Nomos Achaja
Zatoka Koryncka (nowogr.: Κορινθιακóς κóλπος, Korintiakos Kolpos) – głęboka, wąska zatoka, wschodnia odnoga Morza Jońskiego, od którego oddziela ją na zachodzie Zatoka Patraska. Położona wewnątrz Grecji, rozdziela Peloponez (na południu) od kontynentu (na północy). Rozciąga się od cieśniny Riońskiej na zachodzie, po Przesmyk Koryncki na wschodzie. Długość akwenu 130 km, szerokość 8,4–32,0 km, głębokość do 935 m. Wody zatoki bogate w ryby. Na północno-zachodnim skraju zatoki, miasto portowe Naupaktos, (dawniej nazywane Lepanto).Zatoka – część zbiornika wodnego (oceanu, morza, jeziora) wcinająca się w ląd, ograniczona często od wód otwartych przylądkami lub małymi wyspami, przy czym rozmiary i kształt tego akwenu nie mają większego znaczenia.
Etnografia – dyscyplina naukowa zajmująca się całościowym opisem i analizą kultur ludowych różnych społeczności i grup etnicznych. Jej zakres obejmuje teorię kultury ludowej jak i badanie poszczególnych jej dziedzin i wytworów materialnych. W zależności od tradycji naukowej, pod pojęciem etnografia rozumie się wszystkie nauki etnologiczne, bądź też jedną z tych nauk.

Achaja (Αχαΐα) – kraina historyczna i do końca 2010 roku nomos (nowogr.: Νομός Αχαΐας) w Grecji Zachodniej, w północnej części Peloponezu, ze stolicą w Patras. Graniczył z nomosami: Koryntia, Arkadia (region administracyjny Peloponez) i Elida (Grecja Zachodnia). Powierzchnię 3271 km², zamieszkuje około 331 tys. osób (stan z 2005).
Warunki naturalne[ | edytuj kod]
Achaja położona jest na północy nad Zatoką Patraską od zachodu, i nad Zatoką Koryncką od wschodu (zatoki Morza Jońskiego rozdziela Cieśnina Riońska). Na południu Achaja jest ograniczona łańcuchami górskimi: Erymant (2224 m n.p.m.) od zachodu, oraz Aroania (2341 m n.p.m.) od wschodu. W pobliżu Patras masyw Panachajko (1926 m n.p.m.). Klimat typowo śródziemnomorski z upalnymi, suchymi latami i łagodnymi zimami.
Historia[ | edytuj kod]
W starożytności Achaję zamieszkiwał grecki lud Achajów o bliżej nie ustalonym pochodzeniu. Przypuszcza się, że Achajowie mogli przybyć na te tereny z południowej Tesalii. Homer używa jednak tej nazwy często w odniesieniu do wszystkich greckich żołnierzy, a w Przeglądzie Okrętów w Iliadzie w odniesieniu do mieszkańców Argos i Tyrynsu w Argolidzie (co stało się powodem wysunięcia innej hipotezy, że Achajowie zostali wyparci stamtąd przez Dorów).
W czasach Cesarstwa rzymskiego Achaja wraz z całym Peloponezem, Attyką i terenami przy północnych brzegach Zatoki Korynckiej należała do rzymskiej prowincji Achaja. Następnie znalazła się we władzy Bizancjum.
W XIII wieku krzyżowcy założyli tu Księstwo Achai. W kolejnych wiekach władzę sprawowali tu Turcy osmańscy (przejściowo – w XVI i XVII wieku także Wenecjanie), aż do włączenia Achai do niepodległej Grecji w 1830.
Rolnictwo[ | edytuj kod]
Uprawa winorośli, owoców cytrusowych i oliwek. Hodowla kóz i owiec. Nad Zatoką Koryncką ryby.
8 km na południowy wschód od Patras – Achaja-Clauss (nowogr. Αχάια Κλάους), Wytwórnia i Piwnice Win (rok założenia 1861), najstarsze i jedno z największych przedsiębiorstw tej branży w Grecji, wytwarza rocznie około 30 mln. litrów wina (z winogron pochodzących z winnic całego kraju). 60 419 ha winnic na Peloponezie jest największym regionem winiarskim w Grecji.
Turystyka[ | edytuj kod]
Bardzo urozmaicona rzeźba terenu, czyste plaże nadmorskie Zatoki Korynckiej, lasy i winnice, pamiątki historyczne i kultury oraz etnografia, sprawiają, że Achaja jest jednym z najatrakcyjniejszych regionów Grecji.
Galeria[ | edytuj kod]
Achaja antyczna
-z atlasu z 1884
Mapa etnograficzna Peloponezu, 1890
Port w Patras
Patras. Akwedukt rzymski
Plaża w Selianitice
Achaja. W oddali most Rio-Andirio
Achaja Clauss. Piwnica Cesarska z winem Mawrodafni