Nikita Zacharyn
Przeczytaj także...
Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.Michał I Fiodorowicz (ur. 22 lipca 1596, zm. 23 lipca 1645) – car Rosji w latach 1613-1645, dziad Piotra Wielkiego, wyniósł dynastię Romanowów na tron carski.
Chanat Kazański - państwo z ośrodkiem w Kazaniu powstałe około połowy XV wieku w wyniku rozpadu Złotej Ordy, w 1552 roku podbite przez Wielkie Księstwo Moskiewskie.
Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.Michał I Fiodorowicz (ur. 22 lipca 1596, zm. 23 lipca 1645) – car Rosji w latach 1613-1645, dziad Piotra Wielkiego, wyniósł dynastię Romanowów na tron carski.
Chanat Kazański - państwo z ośrodkiem w Kazaniu powstałe około połowy XV wieku w wyniku rozpadu Złotej Ordy, w 1552 roku podbite przez Wielkie Księstwo Moskiewskie.
Nikita Romanowicz Zacharyn (ros. Никита Романович Захарьин; zm. 23 kwietnia 1586) – bojar rosyjski, okolniczy.
Syn Romana Juriewicza Zacharyna-Koszkina, brat Anastazji i przez to szwagier Iwana Groźnego.
Pierwsza informacja o nim pochodzi z roku 1547, kiedy to car mianował go stolnikiem. W latach 1547–1548 brał udział w wyprawie wojennej przeciwko chanatowi kazańskiemu. Uczestniczył także w pochodzie na Szwedów w 1551 r. i Litwę w 1559 r. W 1563 r. został bojarem i dworzaninem.
Pod koniec życia złożył śluby mnisze, przyjmuję imię zakonne Nifont. Został pochowany w klasztorze Nowospasskim.
Imię zakonne − imię przyjmowane w katolickich zakonach i zgromadzeniach zakonnych po przejściu okresu pierwszej próby − postulatu, podczas obłóczyn, jak również w klasztorach (monasterach) prawosławnych w momencie postrzyżyn mniszych małej schimy.Wielka smuta (ros. Смутное время) – okres kryzysu Carstwa Rosyjskiego w latach 1598-1613, wywołany uzurpacją tronu carskiego, połączoną z interwencją wojsk polskich i szwedzkich.
Miał czterech synów, w tym Filareta, późniejszego patriarchę moskiewskiego i całej Rusi. Jego wnukiem był Michał Romanow, który zakończył Wielką smutę i był pierwszym carem z dynastii Romanowów.
Bibliografia[ | edytuj kod]
Warto wiedzieć że... beta
Postrzyżyny mnisze – w prawosławiu obrzęd przyjęcia posłusznika do stanu mniszego. Jego forma jest identyczna dla wszystkich Cerkwi autokefalicznych.
Romanowowie (ros. Романовы) – ród rosyjski, dynastia carów, potem cesarzy rządzących Rosją od 1613 do 1917 roku. Spowinowacony z rodem Rurykowiczów osobą Nikity Romanowicza Zacharyna, szwagra Iwana IV Groźnego.
Filaret, imię świeckie Fiodor Nikiticz Romanow (ur. 1553 w Moskwie, zm. 1 października 1633 tamże) – patriarcha moskiewski i całej Rusi w latach 1609–1633.
Szwedzi (szw. svenskar) – naród germański mieszkający głównie w Szwecji (około 9 mln), zachodniej i południowo-zachodniej Finlandii (około 300 tys.) oraz w innych krajach skandynawskich, w USA (ponad 4 miliony ludzi pochodzenia szwedzkiego) i Kanadzie. Około 90% schrystianizowanych w XI-XII wieku Szwedów należy od XVI wieku do Szwedzkiego Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego (w 2000 doszło do separacji kościoła od państwa). Większość z nich jest niepraktykująca. Posługują się językiem szwedzkim.
Wielkie Księstwo Litewskie (WKL, lit. Lietuvos Didžioji Kunigaikštystė, żmudz. Lietovuos Dėdliuojė Konėgaikštīstė, biał. Вялікае Княства Літоўскае/Wialikaje Kniastwa Litoŭskaje, ukr. Велике Князівство Литовське/Wełyke Kniaziwstwo Łytowśke, ros. Великое Княжество Литовское/Wielikoje Kniażestwo Litowskoje, rus. Великое князство Литовское, Руское, Жомойтское и иных, łac. Magnus Ducatus Lituaniae) – państwo obejmujące ziemie (od morza do morza, od Bałtyku po Morze Czarne) dzisiejszej Litwy, Białorusi, północno-wschodniej Polski i większej części Ukrainy, zachodnich kresów Rosji od XIII w. do 1795.
Anastazja Romanowna Zacharyna (ros. Анастасия Романовна Захарьина, 1520 – 7 sierpnia 1560) – bojarówna rosyjska, żona Iwana IV Groźnego.
Roman Zacharyn-Koszkin (? — 1543) - okolniczy i wojewoda, protoplasta rodu Romanowów. Był synem Jurija i Ireny z Tuczkowych Zacharynowej-Koszkiny.