Nauczyciel akademicki
Przeczytaj także...
Stopnie naukowe są uregulowane w ustawie z 14 marca 2003 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2003 r. Nr 65, poz. 595). Ustawa przewiduje następujące stopnie naukowe:Starszy wykładowca – nazwa stanowiska w szkołach wyższych, na którym mogą być zatrudniani pracownicy dydaktyczni posiadający tytuł zawodowy magistra lub tytuł równorzędny. Statut uczelni może przewidywać dodatkowe wymagania (np. określone w latach doświadczenie dydaktyczne, staż zawodowy) i kwalifikacje zawodowe osób zatrudnianych na tym stanowisku.
Habilitacja (z łac. habilitas – zdatność, zręczność) – posiadające różny zakres, w zależności od sytuacji prawnej w danym kraju, uprawnienie do:
Stopnie naukowe są uregulowane w ustawie z 14 marca 2003 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2003 r. Nr 65, poz. 595). Ustawa przewiduje następujące stopnie naukowe:Starszy wykładowca – nazwa stanowiska w szkołach wyższych, na którym mogą być zatrudniani pracownicy dydaktyczni posiadający tytuł zawodowy magistra lub tytuł równorzędny. Statut uczelni może przewidywać dodatkowe wymagania (np. określone w latach doświadczenie dydaktyczne, staż zawodowy) i kwalifikacje zawodowe osób zatrudnianych na tym stanowisku.
Habilitacja (z łac. habilitas – zdatność, zręczność) – posiadające różny zakres, w zależności od sytuacji prawnej w danym kraju, uprawnienie do:
Nauczyciel akademicki – osoba zatrudniona w szkole wyższej na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym, wykształcona w określonej dziedzinie naukowej. Nauczyciela akademickiego należy odróżnić od nauczycieli zatrudnionych w systemie oświaty.
Według danych na 31 grudnia 2011 r. w polskich uczelniach pracowało 102,8 tysiąca nauczycieli akademickich.
Profesor zwyczajny (skrót: prof. zw., z łac. professor ordinarius) – stanowisko na uczelni przewidziane dla pracownika naukowego lub naukowo-dydaktycznego, który posiada tytuł naukowy profesora (art. 114, ust. 1 Ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku Prawo o szkolnictwie wyższym, Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Stanowisko profesora zwyczajnego jest ukoronowaniem kariery naukowej pracowników uczelni. Wiąże się bowiem z największym prestiżem – jest przyznawane szczególnie zasłużonym dla uczelni i wyróżniającym się naukowcom z tytułem naukowym profesora. Do roku 1990 profesor zwyczajny i profesor nadzwyczajny były to dwa odrębnie tytuły naukowe nadawane przez Przewodniczącego Rady Państwa. Profesor zwyczajny był wyższy rangą niż profesor nadzwyczajny.Docent (niem. Dozent od łac. doceo – uczę) – stanowisko w szkołach wyższych i instytutach naukowych dla pracowników dydaktycznych.
Stanowiska nauczycieli akademickich[ | edytuj kod]
Nauczyciele akademiccy, zatrudniani są w szkole wyższej na stanowiskach:
Polska, Rzeczpospolita Polska – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w dorzeczu Wisły i Odry. Powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 679 km², co daje jej 70. miejsce na świecie i dziewiąte w Europie. Zamieszkana przez ponad 38,5 miliona ludzi, zajmuje pod względem liczby ludności 34. miejsce na świecie, a szóste w Unii Europejskiej.Wykładowca to nauczyciel, który prowadzi wykładnię tematu z zakresu przedmiotu (np. kursu akademickiego)) poprzez wykład zamknięty lub otwarty na wyższej uczelni, kursach itp. Termin ten popularnie utożsamiany jest z zawodem - Nauczyciel akademicki.
