Oficer - wojsko
Przeczytaj także...
Józef Urbanowicz (ur. 25 marca 1916, zm. 6 lipca 1989 w Warszawie) – generał broni Wojska Polskiego, szef Głównego Zarządu Politycznego WP (1965–1971), wiceminister obrony narodowej PRL (1968–1984), działacz partyjny i państwowy, członek Komitetu Centralnego PZPR, poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji.Straż Graniczna (SG) – jednolita, umundurowana, w pełni zawodowa formacja typu policyjnego. Została powołana do życia ustawą z dnia 12 października 1990, jej funkcjonowanie rozpoczęło się 16 maja 1991 wraz z rozformowaniem Wojsk Ochrony Pogranicza (WOP). Wykonuje zadania związane z ochroną granicy państwowej i kontrolą ruchu granicznego. Nadzór nad formacją sprawuje Minister Spraw Wewnętrznych. Komendant Główny Straży Granicznej jest centralnym organem administracji rządowej w sprawach ochrony granicy państwowej.
Instruktor - oficer lub podoficer prowadzący z żołnierzami zajęcia praktyczne, zwłaszcza z nauki o broni, szkolenia ogniowego, wychowania fizycznego itp.
Józef Urbanowicz (ur. 25 marca 1916, zm. 6 lipca 1989 w Warszawie) – generał broni Wojska Polskiego, szef Głównego Zarządu Politycznego WP (1965–1971), wiceminister obrony narodowej PRL (1968–1984), działacz partyjny i państwowy, członek Komitetu Centralnego PZPR, poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji.Straż Graniczna (SG) – jednolita, umundurowana, w pełni zawodowa formacja typu policyjnego. Została powołana do życia ustawą z dnia 12 października 1990, jej funkcjonowanie rozpoczęło się 16 maja 1991 wraz z rozformowaniem Wojsk Ochrony Pogranicza (WOP). Wykonuje zadania związane z ochroną granicy państwowej i kontrolą ruchu granicznego. Nadzór nad formacją sprawuje Minister Spraw Wewnętrznych. Komendant Główny Straży Granicznej jest centralnym organem administracji rządowej w sprawach ochrony granicy państwowej.
Instruktor - oficer lub podoficer prowadzący z żołnierzami zajęcia praktyczne, zwłaszcza z nauki o broni, szkolenia ogniowego, wychowania fizycznego itp.
Oficer − żołnierz zawodowy lub żołnierz rezerwy posiadający stopień wojskowy co najmniej podporucznika, pełniący zazwyczaj służbę na stanowisku dowódcy, instruktora, członka sztabu, a także na stanowisku szczególnym (np. sędzia sądu wojskowego, prokurator wojskowy, lekarz, pilot) lub na innym stanowisku.
Sądownictwo wojskowe – jeden z rodzajów sądownictwa szczególnego, czyli sądów wyłączonych z sądownictwa powszechnego ze względu na szczególne kategorie podmiotowe (sprawcy) lub przedmiotowe (określone sprawy).Kordzik – to biała, obosieczna broń paradna w postaci sztyletu. W Polsce aktualnie noszona do ubioru galowego przez oficerów i chorążych marynarki wojennej i lotnictwa zawieszona na rapciach na wysokości lewego uda na równi z dolną krawędzią marynarki.
W wieku XVIII i w latach 1919-1923 oraz 1944-1957 najniższym stopniem oficerskim był stopień chorążego.
Obecnie wszyscy oficerowie służby czynnej są żołnierzami zawodowymi i tworzą korpus oficerów zawodowych do którego zalicza się: a) oficerów młodszych, b) oficerów, c) generałów i admirałów.
Na pierwszy stopień oficerski żołnierz jest pasowany szablą przez generała w czasie uroczystej promocji w nawiązaniu do tradycji rycerskiej. Dawniej otrzymywał szablę, aktualnie w marynarce i lotnictwie kordzik. Mianowanemu żołnierzowi na pierwszy stopień oficerski wystawia się akt mianowania w formie patentu oficerskiego..
