Partia - wojsko
Przeczytaj także...
Jan Wimmer (ur. 4 czerwca 1926 w Bydgoszczy) – polski historyk, badacz dziejów polskiej wojskowości, profesor nauk humanistycznych (1974).Wojsko I Rzeczypospolitej było dowodzone przez dwóch hetmanów wielkich, koronnego i litewskiego, oraz dwóch hetmanów polnych.
Hetman (czes. hejtman, ukr. гетьман, rum. hatman niem. Hauptmann) – historyczna nazwa głównodowodzących armiami czeskich taborytów, (w tym Ukrainy).
Jan Wimmer (ur. 4 czerwca 1926 w Bydgoszczy) – polski historyk, badacz dziejów polskiej wojskowości, profesor nauk humanistycznych (1974).Wojsko I Rzeczypospolitej było dowodzone przez dwóch hetmanów wielkich, koronnego i litewskiego, oraz dwóch hetmanów polnych.
Hetman (czes. hejtman, ukr. гетьман, rum. hatman niem. Hauptmann) – historyczna nazwa głównodowodzących armiami czeskich taborytów, (w tym Ukrainy).
Partia – doraźnie zorganizowany oddział wojska I Rzeczypospolitej składający się zazwyczaj z kilku-kilkunastu chorągwi jazdy organizacyjnie przyporządkowanych różnym pułkom.
Na czele partii stał regimentarz mianowany przez hetmana. Regimentarz wykonywał określone zadanie bojowe lub sprawował dowództwo nad chorągwiami rozłożonymi w danym rejonie na leżach zimowych.
W 1765 roku Komisja Wojskowa Koronna podzieliła cała jazdę polskiego autoramentu na partie.
Chorągiew (staropol. Rota) - podstawowa jednostka organizacyjno-taktyczna jazdy rycerskiej o różnej liczebności w dawnej Polsce istniejąca od XIV do XVIII wieku.Jazda, kawaleria (z wł. cavalleria), konnica – terminem tym określa się wojsko walczące lub poruszające się na koniach.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Nie należy mylić z regimentarzem mianowanym przez króla lub sejm
Bibliografia[ | edytuj kod]
Regimentarz (łac. regimen – kierowanie, rządzenie) – w Rzeczypospolitej XVII–XVIII w. zastępca hetmana lub mianowany przez hetmana, króla albo sejm dowódca wydzielonej grupy wojsk, sprawujący swe funkcje okresowo, kiedy hetmani nie mogli wykonywać swoich obowiązków. W XVII w. regimentarzem nazywano także dowódcę pospolitego ruszenia podczas nieobecności właściwego kasztelana czy wojewody. Dowódców wojsk konfederackich nazywano regimentarzami generalnymi.Autorament – sposób rekrutacji lub rodzaj zaciągu w wojskach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, który powstał w ramach reform wojska przez króla Władysława IV w latach 30. XVII wieku. Ustalono podział na autorament narodowy i cudzoziemski. Wojska te stanowiły trzon armii, uzupełniany pospolitym ruszeniem.