Prawo nauki i szkolnictwa wyższego regulujące status nauczycieli akademickich[ | edytuj kod]
Klasyfikacja nauczycieli akademickich w Polsce[ | edytuj kod]
Nauczyciele akademiccy, klasyfikowani są według obowiązującej na terenie Polski – Klasyfikacji Zawodów i Specjalności jako: 2311 – Nauczyciele szkół wyższych, a następnie podaje się uszczegółowienie poprzez dodanie odpowiedniej dziedziny naukowej:
Tytuł zawodowy – system certyfikatów i tytułów, które otrzymują osoby, które dowiodły, że posiadają określony zasób wiedzy i umiejętności potrzebnych do wykonywania danego zawodu.Klasyfikacja zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy - pięciopoziomowy, hierarchicznie usystematyzowany zbiór zawodów i specjalności występujących na rynku pracy.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Magister (z łac. mistrz, nauczyciel), mgr – tytuł zawodowy nadawany przez wyższe uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia (dawniej: studiów jednolitych magisterskich lub magisterskich studiów uzupełniających), a w przypadku niektórych kierunków (farmacja, prawo, psychologia, często także teologia) – studiów jednolitych.System oświaty w Polsce – struktura szkolnictwa w Polsce, obejmująca przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły ponadgimnazjalne, policealne, artystyczne i inne.
Warto wiedzieć że... beta
Profesor nadzwyczajny (z łac. professor extraordinarius) – stanowisko na uczelni przewidziane dla pracownika naukowego lub naukowo-dydaktycznego, który ma stopień naukowy doktora habilitowanego lub tytuł naukowy profesora. Ustawodawca dopuszcza także zatrudnienie na stanowisku profesora nadzwyczajnego osoby, która ma tylko stopień naukowy doktora oraz znaczne i twórcze osiągnięcia w pracy naukowej, jednak tylko na podstawie umowy o pracę. Stanowisko profesora nadzwyczajnego jest niższe rangą od stanowiska profesora zwyczajnego. Na uczelniach morskich na stanowisku profesora nadzwyczajnego można zatrudnić doktora, który dodatkowo ma najwyższy dyplom morski, tj. kapitana żeglugi wielkiej bądź starszego mechanika.
Adiunkt (łac. adiunctus – dołączony) – stanowisko w szkołach wyższych i placówkach naukowo-badawczych dla pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych posiadających stopień naukowy doktora lub doktora habilitowanego. W przeciwieństwie do samodzielnych pracowników nauki określani są czasem mianem pomocniczych pracowników nauki. Na niektórych polskich uczelniach jest przyjętym zwyczajem, że po obronieniu habilitacji naukowiec uzyskuje stanowisko profesora, jednak na wielu uczelniach nie jest to automatyczne i zależy bardziej zarówno od polityki wydziału, jak i dostępności etatów (finansowania).
Asystent (łac. assistens – towarzyszący; pot. asystent profesora) – najniższe rangą stanowisko na uczelni dla pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych posiadających tytuł zawodowy magistra (ew. magistra inżyniera) lub stopień naukowy doktora (ew. dr inż.).
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
International Standard Serial Number, ISSN czyli Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego – ośmiocyfrowy niepowtarzalny identyfikator wydawnictw ciągłych tradycyjnych oraz elektronicznych. Jest on oparty na podobnej koncepcji jak identyfikator ISBN dla książek, ISAN dla materiałów audio-wideo. Niektóre publikacje wydawane w seriach mają przyporządkowany zarówno numer ISSN, jak i ISBN.
Tytuł naukowy profesora, tytuł naukowy – nadawany w Polsce przez prezydenta Polski osobie, która uzyskała już stopień naukowy doktora habilitowanego i przez to jest samodzielnym pracownikiem nauki, ma osiągnięcia naukowe lub artystyczne znacznie przekraczające wymagania stawiane w przewodzie (postępowaniu) habilitacyjnym oraz posiada znaczące osiągnięcia dydaktyczne, w tym w kształceniu kadry naukowej. Prezydent nadaje tytuł naukowy na wniosek Rady Doskonałości Naukowej (do końca 2020 istnieje Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów).
Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.