Nerw pachowy
Przeczytaj także...
Nerw promieniowy (łac. nervus radialis) – nerw stanowiący przedłużenie pęczka tylnego splotu ramiennego; jest on najgrubszym nerwem splotu.Splot ramienny (łac. plexus brachialis) - twór powstały z gałązek przednich (brzusznych) nerwów rdzeniowych biegnących od rdzenia kręgowego, najczęściej jego korzenie mają swój początek w neuromerach od C5 do Th1, jednak możliwe są odmiany anatomiczne przesunięte o jeden neuromer w dół bądź w górę (czyli C4-C8, lub C6-Th2). Przebiega przez trójkąt boczny szyi (dokładniej trójkąt łopatkowo-obojczykowy), jamę pachową do ramienia.
Otwór pachowy boczny, Foramen axillare laterale, otwór pachowy czworoboczny, przestrzeń pachowa boczna- otwór w jamie pachowej.
Nerw promieniowy (łac. nervus radialis) – nerw stanowiący przedłużenie pęczka tylnego splotu ramiennego; jest on najgrubszym nerwem splotu.Splot ramienny (łac. plexus brachialis) - twór powstały z gałązek przednich (brzusznych) nerwów rdzeniowych biegnących od rdzenia kręgowego, najczęściej jego korzenie mają swój początek w neuromerach od C5 do Th1, jednak możliwe są odmiany anatomiczne przesunięte o jeden neuromer w dół bądź w górę (czyli C4-C8, lub C6-Th2). Przebiega przez trójkąt boczny szyi (dokładniej trójkąt łopatkowo-obojczykowy), jamę pachową do ramienia.
Otwór pachowy boczny, Foramen axillare laterale, otwór pachowy czworoboczny, przestrzeń pachowa boczna- otwór w jamie pachowej.
Nerw pachowy (łac. Nervus axillaris) - część obwodowego układu nerwowego. Pochodzi z pęczka tylnego części podobojczykowej splotu ramiennego.
Przebieg[ | edytuj kod]
Nerw ten opuszcza jamę pachową przez otwór pachowy boczny (otwór czworoboczny) i pojawia się w okolicy tylnej poniżej mięśnia naramiennego.
Układ nerwowy (łac. systema nervosum; ang. nervous system) – jest to zbiór wyspecjalizowanych komórek, pozostających ze sobą w złożonych relacjach funkcjonalnych i strukturalnych, odpowiadający za sterowanie aktywnością organizmu. Układ nerwowy jest w stanie wykryć określone zmiany zachodzące w otoczeniu i wywołać w związku z tym odpowiednią reakcję organizmu.Obręcz kończyny górnej, obręcz barkowa (łac. cingulum membri superioris) - struktura kostna, połączona za pomocą stawów. Jest punktem podparcia dla mięśni kończyn górnych. Połączone są z nią kończyny: prawa i lewa.
Obszar unerwienia ruchowego[ | edytuj kod]
Obszar unerwienia czuciowego[ | edytuj kod]
Objawy porażenia[ | edytuj kod]
Jeżeli dojdzie do uszkodzenia nerwu, upośledzone jest odwodzenia ramienia, zwłaszcza początkowa faza tego ruchu.
Mięsień naramienny (łac. musculus deltoideus) - leżący powierzchownie, największy mięsień okolicy barku o kształcie odwróconej greckiej litery Δ.Nerw nadłopatkowy (łac. Nervus suprascapularis) - nerw części nadobojczykowej splotu ramiennego. Tworzy go pień górny (gałęzie brzuszne nerwów rdzeniowych szyjnych: C5-C6 (C4)).
Przypisy[ | edytuj kod]
- M.-P. de Sèze i inni, Surgical and Radiologic Anatomy, 2004.
Bibliografia[ | edytuj kod]
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Skóra (łac. cutis, gr. derma) – największy narząd powłoki wspólnej (łac. integumentum commune) kręgowców o złożonej budowie i wielorakich funkcjach; powłoka właściwa.Adam Wawrzyniec Bochenek (ur. 10 sierpnia 1875 w Krakowie, zm. 25 maja 1913 tamże) – polski lekarz, anatom, histolog, antropolog. Autor wielokrotnie wznawianego podręcznika anatomii.
Warto wiedzieć że... beta
Mięsień obły mniejszy (łac. musculus teres minor) - podłużny, mały mięsień przebiegający wzdłuż dolnej krawędzi mięśnia podgrzebieniowego.
Łacina, język łaciński (łac. lingua Latina, Latinus sermo) – język indoeuropejski z podgrupy latynofaliskiej języków italskich, wywodzący się z Lacjum (łac. Latium), krainy w starożytnej Italii, na północnym skraju której znajduje się Rzym.
Mięsień trójgłowy ramienia (łac. musculus triceps brachii) - mięsień zajmujący całą powierzchnię tylną ramienia i należący do tylnej grupy mięśni ramienia, rozpięty między łopatką i kością ramienną a kością łokciową.
W anatomii człowieka ramię (łac. brachium) jest częścią kończyny górnej, znajdującej się między obręczą barkową połączoną stawem barkowym a przedramieniem, kończącym się stawem łokciowym.
Michał Reicher, Michał Reicher-Sosnowski (ur. 17 listopada 1888 w Sosnowcu, zm. 31 sierpnia 1973 w Gdańsku) – polski anatom i antropolog pochodzenia żydowskiego; profesor zwyczajny dr nauk biologicznych. Współautor i kontynuator prac nad kompleksowym podręcznikiem Anatomia Człowieka, rozpoczętych przez prof. dra Adama Bochenka. Twórca działającego do dziś wileńskiego Collegium Anatomicum oraz jeden ze współtwórców Akademii Lekarskiej w Gdańsku. Rodzice Stanisław Reicher i Maria Permuter (Perlmutter).