Neomycyna
Przeczytaj także...
Wrzód (łac. ulcus) – wykwit wtórny mający charakter otwartej rany na powierzchni skóry, błony śluzowej lub rogówki. Do wytworzenia wrzodu dochodzi w wyniku uszkodzenia tkanek wikłanego toczącymi się lokalnie procesami o charakterze zapalno-martwicowym, co skutkuje przerwaniem ciągłości nabłonka i uszkodzeniem leżących głębiej struktur tkankowych. Do bezpośrednich przyczyn powstawania wrzodów można zaliczyć uraz (fizyczny, chemiczny, termiczny), zakażenie lub niedokrwienie tkanek. Gojenie się wrzodów zwykle przebiega z trudnościami, miewa charakter przewlekły i kończy się wytworzeniem blizny.Selman Abraham Waksman (ur. 22 lipca 1888 – zm. 16 sierpnia 1973), mikrobiolog pochodzenia żydowskiego, urodzony w Rosji. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny z medycyny w 1952.
Układ pokarmowy, układ trawienny (łac. systema digestorium) – układ narządów zwierząt służący do pobierania, trawienia i wchłaniania pokarmu oraz usuwania niestrawionych resztek.
Wrzód (łac. ulcus) – wykwit wtórny mający charakter otwartej rany na powierzchni skóry, błony śluzowej lub rogówki. Do wytworzenia wrzodu dochodzi w wyniku uszkodzenia tkanek wikłanego toczącymi się lokalnie procesami o charakterze zapalno-martwicowym, co skutkuje przerwaniem ciągłości nabłonka i uszkodzeniem leżących głębiej struktur tkankowych. Do bezpośrednich przyczyn powstawania wrzodów można zaliczyć uraz (fizyczny, chemiczny, termiczny), zakażenie lub niedokrwienie tkanek. Gojenie się wrzodów zwykle przebiega z trudnościami, miewa charakter przewlekły i kończy się wytworzeniem blizny.Selman Abraham Waksman (ur. 22 lipca 1888 – zm. 16 sierpnia 1973), mikrobiolog pochodzenia żydowskiego, urodzony w Rosji. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny z medycyny w 1952.
Układ pokarmowy, układ trawienny (łac. systema digestorium) – układ narządów zwierząt służący do pobierania, trawienia i wchłaniania pokarmu oraz usuwania niestrawionych resztek.
Neomycyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, naturalny antybiotyk zaliczany do grupy antybiotyków aminoglikozydowych produkowany przez Streptomyces fradiae. Głównie stosowany zewnętrznie, rzadko w postaci doustnej. Z przewodu pokarmowego wchłania się w ok. 3%, a nie jest stosowany parenteralnie ze względu na toksyczność.
Pałeczka (łac. coccobacillus, l. mn. coccobacilli) – niewytwarzająca endospor morfologiczna forma bakterii o cylindrycznym, wydłużonym kształcie. Występują formy chorobotwócze. W większości barwi się Gram ujemnie. Niektórzy autorzy zaliczają tu tylko gramujemne.Miastenia (miastenia rzekomoporaźna, choroba Erba-Goldflama, łac. myasthenia gravis, ang. myasthenia gravis) – nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się nużliwością (szybkim zmęczeniem i osłabieniem) mięśni szkieletowych. Przyczyną miastenii jest proces autoimmunologiczny, skierowany przeciwko receptorom acetylocholinowym.
Działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo na bakterie Gram-ujemne oraz niektóre Gram-dodatnie. Mechanizm działania neomycyny, podobnie jak innych aminoglikozydów, polega na blokowaniu syntezy białek bakteryjnych. Antybiotyk ten wiąże się nieodwracalnie z miejscem A rybosomu, uniemożliwiając bakterii włączanie nowych aminokwasów do powstającego białka. Działanie jest uzależnione od wniknięcia leku do wnętrza komórki bakteryjnej, w którym znajdują się rybosomy.
Oparzenie (łac. combustio) – uszkodzenie skóry i w zależności od stopni oparzenia także głębiej położonych tkanek lub narządów wskutek działania ciepła, żrących substancji chemicznych (stałych, płynnych, gazowych), prądu elektrycznego, promieni słonecznych – UV, promieniowania (RTG, UV i innych ekstremalnych czynników promiennych). Przy rozległych oparzeniach ogólnoustrojowy wstrząs może doprowadzić do zgonu.Osutki polekowe - zmiany skórne będące efektem ubocznym stosowania niektórych leków. Mogą wystąpić w związku z zastosowaniem niektórych leków, niezależnie od tego na co i w jaki sposób (zewnętrznie czy wewnętrznie) użyty był lek.
Spektrum działania obejmuje:
Nie działa na Pseudomonas aeruginosa i Streptococcus spp.
Mikrobiologia – nauka biologiczna zajmująca się zagadnieniami związanymi z mikroorganizmami oraz wirusami, dział biologii.
Paciorkowce, streptokoki (łac. Streptococcus - nazwa pochodząca od greckiego "streptos" oznaczającego coś łatwo wyginającego się) - rodzaj kulistych bakterii Gram dodatnich, tlenowych lub względnie beztlenowych. Ich podziały zachodzą wzdłuż jednej osi i dlatego rosną one w łańcuchu lub parach.
Wskazania:
Przeciwwskazania:
Nie zaleca się długotrwałej terapii ze względu na możliwe działanie alergizujące (osutka), selekcję szczepów opornych i toksyczność leku.
