Order Gwiazdy Rumunii
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Wojna rosyjsko-turecka – konflikt między Rosją a imperium osmańskim w latach 1877–1878. Na frontach działania wojenne toczyły się od 24 kwietnia 1877 do 31 stycznia 1878.Wielki mistrz – tytuł nadawany przełożonemu w większości zakonów rycerskich (np. w zakonie templariuszy, zakonie joannitów), naczelnikowi niektórych organizacji religijnych bądź para-religijnych (np. masońskich) oraz przewodniczącemu kapituły niektórych orderów (np. Order Krzyża Ziemi Maryjnej). Wielki mistrz posiadał szerokie kompetencje w sprawach dotyczących zakonu lub bractwa jako całości. Stanowisko wielkiego mistrza było obsadzane w drodze wyboru spośród członków danej organizacji.
Order Gwiazdy Rumunii, od 1999 Order Narodowy Gwiazdy Rumunii (rum. Ordinul Steaua României, Ordinul naţional Steaua României) – najstarsze odznaczenie Księstwa i Królestwa Rumunii, najwyższe w latach 1864–1906, nadawane przez monarchię do 1947, odnowione w 1998 jako najwyższe odznaczenie Republiki Rumunii.
Historia[ | edytuj kod]
Order został stworzony w 1864 przez księcia (domnitora) Rumunii Aleksandra Jana Cuza w dość nietypowy sposób: Cuza, nie mając właściwie ani koncepcji, ani nazwy ani statutów orderu, wiedząc tylko że ordery posiadają według schematu Legii Honorowej pięć klas, zamówił po prostu kilkaset krzyży różnej wielkości w Paryżu u jubilerskiej firmy Krétly, dostawców dworskich Napoleona III Bonaparte, dając jej wolną rękę przy wyborze kształtu insygniów. Firma Krétly wybrała jako oznakę odznaczenia krzyż heraldyczny zdwojony, w Rumunii właściwie nieużywany, ale odtąd często zwany "krzyżem rumuńskim". Cuza planował nadać odznaczeniu nazwę "Order Unii" (Ordinul Unirii) dla uczczenia swego wyboru na hospodara Mołdawii i Wołoszczyzny, ale do ogłoszenia statutów nie doszło i Cuza rozdawał order jako swój osobisty dar. Po wygnaniu Cuzy i objęciu książęcego tronu przez Karola von Hohenzollern-Sigmaringen nowy władca odziedziczył po poprzedniku dużą ilość oznak orderu wszelakich stopni i nadal je rozdawał jako osobisty podarunek, gdyż do ustanowienia statutów nadal nie dochodziło. Dopiero po uzyskaniu przez Rumunię pełnej niepodległości po wojnie z Turcją lat 1877-78 opublikowano statuty (12 maja 1877). Order otrzymał pięć klas według schematu Legii Honorowej, od Wielkiego Krzyża do Krzyża Kawalerskiego, i został podzielony na trzy kategorie: cywilną, wojskową z mieczami i marynarską. Przewidziano dość hojne nagradzanie odznaczeniem (posiadającym tymczasową nazwę "Gwiazdy Dunaju" (Steaua Dunârii): posiadać je mogło 500 kawalerów, 300 oficerów, 120 komandorów, 60 komandorów z gwiazdą i 20 odznaczonych Wielkim Krzyżem. Ustalono także reguły automatycznego awansu na wyższy stopień orderu (przy nienagannej służbie): 3 lata z kawalera na oficera, 2 lata z oficera na komandora, 5 lat z komandora na komandora z gwiazdą i dalsze 5 lat z komandora z gwiazdą na posiadacza Wielkiego Krzyża. Przy kategorii wojskowej/marynarskiej i w czasie wojny czas oczekiwania na wyższy stopień skracano o połowę, w przypadku cudzoziemców reguł nie stosowano. Swą ostateczną nazwę "Orderu Gwiazdy Rumunii" odznaczenie otrzymało w 1881.
Do 1906, ustanowienia przez króla Orderu Karola I Gwiazda Rumunii była najwyższym odznaczeniem tego państwa, po czym spadła na trzecie miejsce, po orderze Karola I i Orderze Michała Walecznego. Dalsze zmiany nastąpiły w 1932, gdy król Karol II przeorganizował system odznaczeń państwowych, tworząc Order Ferdynanda I: Gwiazda Rumunii zeszła na czwarte miejsce, a po 1937, po stworzeniu nowych odznaczeń, na siódme. Insygnia i liczba kawalerów zostały zmienione: krzyż kawalerski mogło posiadać 1000 cywilów i 350 wojskowych, oficerski 500 cywilów i 150 wojskowych, komandorski 200 i 75, komandorski z gwiazdą 75 i 25 i Wielki Krzyż 35 i 10. Wysoką rangę Gwiazdy Rumunii przywrócił dyktator Ion Antonescu w 1940, umieszczając odznaczenie na drugim miejscu w precedencji po orderze Michała Walecznego.
W ostatnim okresie monarchii rumuńskiej (1944–1947) order znajdował się na trzecim miejscu hierarchii, po orderze Karola I i orderze Michała Walecznego. Utworzona po wygnaniu ostatniego króla Michała I Rumuńska Republika Ludowa zniosła wszystkie odznaczenia monarchii i zabroniła noszenia ich na terenie kraju.
W 1948 władze komunistyczne utworzyły nowy Order „Gwiazdy Rumuńskiej Republiki Ludowej”, ale poza tym, że zajął miejsce Orderu Gwiazdy Rumunii i miał podobną nazwę, nie miał nic z nim wspólnego. Order ten, po zmianie nazwy państwa, w 1966 zmienił nazwę na Order „Gwiazdy Socjalistycznej Republiki Rumunii” i został zniesiony w 1998.
W latach 1998–2000 Republika Rumunii odnowiła dwa ordery z czasów monarchii, Order Gwiazdy Rumuńskiej i Order Michała Walecznego. Order Gwiazdy funkcjonuje od tego czasu jako najwyższe odznaczenie rumuńskie (w czasie wojny order Michała Walecznego otrzymuje pierwsze miejsce).
Wielkim Mistrzem orderu jest aktualny Prezydent Rumunii, odznaczony na czas sprawowania swojej funkcji Łańcuchem Orderu Gwiazdy Rumunii specjalnego wykonania, a także Krzyżami Wielkimi specjalnego wykonania w złocie Orderu Wiernej Służby i Orderu Narodowego Zasługi.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]