Nienadowa
Józef Michalik (ur. 20 kwietnia 1941 w Zambrowie) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny zielonogórsko-gorzowski w latach 1986–1993 (do 1992 gorzowski), arcybiskup metropolita przemyski od 1993, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski od 2004.Dubiecko – wieś (do 1934 r. miasto) w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko, nad rzeką San, na Pogórzu Dynowskim; siedziba gminy Dubiecko.
Powiat przemyski – powiat w Polsce (województwo podkarpackie), istniał już w I Rzeczypospolitej, miał wówczas o wiele rozleglejsze granice niż obecnie (w jego skład wchodziły wówczas m.in. Rzeszów i Mościska), zlikwidowany w 1975, utworzony powtórnie w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedziba znajduje się w Przemyślu.
Nienadowa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko. Leży nad rzeką San.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Części wsi[ | edytuj kod]
Historia[ | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o Nienadowej pochodzi z dokumentów z 1441 roku, kiedy to miejscowość stanowiła przedmieście Dubiecka. Osada w XV wieku wchodziła do dóbr Kmitów. Z ich to rąk przeszła na własność Stadnickich. W 1588 roku Stanisław Stadnicki, zamienił tę miejscowość na Łańcut z Anną Pilecką. Następnymi właścicielami była rodzina Derszniaków, od których wieś nabyła rodzina Ignacego Krasickiego z Dubiecka.
W XVIII stuleciu miejscowość była własnością Dembińskich. W dworze spędził lata chłopięce, u dziadka Jana Nepomucena Dembińskiego, znany później komediopisarz Aleksander Fredro. Dwór nienadowski rozebrał mąż Eleonory Bardeleben, Antoni Dembiński (oficer insurekcji kościuszkowskiej). W miejscu gdzie, stał wcześniej dwór, w początkach XIX w. wzniesiony został przez wuja Antoniego Dembińskiego wg projektu Christiana Piotra Aingera, nowy budynek, klasycystyczny, który przetrwał do dnia dzisiejszego stanowiąc własność Mycielskich, a następnie Wołkowieckich.
Podczas okupacji ruch oporu dokonał we wsi akcji, konfiskując hitlerowcom (2 marca 1942 roku) broń złożoną w gorzelni dworskiej. Inną udaną akcją ruchu oporu było uszkodzenie 13 maja 1944 roku mostu na Sanie, zbudowanego przez Niemców wiosną 1944 roku dla celów strategicznych.
Kościół[ | edytuj kod]
W latach 20. XX wieku powstała inicjatywa budowy we wsi kościoła katolickiego. W 1930 r. sporządzono plan świątyni, natomiast w 1931 roku wykonano fundamenty. Wybuch II wojny światowej wstrzymał budowę do 1984, kiedy powstał społeczny komitet budowy. W 1988 rozpoczęto budowę murów, a w 1989 poświęcono i wmurowano kamień węgielny. 31.07.1998 ks. abp Józef Michalik poświęcił kościół, jako kościół filialny parafii w Dubiecku, nadając mu tytuł „Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy”.
Ciekawostki[ | edytuj kod]
W latach 1881-1882 pracowała w Nienadowej, jako nauczycielka, Maria Bartusówna, poetka okresu pozytywizmu.
Nienadowa należy do najdłuższych wsi powiecie przemyskim, ciągnie się 4 km w kierunku północnym, dochodząc do pasma wzgórz o wysokości 443 m n.p.m.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Wieś Nienadowa w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2018-04-08] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-04-08].
- Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 812 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- Wiesław Bembenek , Nienadowa, nienadowa.eu [dostęp 2016-07-20] .
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
- Zasanie 1.) os. dom. do Sielnicy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 438 .