Nifedypina
Przeczytaj także...
Pokrzywka (łac. urticaria) – niejednolity zespół chorobowy, w którym wykwitem pierwotnym jest bąbel pokrzywkowy. Charakteryzuje się obrzękiem, zabarwieniem różowym lub porcelanowobiałym. Zmiana skórna powstaje szybko i ustępuje bez pozostawienia śladów po kilku do kilkunastu godzinach. Zwykle towarzyszy temu świąd lub nawet ból.Aminotransferazy, transaminazy – grupa dwóch organicznych związków chemiczych: aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) i aminotransferazy alaninowej (AlAT). Są one enzymami uczestniczącymi w metabolizmie aminokwasów u zwierząt. Katalizują transaminację grup α-aminowych z α-aminokwasów na α-ketokwasy (α-ketoglutaran):
Blaszka miażdżycowa – zmiana występującą w ścianie tętnic (błona wewnętrzna) powstającą w przebiegu miażdżycy naczyń. Blaszka składa się z masy lipidowej (głównie LDL), komórek oraz włóknika. Uwypukla się do światła naczynia i zmniejsza jego średnicę. Może to powodować niedokrwienie narządów zaopatrywanych przez daną tętnicę.
Pokrzywka (łac. urticaria) – niejednolity zespół chorobowy, w którym wykwitem pierwotnym jest bąbel pokrzywkowy. Charakteryzuje się obrzękiem, zabarwieniem różowym lub porcelanowobiałym. Zmiana skórna powstaje szybko i ustępuje bez pozostawienia śladów po kilku do kilkunastu godzinach. Zwykle towarzyszy temu świąd lub nawet ból.Aminotransferazy, transaminazy – grupa dwóch organicznych związków chemiczych: aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) i aminotransferazy alaninowej (AlAT). Są one enzymami uczestniczącymi w metabolizmie aminokwasów u zwierząt. Katalizują transaminację grup α-aminowych z α-aminokwasów na α-ketokwasy (α-ketoglutaran):
Blaszka miażdżycowa – zmiana występującą w ścianie tętnic (błona wewnętrzna) powstającą w przebiegu miażdżycy naczyń. Blaszka składa się z masy lipidowej (głównie LDL), komórek oraz włóknika. Uwypukla się do światła naczynia i zmniejsza jego średnicę. Może to powodować niedokrwienie narządów zaopatrywanych przez daną tętnicę.
Nifedypina (INN: nifedipine) – organiczny związek chemiczny, lek blokujący kanały wapniowe I generacji, pochodna 1,4-dihydropirydyny.
Mechanizm działania[ | edytuj kod]
Zmniejsza wnikanie jonów wapniowych do komórek mięśni gładkich naczyń wieńcowych, obwodowych i skórnych oraz mięśnia sercowego, powodując rozszerzenie naczyń obwodowych, zmniejszenie oporu obwodowego i ciśnienia krwi z odruchowym zwiększeniem częstości akcji serca (z tego powodu często kojarzona z betablokerami).
Rozszerza tętnice i tętniczki wieńcowe w obszarach niedokrwionych i nieuszkodzonych mięśnia sercowego, znosi stany skurczowe tętnic, zmniejsza zużycie tlenu przez redukcję obciążenia następczego.
Zmniejsza agregację płytek krwi.
Wpływa na mniejszą częstość powstawania nowych blaszek miażdżycowych (nie działa na już istniejące).
W podaniu podjęzykowym może służyć do szybkiego obniżenia ciśnienia krwi. Cechuje się krótkim czasem działania, wymagając rozdzielenia dawki dobowej w kilku porcjach. Z powodu zsyntezowania nowszych antagonistów kanału wapniowego stopniowo wychodzi z użycia.
Leki beta-adrenolityczne (inaczej β-blokery, leki β-sympatykolityczne; ATC (medycyna): C07) – grupa leków działających antagonistycznie na receptory β1 i β2 adrenergiczne. Hamują aktywność układu współczulnego, wywierając działanie na niemal cały organizm. Jest to jedna z najważniejszych grup leków stosowanych w kardiologii, a zwłaszcza w chorobie niedokrwiennej serca. Znajdują też zastosowanie w leczeniu innych schorzeń.Ginekomastia (łac. gynaecomastia, ang. gynecomastia) – powiększenie się sutka u mężczyzny, na skutek rozrostu tkanki gruczołowej, włóknistej i tłuszczowej. Gruczoł piersiowy ulega jednostronnemu lub obustronnemu powiększeniu, jest obrzmiały i może być bolesny. Ginekomastia spowodowana jest zaburzeniami hormonalnymi, najczęściej na skutek leczenia hormonalnego (leczenie raka stercza).