Pierwszy stopień oficerski nadaje w Polsce Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast wręczenie tego stopnia stanowi element ceremoniału wojskowego, nawiązujący do średniowiecznej tradycji rycerskiej – pasowania na rycerza.Policja – umundurowana i uzbrojona formacja przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Do jej głównych zadań należy pilnowanie przestrzegania prawa i ściganie przestępców, jak również zapewnienie ochrony i pomocy w sytuacjach kryzysowych zarówno wobec ludzi jak i mienia. Jeżeli jest to konieczne, policja nadzoruje na poziomie operacyjnym także wszelkie służby ratownicze.
Stopień oficerski w Polsce jest dożywotni. Utrata lub obniżenie stopnia oficerskiego może nastąpić na skutek:
Stopnie oficerskie występują również w innych formacjach takich jak policja, Straż Graniczna, Państwowa Straż Pożarna, Służba Więzienna, ABW, BOR.
Podporucznik (ppor.) – najniższy stopień oficerski w Wojsku Polskim, z korpusu oficerów młodszych. Polski oficer w stopniu podporucznika na naramiennikach nosi dwie gwiazdki.Sędzia – funkcjonariusz publiczny uprawniony do orzekania w sprawach należących do właściwości sądów i trybunałów, na zasadach niezawisłości i bezstronności.
Przypisy
Bibliografia[]
Warto wiedzieć że... beta
Dowództwo – zespół ludzi, wraz z dowódcą, zajmujących się kierowaniem formacją wojskową lub zespołem ludzi. Najczęściej stosowane w terminologii wojskowej, rzadziej w terminologii cywilnej.
Środek karny – dodatkowa dolegliwość wymierzana sprawcy przestępstwa lub wykroczenia obok lub niekiedy zamiast kary.
Lekarz – osoba posiadająca właściwe kwalifikacje, potwierdzone wymaganymi dokumentami, do udzielania świadczeń zdrowotnych, w szczególności do: badania stanu zdrowia, rozpoznawania chorób i zapobiegania im, leczenia i rehabilitacji chorych, udzielania porad lekarskich, a także wydawania opinii i orzeczeń lekarskich, w zakresie swojej specjalizacji (art. 2 ustawy opublikowanej w Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943).
Służba Więzienna (SW) – umundurowana i uzbrojona formacja porządkowa, podległa Ministrowi Sprawiedliwości, posiadającą własną strukturę organizacyjną. Służba Więzienna realizuje, na zasadach określonych w kodeksie karnym wykonawczym, zadania w zakresie wykonywania kar pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania.
Degradacja – środek karny stosowany wobec żołnierzy, wymieniony w art. 324 § 1 pkt 3 części wojskowej Kodeksu karnego.
Prokurator – funkcjonariusz publiczny prokuratury uprawniony do samodzielnego wykonywania czynności prokuratorskich. Jako funkcjonariusz prokuratury strzeże praworządności oraz czuwa nad ściganiem przestępstw.
Stopień wojskowy – tytuł żołnierza oznaczający miejsce danej osoby w hierarchii wojskowej oraz warunkujący zajmowanie stanowiska służbowego o określonym stopniu etatowym. Stopnie wojskowe mają swoje oznaki, składające się najczęściej z gwiazdek, tzw. diamentów, belek i krokiewek. Oznaki stopni umieszcza się na mundurze. W SZ RP oznaki stopni nosi się na naramiennikach, nakryciu głowy (czapce garnizonowej, berecie czy furażerce), rękawach mundurów (w Marynarce Wojennej) lub na lewej piersi kurtki mundurowej. Hierarchia stopni w wojsku często bywa powielana w innych służbach mundurowych danego kraju (policji, służbach granicznych, straży pożarnej, służbie więziennej itp.); w Polsce także w Biurze Ochrony Rządu.