Nikander - poeta
Przeczytaj także...
Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.Heksametr daktyliczny (łac. versus hexameter dactylicus) – najstarsze znane metrum europejskiej poezji epickiej. Heksametrem napisane są dwie najstarsze greckie epopeje Iliada i Odyseja Homera. Stał się kanonicznym wierszem starożytnej epiki greckiej oraz - po zarzuceniu wiersza saturnijskiego, także łacińskiej.
International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.Heksametr daktyliczny (łac. versus hexameter dactylicus) – najstarsze znane metrum europejskiej poezji epickiej. Heksametrem napisane są dwie najstarsze greckie epopeje Iliada i Odyseja Homera. Stał się kanonicznym wierszem starożytnej epiki greckiej oraz - po zarzuceniu wiersza saturnijskiego, także łacińskiej.
International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Nikander (stgr. Νίκανδρος Nikandros) – grecki poeta, lekarz i gramatyk z III/II wieku p.n.e. Urodził się koło Klaros, niedaleko Kolofonu, miasta w Azji Mniejszej.
Napisał liczne dzieła, zarówno prozą, jak i poezją, z których zachowały się dwa, ważne dla historii medycyny. Dłuższy z nich, Θηριακά Theriaka, napisany heksametrem, opisuje naturę jadowitych zwierząt i ran, które zadają. Drugi, Ἀλεξιφάρμακα Aleksipharmaka, opisuje odtrutki przeciwjadowe. Do jego dzieł zaliczają się również m.in.:
Anatolia (tureckie Anadolu) – kraina, należąca do Turcji, na półwyspie Azja Mniejsza (którego jest synonimem), leżąca między Morzem Czarnym a Zatoką Aleksandretty.Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego, używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. - 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji. Był to jeden z ważniejszych języków starożytności, rozpowszechniony na znacznych obszarach Półwyspu Bałkańskiego i Azji Mniejszej oraz na Cyprze. Dzisiaj ten język można studiować na filologii klasycznej. Był to język bogatej literatury, w okresie klasycznym działali Tukidydes, Arystofanes, Platon, mówcy ateńscy.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 285.
- Jacob Burckhardt: History of Greek Culture. Courier Dover Publications, 2013. ISBN 978-0-486-14862-5.
- Axel Brandt: Moralische Werte in den Res gestae des Ammianus Marcellinus. Vandenhoeck & Ruprecht, 1999.
Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
Kontrola autorytatywna (osoba):ISNI: 0000 0001 1750 5425 VIAF: 22275493, 32151776819718012562, 25397498, 1945159474073327660815, 84825276, 512159233941403370246 LCCN: n82119171 GND: 118734873 BnF: 130163691 SUDOC: 033850755 SBN: IT\ICCU\MILV\100558 NLA: 35863573 NKC: jn20030109002 BNE: XX1308415 NTA: 06987798X BIBSYS: 95005912 CiNii: DA12327970 Open Library: OL1861218A NLP: 9810694035905606 PTBNP: 254711 LNB: 000040071 CONOR: 72735587 WorldCat: lccn-n82119171
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Kolofon, Kolophon – miasto greckie w Jonii położone w głębi lądu nad rzeką Halesos. Zostało założone prawdopodobnie przez synów ateńskiego króla Kodrosa w XI wieku p.n.e. W starożytności podawano je jako jedno z prawdopodobnych miejsc narodzin Homera. W mieście działała mennica.
Warto wiedzieć że... beta
Owidiusz, Publius Ovidius Naso (43 p.n.e. - 17 lub 18 n.e.) – jeden z najwybitniejszych elegików rzymskich, najbardziej utalentowany poeta epoki Augusta, należący do młodszego pokolenia twórców augustowskich. Syn bogatego ekwity z Sulmony (środkowa Italia). Zrezygnował z kariery urzędniczej i poświęcił się pisarstwu. Znajomy Horacego, przyjaciel Propercjusza. Najbardziej znany z utworów o tematyce miłosnej: Ars amatoria (Sztuka kochania), Amores - Pieśni miłosne, a także poematu epickiego "Metamorfozy". Utwór Sztuka kochania (Ars amandi, Ars amatoria) w 1564 r. trafił do indeksu ksiąg zakazanych.
Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
National Library of Australia (pol. Biblioteka Narodowa Australii) – australijska biblioteka narodowa w Canberrze, założona w 1960 roku.
SUDOC (fr. Système Universitaire de Documentation, pol. Uniwersytecki System Dokumentacji) – centralny katalog informacji bibliograficznej francuskiego szkolnictwa wyższego.
Biblioteka Narodowa Republiki Czeskiej (cz. Národní knihovna České republiky) – biblioteka narodowa Czech z siedzibą w Pradze. Biblioteka znajduje się w gmachu Clementinum. Jedna z najstarszych bibliotek na terenie Czech, której zbiory obejmują ponad 6,5 miliona woluminów.
BIBSYS – katalog centralny dwóch norweskich bibliotek uniwersyteckich, przekształcony w organizację non-profit, która skupia norweskie biblioteki uniwersyteckie i naukowe wraz z Biblioteką Narodową.
Biblioteka Narodowa Łotwy (łot. Latvijas Nacionālā bibliotēka (LNB)) – łotewska biblioteka narodowa z siedzibą w Rydze, narodowa instytucja kultury podlegająca Ministerstwu Kultury, założona jako Państwowa Biblioteka Łotwy w 1919 roku, po włączeniu Łotwy w skład ZSRR, działała jako Biblioteka Łotewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej a po odzyskaniu niepodległości, od 1992 roku, funkcjonuje jako Biblioteka Narodowa Łotwy.