Bakterie (łac. bacteria, od gr. bakterion – pałeczka) – grupa mikroorganizmów, stanowiących osobne królestwo. Są to jednokomórkowce lub zespoły komórek o budowie prokariotycznej. Badaniem bakterii zajmuje się bakteriologia, gałąź mikrobiologii.Antybiotyki (z greki anti – przeciw, bios – życie) – naturalne wtórne produkty metabolizmu drobnoustrojów, które działając wybiórczo w niskich stężeniach wpływają na struktury komórkowe lub procesy metaboliczne innych drobnoustrojów hamując ich wzrost i podziały. Antybiotyki są przedmiotem badań auksanografii, stosuje się je jako leki w leczeniu wszelkiego rodzaju zakażeń bakteryjnych. Bywają także używane profilaktycznie w zapobieganiu zakażeniom bakteryjnym w przypadku osłabienia odporności, np. neutropenii, a także w profilaktyce bakteryjnego zapalenia wsierdzia.
Historia[ | edytuj kod]
Neomycynę odkrył w 1949 roku mikrobiolog Selman Waksman i jego student Hubert Lechevalier. Do lecznictwa wprowadzona w 1952 roku przez firmę farmaceutyczną Lundbeck.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Neomycyna (opis profesjonalny) (pol.). Baza Leków mp.pl. [dostęp 2016-07-01].
Bibliografia[ | edytuj kod]
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
H. Lundbeck A/S – duńska firma farmaceutyczna założona w 1915 roku przez Hansa Lundbecka z siedzibą główną w Kopenhadze. Początkowo zajmowała się sprzedażą artykułów przemysłowych i spożywczych wyłącznie na rynku duńskim. Z biegiem lat profil firmy ukierunkowywał się na wytwarzanie i sprzedaż preparatów farmaceutycznych i kosmetyków. H.Lundbeck wprowadził do lecznictwa światowego wiele preparatów, m.in. antybiotyk neomycynę, leki przeciwpsychotyczne chlorprotiksen, klopentiksol, zuklopentiksol, sertindol, leki przeciwdepresyjne citalopram, escitalopram. Z początkiem lat 60. XX wieku firma rozpoczęła specjalizację wyłącznie w kierunku preparatów farmaceutycznych wpływających na ośrodkowy układ nerwowy. Obecnie posiada swoje oddziały w większości krajów świata.Rybosom – kompleks białek z kwasami nukleinowymi służący do produkcji białek w procesie translacji. Rybosomy zbudowane są z rRNA i białek. Katalityczna aktywność rybosomu związana jest właśnie z zawartym w nim rRNA, natomiast białka budują strukturę rybosomu i działają jako kofaktory zwiększające wydajność translacji.
Warto wiedzieć że... beta
Parenteralny, czyli pozajelitowy sposób podawania środków chemicznych, głównie leków - metoda dostarczania do organizmu tych środków poza przewodem pokarmowym, tzn. np. drogą iniekcji podskórnych, wlewów dożylnych itp. Nie zachodzi tu zjawisko wchłaniania. Przy wstrzyknięciach dożylnych znaczna część leku zostaje rozprowadzona szybko po tkankach, ponieważ lek miesza się z krwią, co wywołuje stosunkowo silne i szybkie działanie. Leki podawane podskórnie wchłaniają się zwykle w ciągu 15-20 minut od wstrzyknięcia. Roztwory leków wprowadzanych do ustroju drogą pozajelitową powinny być w większości przypadków izotoniczne, czyli o takim samym ciśnieniu osmotycznym jak naturalne płyny ustrojowe, jałowe i apirogenne.
Prątki (Mycobacterium) – drobnoustroje należące do rodziny Mycobacteriaceae, rząd Actinomycetales, klasa Schizomycetes.
Gronkowce (łac. Staphylococcus, od gr. σταφυλή, staphylē= "grona" i κόκκος, kókkos, = ziarenko) – bakterie zaliczane do grupy bakterii Gram-dodatnich. Morfologicznie są to ziarenkowce występujące w skupiskach, przypominających grona, będące wynikiem podziałów w wielu płaszczyznach. Prawie wszystkie gatunki Staphylococcus są względnymi beztlenowcami (tj. rosną zarówno w warunkach tlenowych jak i beztlenowych).
Białka – wielkocząsteczkowe (masa cząsteczkowa od ok. 10 000 do kilku mln Daltonów) biopolimery, a właściwie biologiczne polikondensaty, zbudowane z reszt aminokwasów połączonych ze sobą wiązaniami peptydowymi -CONH-. Występują we wszystkich żywych organizmach oraz wirusach. Synteza białek odbywa się przy udziale specjalnych organelli komórkowych zwanych rybosomami.
Związki organiczne – wszystkie związki chemiczne, w skład których wchodzi węgiel, prócz tlenków węgla, kwasu węglowego, węglanów, wodorowęglanów, węglików, cyjanowodoru, cyjanków, kwasu cyjanowego, piorunowego i izocyjanowego, a także ich soli.
Aminokwasy – organiczne związki chemiczne zawierające zasadową grupę aminową -NH2 oraz kwasową grupę karboksylową -COOH lub – w ujęciu ogólniejszym – dowolną grupę kwasową, np. sulfonową -SO3H. Aminokwasy są tzw. solami wewnętrznymi (amfolitami).
Parkinsonizm – zespół neurologiczny znamienny dla uszkodzeń układu pozapiramidowego, zwłaszcza istoty czarnej i gałki bladej, charakteryzujący się objawami: