Order Korony Wirtemberskiej
Cesarstwo Niemieckie, (niem.) Deutsches Kaiserreich lub Rzesza Niemiecka (niem.) Deutsches Reich – oficjalne określenie niemieckiego państwa narodowego założonego w 1871 roku przez polityka Ottona von Bismarcka. Po upadku określane także jako Druga Rzesza (Zweites Reich).Adolf Maximilian Ferdinand Gritzner (ur. 29 lipca 1843 w Żorach, zm. 10 lipca 1902 w Berlinie) – pruski wojskowy, bibliotekarz i historyk. Prekursor terminologii niemieckiej heraldyki, specjalizujący się także w falerystyce.
Order Zasługi Wojskowej – (niem. Militärverdienstorden) był orderem wojskowym Królestwa Wirtenbergii wchodzącego od 1871 roku w skład Cesarstwa Niemieckiego.
Order Korony Wirtemberskiej (niem. Orden der Württembergischen Krone) – najwyższe odznaczenie Królestwa Wirtembergii, nadawane za szczególnie chwalebną służbę. Odznaczano nim również obcokrajowców.
Order kilkukrotnie zmieniał nazwę. Powstał jako Order Myśliwski (Jagdorden, Ritterorden von der Jagd) w 1702, później Order Wielki Elektorski Wirtemberski (Churfürstlich-Württembergischen Grossen Orden), od 1 stycznia 1806 Order Orła Złotego (Orden des Goldenen Adlers) i ostatecznie, od 23 września 1818, Order Korony Wirtemberskiej. Po włączeniu królestwa w 1871 roku w skład Cesarstwa Niemieckiego przetrwał jako order domowy dynastii Wirtembergów.
Synowie wirtemberskiego króla otrzymywali go w dniu siódmych urodzin, a pozostali książęta królewskiej krwi w wieku 17 lat.
W kolejności wirtemberskich odznaczeń znajdował się na pierwszym miejscu, przed Orderem Zasługi Wojskowej. Jego dewizą były słowa „FURCHTLOS UND TREU” (nieustraszony i wierny).
Noszony był na amarantowej wstędze orderowej z dwoma wąskimi czarnymi paskami wzdłuż brzegów, a w przypadku głów państw i członków panujących dynastii noszono go na wstędze purpurowej z dwoma czarnymi paskami. Mógł być nadany z mieczami – za zasługi wojskowe podczas wojny.
Dzielił się początkowo na trzy klasy, a później na pięć klas i dwa medale. Ostateczny, pięcioklasowy podział wraz ze złotym medalem powstał w 1918:
Odznaczeni[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa: 1939, s. 475–476, 488.
- ↑ Robert Werlich: Orders and Decorations of All Nations. Waszyngton: 1965, s. 142.
- ↑ Maximilian Gritzner: Handbuch der Ritter- und Verdienstorden aller Kulturstaaten der Welt. Lipsk: Weber, 1893, s. 592–596.
- Albert Raff: Verleihungsliste: Die Ritter des herzoglich württembergischen Ritterordens von der Jagd (1702–1806). Stuttgart: 2013. [dostęp 2016-07-12].
- Churfürstlich-württembergisches Adreß-Buch. Stuttgart: 1805, s. 42.
- Friedrich Gottschalck: Almanach der Ritterorden. Lipsk: Goeschen, 1819, s. 252–256.
- Staatshandbuch für Württemberg. Stuttgart: 1911, s. XXIII.
- ↑ Jörg Nimmergut: Handbuch Deutsche Orden. Zweibrücken: Nickel, 1989, s. 315–320.