Nerw udowo-goleniowy
Przeczytaj także...
Wydawnictwo Lekarskie PZWL – polskie wydawnictwo istniejące od 1945 roku, wydające literaturę fachową dla pracowników systemu opieki zdrowotnej, podręczniki szkolne i akademickie i publikacje popularnonaukowe. Do 1993 roku państwowe wydawnictwo istniało pod nazwą Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich (PZWL). W 1998 roku nastąpiła prywatyzacja, aktualnie stanowi część grupy wydawniczej PWN.Adam Wawrzyniec Bochenek (ur. 10 sierpnia 1875 w Krakowie, zm. 25 maja 1913 tamże) – polski lekarz, anatom, histolog, antropolog. Autor wielokrotnie wznawianego podręcznika anatomii.
Staw skokowy górny, inaczej staw skokowo-goleniowy (łac. articulatio talocruralis), pot. kostka – staw zawiasowy, złożony. Odpowiedzialny za zginanie stopy (np. podczas stawania na palcach) oraz jej prostowanie (np. podczas stawania na pięcie). Złożony jest z panewki, którą tworzą dalsze końce kości piszczelowej oraz strzałkowej, oraz z główki, którą stanowi bloczek kości skokowej. Ponadto w jego skład wchodzi torebka stawowa, którą wzmacniają więzadła przyśrodkowe (inaczej trójgraniaste), skokowo-strzałkowe przednie, skokowo-strzałkowe tylne, piętowo-strzałkowe. Torebka stawowa przytrzymuje kości, wchodzące w skład stawu oraz zapobiega dostaniu się sąsiednich tkanek między kości stawu.
Wydawnictwo Lekarskie PZWL – polskie wydawnictwo istniejące od 1945 roku, wydające literaturę fachową dla pracowników systemu opieki zdrowotnej, podręczniki szkolne i akademickie i publikacje popularnonaukowe. Do 1993 roku państwowe wydawnictwo istniało pod nazwą Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich (PZWL). W 1998 roku nastąpiła prywatyzacja, aktualnie stanowi część grupy wydawniczej PWN.Adam Wawrzyniec Bochenek (ur. 10 sierpnia 1875 w Krakowie, zm. 25 maja 1913 tamże) – polski lekarz, anatom, histolog, antropolog. Autor wielokrotnie wznawianego podręcznika anatomii.
Staw skokowy górny, inaczej staw skokowo-goleniowy (łac. articulatio talocruralis), pot. kostka – staw zawiasowy, złożony. Odpowiedzialny za zginanie stopy (np. podczas stawania na palcach) oraz jej prostowanie (np. podczas stawania na pięcie). Złożony jest z panewki, którą tworzą dalsze końce kości piszczelowej oraz strzałkowej, oraz z główki, którą stanowi bloczek kości skokowej. Ponadto w jego skład wchodzi torebka stawowa, którą wzmacniają więzadła przyśrodkowe (inaczej trójgraniaste), skokowo-strzałkowe przednie, skokowo-strzałkowe tylne, piętowo-strzałkowe. Torebka stawowa przytrzymuje kości, wchodzące w skład stawu oraz zapobiega dostaniu się sąsiednich tkanek między kości stawu.
Nerw udowo-goleniowy (łac. nervus saphenus) to przyśrodkowa gałąź warstwy głębokiej końcowych gałęzi nerwu udowego i jest najdłuższą gałęzią skórną tego nerwu. Zaopatruje powierzchnię przednio-przyśrodkową kolana i goleni aż do brzegu przyśrodkowego powierzchni stopy.
Kanał przywodzicieli (łac. canalis adductorius) - rozpoczyna się otworem górnym w przedłużeniu wierzchołka trójkąta udowego, do tyłu od mięśnia krawieckiego. Przechodzą przez niego naczynia udowe (objęte powrózkiem naczyniowym) oraz nerw udowo-goleniowy. Kanał ma 5-9 cm długości i kieruje się z przestrzeni podpowięziowej trójkąta udowego dołu podkolanowego. Na przekroju jest kształtu trójkątnego. Jego przednią ścianę przebijają nerw udowo-goleniowy oraz tętnica zstępująca kolana (często przebijają ją razem). W świetle kanału tętnica udowa leży do przodu od żyły udowej. Bocznie i nieco do przodu od tętnicy udowej położony jest nerw udowo-goleniowy. Żyła udowa w swoim przebiegu przechodzi po tylnym obwodzie tętnicy udowej i przy rozworze kanału przywodzicieli żyła leży względem niej do tyłu i bocznie. Koniec kanału stanowi otwór dolny kanału zwany rozworem ścięgnistym przywodzicieli (łac. hiatus tendineus adductorius), który jest szczeliną położona między ścięgnem mięśnia przywodziciela wielkiego a kością udową, z którą to ścięgno się łączy. Większy swój przyczep końcowy ścięgno to znajduje na przyśrodkowej wardze kresy chropawej, natomiast dolne włókna ścięgna, które tworzą tylne ograniczenie rozworu ścięgnistego przywodzicieli, łączą się z guzkiem przywodziciela, położonego powyżej nadkłykcia przyśrodkowego kości udowej. Przez otwór dolny kanału przywodzicieli przechodzą tętnica udowa i żyła udowa. W wyniku wejścia do dołu podkolanowego te naczynia otrzymują nazwy odpowiednio: tętnica podkolanowa i żyła podkolanowa.Michał Reicher, Michał Reicher-Sosnowski (ur. 17 listopada 1888 w Sosnowcu, zm. 31 sierpnia 1973 w Gdańsku) – polski anatom i antropolog pochodzenia żydowskiego; profesor zwyczajny dr nauk biologicznych. Współautor i kontynuator prac nad kompleksowym podręcznikiem Anatomia Człowieka, rozpoczętych przez prof. dra Adama Bochenka. Twórca działającego do dziś wileńskiego Collegium Anatomicum oraz jeden ze współtwórców Akademii Lekarskiej w Gdańsku. Rodzice Stanisław Reicher i Maria Permuter (Perlmutter).
Przebieg i topografia[ | edytuj kod]
W przebiegu tego nerwu wyróżnia się odcinek udowy i goleniowy.
Gałęzie[ | edytuj kod]
W odcinku udowym występują najczęściej cztery gałęzie:
W odcinku goleniowym odchodzą: