Ob
Jesiotrowate (Acipenseridae) – rodzina słodkowodnych lub anadromicznych ryb jesiotrokształtnych (Acipenseriformes). Poławiane gospodarczo dla mięsa i kawioru.Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.
Morze Karskie (rus. Карское море) – część Oceanu Arktycznego u północnych wybrzeży Azji, między wyspami Nowej Ziemi i archipelagami Ziemi Franciszka Józefa i Ziemi Północnej. Jest to morze szelfowe. Można spotkać się z nazwą Arktycznego Morza Śródziemnego. Od zachodu Morze Karskie łączy się z Morzem Barentsa za pośrednictwem kilku cieśnin: Karskie Wrota, Jugorski Szar, Matoczkin Szar. Od wschodu z Morzem Łaptiewów głównie przez Cieśniny: Wilkickiego, Szokalskiego i Armii Czerwonej. Do Morza Karskiego wpadają duże syberyjskie rzeki: Ob i Jenisej, także rzeka Taz.
Ob (ros. Обь, Ob´) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, na Nizinie Zachodniosyberyjskiej.
Przebieg i parametry[ | edytuj kod]

Długość (od źródeł rzek Katuni i Bii w Ałtaju) wynosi 4338 km lub 5570 km (od źródeł Irtyszu). Wpada do Zatoki Obskiej na Morzu Karskim, tworząc deltę długości 80 km i szerokości 30–90 km.
W górnym biegu płynie przez tereny wyżynne. Częściowo wypełniona wodami Zbiornika Nowosybirskiego (powierzchnia 1070 km²). W dolnym biegu płynie bardzo wolno, tworząc wokół bagna. Regularnie wylewa w lecie. Toczy średnio 12 400 m³ wody na sekundę (maksymalnie 42 800 m³/s). Od Nowosybirska nabiera cech rzeki nizinnej i przecina Nizinę Zachodniosyberyjską. Poniżej ujścia Irtysza występuje asymetria brzegów: prawy jest wysoki i stromy, lewy jest niski.
Od miejscowości Pieriegriobnoje rzeka dzieli się na dwie główne odnogi: Wielki Ob (długość 446 km) i Mały Ob (długość 456 km). Łączą się one koło miasta Salechard w jedno koryto o szerokości do 20 km i głębokości do 40 m. Uchodzi do Zatoki Obskiej na Morzu Karskim.
Główne dopływy to: Agan, Alej, Anuj, Bolszoj Jugan, Czarysz, Czumysz, Czułym, Inia, Irtysz, Kiet´, Szczuczja, Szegarka, Tom, Wach, Wasiugan.
Przyroda[ | edytuj kod]
Rzeka jest bogata w ryby. U ujścia i w Zatoce Obskiej występują zwłaszcza jesiotrowate (np. jesiotr syberyjski i sterlet) oraz łososiowate (m.in. nelma, muksun i peluga). Masowe wędrówki w górę rzeki ryby te odbywają w okresie tarła. W środkowym biegu żyją natomiast płoć, szczupak, jaź, okoń, karaś, jelec i miętus.
Gospodarka[ | edytuj kod]
Pokrywa lodowa trwa od 170 dni w biegu górnym do 220 dni w biegu dolnym. Ob żeglowny jest na całej długości, 80% ładunków stanowi drewno, w biegu górnym i środkowym rozwinięte jest rybołówstwo (jesiotr, sterlet, nelma). Powyżej Nowosybirska znajduje się duża elektrownia wodna. W dolnym biegu są wielkie złoża ropy naftowej i gazu ziemnego.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- S.P. Susłow: Geografia fizyczna azjatyckiej części ZSRR. Warszawa: PWN, 1961, s. 36.
- Michael H. Glantz: Creeping Environmental Problems and Sustainable Development in the Aral Sea…. s. 174. ISBN 0-521-62086-4.