Objaw kliniczny

Objaw kliniczny, in. symptom (stgr. σύμπτωμα symptoma ‘przypadek’) – zaobserwowana właściwość stanu pacjenta poddająca się ocenie lekarskiej stanowiąc podstawę do wnioskowania o czynnościach ustroju, jego narządów i tkanek zarówno w stanie zdrowia, jak i choroby (zob. też zespół chorobowy).

Duszność (łac. dyspnoe) – subiektywne odczucie braku powietrza, bardzo często połączone ze wzmożonym wysiłkiem mięśni oddechowych.Symptomatologia – to nauka zajmująca się opisem i grupowaniem objawów choroby, stanowiąc podstawę diagnostyki, jednak nie wnikając w ich przyczynę. W badaniach uwzględnia się morfologiczno-anatomiczne zmiany chorobowe (anatomia patologiczna) oraz fizjologiczne zaburzenia w funkcjach życiowych chorego organizmu.

Objawy patologiczne występują w zaburzeniach czynności ustroju, wskazują na ich rodzaj i pomagają w ustaleniu rozpoznania (zob. też diagnoza różnicowa).

Objaw patognomoniczny, to objaw występujący wyłącznie w jednej konkretnej chorobie i jego znalezienie u pacjenta jest równoznaczne z rozpoznaniem choroby.

Rozróżniamy objawy kliniczne:

Objaw patognomoniczny lub patognostyczny lub patognomiczny lub znamienny - objaw, którego znalezienie u pacjenta często wystarcza do rozpoznania choroby. Za taki objaw można więc uważać tylko taki, który występuje wyłącznie przy jednej chorobie (czyli jest dla niej swoisty). Przykładem mogą być plamki Koplika-Fiłatowa wskazujące na odrę.Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego, używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. - 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji. Był to jeden z ważniejszych języków starożytności, rozpowszechniony na znacznych obszarach Półwyspu Bałkańskiego i Azji Mniejszej oraz na Cyprze. Dzisiaj ten język można studiować na filologii klasycznej. Był to język bogatej literatury, w okresie klasycznym działali Tukidydes, Arystofanes, Platon, mówcy ateńscy.

podmiotowe (subiektywne), odczuwane przez samego chorego (np. ból, duszności, zmęczenie, itp.)

przedmiotowe (obiektywne) stwierdzane przez lekarza na podstawie badań (np. powiększenie narządu, szmery sercowe, zwiększenie liczby białych ciałek krwi).

Nauką zajmującą się opisem i grupowaniem objawów chorobowych jest symptomatologia.

Nozologia (gr. νόσος, nosos, choroba + λόγος, logos, nauka) – dziedzina wiedzy medycznej, zajmująca się podziałem (klasyfikacją) chorób i ich opisem. Główny podział klasyfikacji chorób opiera się na ich etiologii, patogenezie oraz objawach chorobowych (objawy).Lekarz – osoba posiadająca właściwe kwalifikacje, potwierdzone wymaganymi dokumentami, do udzielania świadczeń zdrowotnych, w szczególności do: badania stanu zdrowia, rozpoznawania chorób i zapobiegania im, leczenia i rehabilitacji chorych, udzielania porad lekarskich, a także wydawania opinii i orzeczeń lekarskich, w zakresie swojej specjalizacji (art. 2 ustawy opublikowanej w Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943).

Objawy zaburzeń psychicznych wykazują dużą różnorodność i określa się je mianem objawy psychopatologiczne. Określenie "objaw" bywa czasem używane zamiennie ze słowem "cecha", co jednak głównie dotyczy opisu zaburzeń osobowości (np. osobowości psychopatycznej) i niedorozwoju umysłowego.

Diagnoza różnicowa (rozpoznanie różnicowe) – jest czynnością lekarską prowadzoną w celu określenia stanu zdrowia jednostki lub populacji i czynników warunkujących ten stan. Termin ten oznacza zarówno proces diagnostyczny jak wynik tego procesu.Ból (łac. dolor; gr. algos, odyne) – według definicji Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu, subiektywnie przykre i negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę (tzw. nocyceptywnych) lub zagrażających ich uszkodzeniem. Ból jest odczuciem subiektywnym, dlatego jest nim wszystko to, co chory w ten sposób nazywa, bez względu na obiektywne objawy z nim związane. Receptorami bólowymi są nocyceptory.

Zobacz też

syndrom

nozologia

Bibliografia

Feliks Bolechowski: Podstawy ogólnej diagnostyki klinicznej. Warszawa: PZWL, 1982, s. 16-17. ISBN 83-200-0465-9.

Adam Bilikiewicz: Psychiatria (podręcznik dla studentów medycyny). Warszawa: PZWL, 1992. ISBN 83-200-2176-6.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Wielka Encyklopedia Rosyjska (ros. Большая российская энциклопедия, БРЭ) – jedna z największych encyklopedii uniwersalnych w języku rosyjskim, wydana w 36 tomach w latach 2004–2017. Wydana przez spółkę wydawniczą o tej samej nazwie, pod auspicjami Rosyjskiej Akademii Nauk, na mocy dekretu prezydenckiego Władimira Putina nr 1156 z 2002 roku Zespół chorobowy (łac. syndroma; słowo pochodzenia greckiego (σύνδρομο); syn - wspólnie, dromos - droga, przebieg) – grupa objawów klinicznych, laboratoryjnych i innych, które występując wspólnie, są charakterystyczne dla danej jednostki chorobowej lub grupy chorób.