Wskazania[ | edytuj kod]
Przeciwwskazania[ | edytuj kod]
Ostrożnie
Dializa (gr. diálysis - rozpuszczanie, rozdzielanie) – jest to metoda oczyszczania roztworów koloidalnych z elektrolitów przy użyciu błony półprzepuszczalnej.Achalazja przełyku (kurcz wpustu, łac. cardiospasmus) – choroba, u której podłoża leży podwyższone spoczynkowe ciśnienie i upośledzony rozkurcz dolnego zwieracza przełyku oraz brak [[perystaltyka|perystaltyki]] pozostałych odcinków przełyku.
Działania niepożądane[ | edytuj kod]
Rzadko występujące działania niepożądane[ | edytuj kod]
Preparaty[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Choroby wewnętrzne: kompendium medycyny praktycznej. Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski (red.). Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2011, s. 525. ISBN 978-83-7430-298-2.
Bibliografia[ | edytuj kod]
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Nadciśnienie złośliwe (łac. hypertonia maligna, ang. malignant hypertension) – ciężka postać nadciśnienia tętniczego przebiegająca z wysokimi wartościami ciśnienia (zazwyczaj 120-140 mmHg rozkurczowego), uszkodzeniem małych naczyń w siatkówce i ostrą, szybko postępującą niewydolnością nerek i serca, a także innych narządów.Zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego (ang. sick sinus syndrome, SSS, sinus node dysfunction) – grupa zaburzeń rytmu serca wynikających z niewydolności węzła przedsionkowo-zatokowego. W zespole chorego węzła szybkie rytmy zatokowe pogłębiają depresję węzła i mogą powodować następcze zahamowanie zatokowe lub nawet blok zatokowo-przedsionkowy. Pojęcie "sick sinus syndrome" wprowadziła Dr M. Irene Ferrer w 1968 roku.
Warto wiedzieć że... beta
Duszność (łac. dyspnoe) – subiektywne odczucie braku powietrza, bardzo często połączone ze wzmożonym wysiłkiem mięśni oddechowych.
Osutki polekowe - zmiany skórne będące efektem ubocznym stosowania niektórych leków. Mogą wystąpić w związku z zastosowaniem niektórych leków, niezależnie od tego na co i w jaki sposób (zewnętrznie czy wewnętrznie) użyty był lek.
Blok serca przedsionkowo-komorowy (łac. dissociatio atrioventricularis) to czasowe, napadowe lub stałe zaburzenie przewodzenia bodźców z węzła zatokowo-przedsionkowego do roboczego mięśnia komór, przebiegający w 3 stopniach zaawansowania:
Brodawka większa dwunastnicy, brodawka Vatera (łac. papilla duodeni major, papilla Vateri) – miejsce, w którym żółć i sok trzustkowy dostają się do dwunastnicy. Jest to małe, bańkowate uwypuklenie wnętrza dwunastnicy, w którym przewód żółciowy wspólny i przewód trzustkowy łączą się, tworząc krótkie rozszerzenie – bańkę wątrobowo-trzustkową, inaczej uchyłek Vatera (łac. ampula hepatopancreatica, diverticulum Vateri).
Tachykardia inaczej częstoskurcz (łac. tachycardia) – przyspieszenie akcji serca powyżej 100 uderzeń na minutę. Tachykardia nie zawsze jest objawem choroby. Najczęściej akcja serca przyspiesza wskutek zdenerwowania lub wysiłku fizycznego (tachykardia zatokowa).
Międzynarodowa nazwa niezastrzeżona, INN (ang. international nonproprietary name) – niezastrzeżona (generyczna) nazwa środka farmaceutycznego zalecana w nazewnictwie przez Światową Organizację Zdrowia. Jest ona stosowana dla ułatwienia ze względu na bardzo dużą ilość nazw handlowych leków i środków farmaceutycznych.
Niedokrwistość, anemia (łac. anaemia) – zespół objawów chorobowych, polegający na stwierdzeniu niższych od normy wartości hemoglobiny (Hb), erytrocytów i ich następstw.