Pantomima
Przeczytaj także...
Pan Tau – czechosłowacko-niemiecki serial z 1969 roku. Polska premiera odbyła się 16 sierpnia 1981 roku w ramach "Teleferii".Oleg Konstantinowicz Popow j. ros. Олег Константинович Попов (ur. 31 lipca 1930 w Kuncewie, zm. 2 listopada 2016 w Rostowie nad Donem) – radziecki i rosyjski artysta cyrkowy, Ludowy Artysta ZSRR.
Jean-Gaspard Deburau ps. Baptiste (ur. jako Jan Kašpar Dvořák 31 lipca 1796 w Kolinie, zm. 17 czerwca 1846 w Paryżu) – francuski mim z pochodzenia Czech, od 1816 roku w zespole Funambules w Paryżu, słynny wykonawaca roli Pierrota w pantomimach (od 1825), zachowując w swej grze elementy błazenady rodem z commedia dell’arte, wyposażył Pierrota w cechy własnej osobowości: przenikliwość, dowcip i niewzruszoną pogodę ducha, dzięki czemu aktorstwo Deburau wzbudziło zachwyt romantyków.
Pan Tau – czechosłowacko-niemiecki serial z 1969 roku. Polska premiera odbyła się 16 sierpnia 1981 roku w ramach "Teleferii".Oleg Konstantinowicz Popow j. ros. Олег Константинович Попов (ur. 31 lipca 1930 w Kuncewie, zm. 2 listopada 2016 w Rostowie nad Donem) – radziecki i rosyjski artysta cyrkowy, Ludowy Artysta ZSRR.
Jean-Gaspard Deburau ps. Baptiste (ur. jako Jan Kašpar Dvořák 31 lipca 1796 w Kolinie, zm. 17 czerwca 1846 w Paryżu) – francuski mim z pochodzenia Czech, od 1816 roku w zespole Funambules w Paryżu, słynny wykonawaca roli Pierrota w pantomimach (od 1825), zachowując w swej grze elementy błazenady rodem z commedia dell’arte, wyposażył Pierrota w cechy własnej osobowości: przenikliwość, dowcip i niewzruszoną pogodę ducha, dzięki czemu aktorstwo Deburau wzbudziło zachwyt romantyków.
Pantomima (mimodram) – rodzaj przedstawienia, w którym aktor (mim) nie używa głosu, tylko odgrywa przedstawienie używając ruchu, mowy ciała i gestów. Często, ale nie zawsze, ma pomalowaną twarz na biało. Teatr pantomimy ma dwie typowe postacie. Pierwsza z nich to komedia służąca łatwej rozrywce. Zwykle unika ona poważnych tematów i skomplikowanej fabuły, gdyż ma przede wszystkim doprowadzić widza do śmiechu. Druga postać pantomimy może rozśmieszać nie mniej niż pierwsza, ale ma inny cel – prowokuje refleksję nad sensem życiowych zaangażowań człowieka. Prócz komicznych, podejmuje też poważne tematy, a czasem wzrusza. Wymaga ona od widza większego wysiłku wyobraźni i intelektu, dlatego jest w pewnym sensie sztuką elitarną i światową. Pantomima nie jest tańcem.
Klaun (ang. clown) – artysta komediowy występujący najczęściej w cyrku. Wyróżnia się specjalnym makijażem, w którym dominuje biel i czerwień. Klauni nie mówią podczas występów. Co najwyżej wydają dźwięki odzwierciedlające nastrój niebędące słowami. Bardzo ważną rolę odgrywa mimika. Biały puder pokrywający całą twarz, szminka wykraczająca poza usta i rumieńce pozwalają dostrzegać niewerbalne przekazy nawet tym widzom, którzy siedzą na odległych miejscach. Inne cechy to strój, którego charakterystyczne elementy to: groteskowo duże buty oraz luźne lub w inny sposób niedopasowane ubranie, sztuczny nos w kształcie czerwonej kuli jakby miał katar. Może być maleńki kapelusik z kwiatkiem na długiej antence. Peruka lub sztuczna łysina. Całe ubranie powinno składać się z wielu jaskrawych kolorów. Może być jednolitym kombinezonem imitującym ogromny brzuch i uda. Skecze klaunów stanowią zwykle przerywnik głównego przedstawienia. Zawierają one najczęściej elementy slapstickowe i wymagające zdolności akrobatycznych.Stefan Niedziałkowski (ur. 1945) - polski aktor, mim, reżyser, choreograf, autor scenariuszy dla teatru pantomimy, pedagog.
