiewie obejmującej cały takt (również w taktach, w których nie mieści się cała nuta, np. 3/4, 6/8 i inne).
Ćwierćnuta (♩) – nuta w notacji muzycznej trwająca jedną czwartą całej nuty lub połowę półnuty, dzieląca się na dwie ósemki. Ćwierćnuta oznaczana jest jako owalna wypełniona główka zasadniczo z laską z prawej strony skierowaną w górę dla nut położonych poniżej trzeciej linii lub w dół z lewej strony dla nut położonych na trzeciej linii lub wyżej.Nuta (od łac. nota, znak) – symbol ♪ - znak graficzny dźwięku muzycznego, określający jego wysokość i czas trwania.
Długość trwania pauzy może być przedłużona, podobnie jak długość nuty, przez kropkę lub fermatę.
Pauza kilkutaktowa to pozioma kreska z określoną liczbą taktów.
Rytm (muzyka)

Takt - w muzyce jest najmniejszym odcinkiem tekstu muzycznego zawartego między dwiema kreskami, zwanymi kreskami taktowymi.Pięciolinia - podstawowy element pisma nutowego dla zapisu dźwięków we współczesnej notacji muzycznej. Składa się z pięciu poziomych, równoległych linii oraz pól pomiędzy tymi liniami.
Warto wiedzieć że... beta
Półnuta – nuta w notacji muzycznej o czasie trwania równym połowie całej nuty, dwóch ćwierćnut, czterech ósemek itd. Liczymy ją do dwóch.
Utwór muzyczny – jednolita kompozycja muzyczna złożona z: rytmu i metrum, melodii, harmonii, barwy dźwięku, dynamiki, agogiki oraz budowy formalnej, przeznaczona do wykonania lub odtwarzania, najczęściej posiadająca autora(-ów). Utwór muzyczny może przyjąć formę tylko muzyczną lub słowno-muzyczną w przypadku, gdy w utworze wykorzystano tekst.
Fermata, korona, (z wł. fermare - zatrzymać) - element notacji muzycznej oznaczający przedłużenie wartości nuty lub pauzy, do której odnosi się ów znak, przy czym czas przedłużenia nie jest z góry określony i zależy od interpretacji wykonawcy. Niekiedy kompozytor doprecyzowuje sposób przedłużenia stosując obok fermaty słowa lunga (długa) albo corta, breve (krótka).
Notacja muzyczna (inaczej pismo nutowe, zapis nutowy) – symboliczny język, za pomocą którego można zapisać niemal wszystkie cechy dźwięków muzycznych, rytmiki, melodii, harmonii, dynamiki oraz artykulacji.
Cała nuta – we współczesnej notacji muzycznej nuta o najdłuższej, podstawowej wartości rytmicznej, z której przez podział otrzymuje się pozostałe wartości.
Tempo (agogika) – jeden z elementów dzieła muzycznego oznaczający, jak szybko utwór ma być wykonany. Tradycyjnie, w zapisie nutowym szybkość wykonania utworu podaje się w postaci włoskiej nazwy tempa nad partyturą lub pięciolinią; sposób ten definiuje tempo w sposób przybliżony. Nazwom tempa towarzyszą często dodatkowe określenia (również w języku włoskim), opisujące sposób wykonania utworu (np. adagio cantabile - powoli i śpiewnie, adagio risoluto - powoli ale pewnie, zdecydowanie). Określenia tempa podawane na początku utworów lub części utworów są często używane w charakterze ich tytułów, o ile kompozytor nie nazwał dzieła w inny sposób (np. Adagio – najbardziej znany utwór Tomasa Albinoniego).