Okrywa
Zoochoria, zwierzęcosiewność – jeden ze sposobów rozprzestrzeniania diaspor roślinnych (nasion, zarodników, rozmnóżek) przez zwierzęta. Diaspory mogą być np. przyczepione do sierści, albo zjadane i później wydalane. Rośliny rozsiewające się przez zoochorię mają szczególne przystosowania do takiego sposobu rozsiewania, np. nasiona zaopatrzone w haczyki przyczepiające je do sierści zwierząt, specjalne ciałka zachęcające (tzw. elajosomy) mrówki do zabierania nasion, albo jadalne części owocu.Hydrochoria (wodosiewność) – jeden ze sposobów rozprzestrzeniania się nasion roślin i zarodników. Występuje często u roślin wodnych i błotnych (glony, kosaciec, olsza, grążel żółty i inne). Rzadziej u roślin rosnących na mniej wilgotnych stanowiskach np. u mchów, rozchodnika, wiesiołka. Wtedy zarodniki lub nasiona rozsiewane są dzięki deszczowi (deszczosiewność). Wśród roślin wybitnie lądowych hydrochoria występuje np. u palm, umożliwiając rozsiewanie się nasion palmy kokosowej i palmy seszelskiej na nawet bardzo odległe stanowiska (np. wyspy).
Oset (Carduus L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. W języku potocznym nazwa ta jest stosowana także dla podobnych morfologicznie roślin należących do innych rodzajów. Gatunkiem typowym jest Carduus nutans L..

Okrywa (łac. involucrum, perianthium, ang. involucre, perianth) – skupienie podsadek, przysadek, czasami także podkwiatków, które okrywają niektóre rodzaje kwiatostanów u roślin. Często występują w rodzinie astrowatych (Asteraceae) okrywając koszyczek, poza tym także np. w rodzinach szczeciowatych (Dipsacaceae) i selerowatych (Apiaceae).
Okrywa może być jedno- lub dwuwarstwowa, przy czym łuski wewnętrznej warstwy okrywy, tzw. (plewinki) są często inaczej zbudowane, niż łuski warstwy zewnętrznej. Po przekwitnięciu kwiatów okrywa kwiatostanu przekształca się zwykle w okrywę owocostanu.
U niektórych gatunków listki okrywy mają haczykowate zakończenia umożliwiające zaczepianie się do sierści zwierząt i rozsiewanie diaspor (zoochoria), jak np. u łopianu. U innych, jak np. u ostów stwardniałe łuski okrywy pełnią funkcję obronną, podobną jak kolce i ciernie.
Niektóre owoce rozsiewane przez wodę (hydrochoria) posiadają na okrywie specjalne włoski lub łuski (tzw. miotacze deszczowe), które umożliwiają otwarcie się podczas deszczu owocostanu i wyrzucenie diaspor.
Bibliografia[]
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Stanisław Tołpa, Jan Radomski: Botanika. Podręcznik dla Techników Rolniczych. Warszawa: PWRiL, 1971.