Znani mimowie:
Pablo Zibes (ur. w 1971 roku w Buenos Aires, Argentyna) – argentyński aktor i mim. W latach 1989-1991 uczył się aktorstwa w The Municipal School of Performing Arts w Buenos Aires, dzięki czemu stał się profesjonalnym mimem. Swoje umiejętności doskonalił w trakcie kursów w Argentynie i Europie np. „Scuola Teatro Dimitri” w Szwajcarii. W 1995 zamieszkał w Stuttgarcie w Niemczech. Najczęściej występuje na festiwalach, kongresach oraz w telewizji w Europie oraz Azji. Swoją aktywność skupia wokół rozrywki występując jako np. robot lub mechaniczny żołnierzyk.
Étienne Decroux (ur. 19 lipca 1898 r. w Paryżu, zm. 12 marca 1991 w Boulogne-Billancourt) – francuski aktor teatralny, twórca mimu cielesnego.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Mowa ciała – termin z zakresu psychologii społecznej. Niekiedy używa się go jako synonimu komunikacji niewerbalnej, która jest jednak szerszym pojęciem.Jean Louis Barrault (ur. 8 września 1910 roku w Le Vesinet, zm. 22 kwietnia 1994 roku w Paryżu, pochowany na Cmentarzu Passy) - francuski aktor, scenarzysta, reżyser i mim. Grał główne role we własnych inscenizacjach (dramaty P.Claudela i W.Szekspira).
Warto wiedzieć że... beta
Bartłomiej Ostapczuk (ur. 1977 w Warszawie) – polski aktor-mim, choreograf, autor scenariuszy i reżyserii przedstawień teatru pantomimy. Pomysłodawca i założyciel Teatru Pantomimy Mimo, Warszawskiego Centrum Pantomimy w Teatrze Na Woli. Współzałożyciel Fundacji Centrum Pantomimy. Autor choreografii i ruchu scenicznego przedstawień w teatrach dramatycznych.
Henryk Tomaszewski (właśc. Henryk Karol König) (ur. 20 listopada 1919 w Poznaniu, zm. 23 września 2001 w Kowarach) – tancerz, mim, choreograf, reżyser, pedagog, założyciel i dyrektor Wrocławskiego Teatru Pantomimy, laureat wielu nagród i odznaczeń m.in. złotego medalu Swedish Dance Association (Sztokholm, 1963) oraz Złotej Gwiazdy VIII Międzynarodowego Festiwalu Tańca (Paryż, 1970); jeden z najważniejszych artystów polskiego i światowego teatru drugiej połowy XX wieku, twórca zespołowego teatru mimów.
Samy Molcho (ur. 24 maja 1936 w Tel Awiw-Jafa) – izraelski pantomima. Opisał sposoby komunikacji języka ciała w kilku książkach. Działa także jako reżyser, zwłaszcza w musicalach.
Ladislav Fialka, (ur. 22 września 1931 w Pradze - zm. 22 lutego 1991 w Pradze) - czeski mim, choreograf i reżyser; założyciel czechosłowackiej klasycznej i nowoczesnej szkoły pantomimy.
Mim – aktor nie posługujący się głosem, lecz mową ciała. Występuje on najczęściej w teatrze oraz na ulicach miast. Ponieważ jego sztuka polega na ruchu, a nie na bezruchu, dlatego mylne jest nazywanie mimami ulicznych „staczy”. Mimowie często charakteryzują się umalowanymi na biało twarzami. Przedstawienie mimów to pantomima lub mimodram.
Jupi Podlaszewski - polski twórca pantomimy, związany z Koszalinem. Uczeń Stefana Niedziałkowskiego, aktor, reżyser, założyciel międzynarodowej grupy teatralnej Blik Fish.
Aktor (łac. agere – działać) – osoba odgrywająca za pomocą szczególnego zachowania, technik cielesnych i głosowych rolę w teatrze lub w filmie. Od zwykłego człowieka odróżnia go ze strony samego aktora świadomość gry, ze strony widzów – szczególny sposób traktowania osoby jako aktora. Wobec widza istnieje na sposób dwoisty, jako odtwarzana postać, w którą się tymczasowo wciela, i zarazem jako żywy człowiek, posiadający własną rzeczywistą tożsamość i biografię.