Pastor Kościoła Szwecji bp Eva Brunne
Pastor (łac. pastor – pasterz) – w Kościołach protestanckich duchowny, który pełni obowiązki duszpasterskie w zborze. Mianowany jest przez organy centralne danego Kościoła (np. synod, generalną konferencję), bądź jest powoływany przez kongregację wiernych (zbór) w drodze demokratycznego wyboru.
Zbór – określenie stosowane m.in. w Polsce, Czechach (czes. sbor) i na Białorusi (biał. збор) w odniesieniu do lokalnej wspólnoty wiernych kościołów protestanckich (gmina, zgromadzenie, kongregacja) oraz niektórych ugrupowań nieprotestanckich, historycznie wywodzących się z protestantyzmu oraz przez np. Świadków Jehowy.Franz Lau (ur. 18 lutego 1907 w Lipsku, zm. 6 czerwca 1973 w Lipsku) – niemiecki teolog luterański, historyk Kościoła.
Nazewnictwo[]
W dawnej Polsce pastor był nazywany także ministrem (łac. minister znaczy sługa)
Biblijne pochodzenie tytułu pastor było powodem uznania go na szerszą skalę wśród różnych protestantów, których wiąże zasada Sola scriptura. Tytuł ten został wymieniony w Liście do Efezjan Apostoła Pawła, co uznano za dowód stosowania tego tytułu w Kościele prachrześcijańskim.
Z czasem używanie tytułu pastor w odniesieniu do protestanckiego duchownego stało się tradycją, zaś w wielu językach funkcjonuje zwrot grzecznościowy: Wielebny Pastorze lub Księże Pastorze.
Erskine Preston Caldwell (ur. 17 grudnia 1903 w Moreland w stanie Georgia, zm. 11 kwietnia 1987 w Paradise Valley w stanie Arizona) – pisarz amerykański. Autor licznych powieści i nowel ukazujących upośledzone cywilizacyjnie środowiska Południa USA, publicystyki społecznej i reportaży.Minister – dawne, obecnie rzadziej używane określenie duchownych kościołów protestanckich, zwłaszcza kalwińskich.
W Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Polsce używanie pojęcia „pastor” jako grzecznościowego zwrotu częściowo zanikło na rzecz „księdza” (zwroty „Proszę księdza”/„Księże...”); duchowni luterańscy nazywani byli w Polsce księżmi już w XVI wieku. Duchowni ewangeliccy częściej są nazywani pastorami przez katolików, niż przez samych współwyznawców.
Krawat (fr. cravate) – ozdoba męskiego lub damskiego stroju, będąca wąskim paskiem materiału wiązanym wokół szyi na kołnierzu koszuli. Współczesny krawat wywodzi się od długich, kolorowych chust lub szarf noszonych dawniej na szyi w Chorwacji. Damskie krawaty charakteryzują się dwoma końcami o różnych kolorach.Mieczysław Voit (ur. 2 sierpnia 1928 w Kaliszu, zm. 31 stycznia 1991 w Warszawie) − polski aktor teatralny i filmowy, mąż Barbary Horawianki.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Ewangelikalizm, chrześcijaństwo ewangelikalne, pot. chrześcijaństwo ewangeliczne – jest nurtem pobożnościowym w protestantyzmie, opartym na specyficznej duchowości. W większości protestantyzm ewangelikalny jest nurtem konserwatywnym i sprzeciwia się tendencjom liberalnego chrześcijaństwa, które zaznaczają się w głównym nurcie protestantyzmu. Powstał na gruncie purytanizmu, ortodoksji protestanckiej i pietyzmu. Niektóre jego elementy pobożnościowe w 2. połowie XX wieku przyjęły się także poza protestantyzmem.
Skandynawia – region północnej Europy, obejmujący kraje: Szwecję, Norwegię oraz Danię. Obejmuje część z krajów nordyckich.
Kościół Ewangelicko-Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej – najstarszy i największy Kościół ewangelicki (protestancki) w Polsce, kościół luterański prawnie działający na terenie Polski, będący członkiem takich organizacji, jak Światowa Rada Kościołów, Światowa Federacja Luterańska, Konferencja Kościołów Europejskich, Polska Rada Ekumeniczna. Organem prasowym jest Zwiastun Ewangelicki. Zwierzchnikiem Kościoła jest bp Jerzy Samiec.
Język – ukształtowany społecznie system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji interpersonalnej. Na język składają się dwa elementy:
Kościół episkopalny – w szerszym znaczeniu wspólnota chrześcijańska, w której władza spoczywa w rękach biskupów (episkopatu); taka definicja objęłaby także Kościół katolicki czy Cerkiew Prawosławną. Najczęściej jednak termin ten oznacza niektóre kościoły wchodzące w skład wspólnoty anglikańskiej:
Sola scriptura (łac. jedynie Pismem) – jedna spośród pięciu zasad protestantyzmu, stanowiąca formalną zasadę teologiczną, w odróżnieniu od zasad materialnych – solus Christus, sola gratia oraz sola fide. Głosi, że Pismo Święte jest samowystarczalnym źródłem wiary chrześcijańskiej, a w konsekwencji – jedynym autorytetem Kościoła rozstrzygającym w kwestiach wiary i praktyki. Stąd też, w myśl zasady sola scriptura, a w przeciwieństwie do doktryny katolickiej i prawosławnej, protestantyzm nie uznaje tradycji i ustaleń Kościoła za samodzielne normatywne instancje dla wiary chrześcijańskiej (są to co najwyżej normy podporządkowane autorytetowi Pisma Świętego).
Koloratka (fr. collerette, „kołnierzyk”) – kołnierzyk zdobiony haftem lub koronką, popularny w XVIII wieku. Obecnie nazwa ta odnosi się do kołnierzyka stosowanego przez duchownych, który występuje w dwóch postaciach: krótkiej (tzw. listek) i długiej z pektorałem.
