Nauczyciel akademicki
Przeczytaj także...
Stopnie naukowe są uregulowane w ustawie z 14 marca 2003 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2003 r. Nr 65, poz. 595). Ustawa przewiduje następujące stopnie naukowe:Starszy wykładowca – nazwa stanowiska w szkołach wyższych, na którym mogą być zatrudniani pracownicy dydaktyczni posiadający tytuł zawodowy magistra lub tytuł równorzędny. Statut uczelni może przewidywać dodatkowe wymagania (np. określone w latach doświadczenie dydaktyczne, staż zawodowy) i kwalifikacje zawodowe osób zatrudnianych na tym stanowisku.
Habilitacja (z łac. habilitas – zdatność, zręczność) – posiadające różny zakres, w zależności od sytuacji prawnej w danym kraju, uprawnienie do:
Stopnie naukowe są uregulowane w ustawie z 14 marca 2003 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2003 r. Nr 65, poz. 595). Ustawa przewiduje następujące stopnie naukowe:Starszy wykładowca – nazwa stanowiska w szkołach wyższych, na którym mogą być zatrudniani pracownicy dydaktyczni posiadający tytuł zawodowy magistra lub tytuł równorzędny. Statut uczelni może przewidywać dodatkowe wymagania (np. określone w latach doświadczenie dydaktyczne, staż zawodowy) i kwalifikacje zawodowe osób zatrudnianych na tym stanowisku.
Habilitacja (z łac. habilitas – zdatność, zręczność) – posiadające różny zakres, w zależności od sytuacji prawnej w danym kraju, uprawnienie do:
Nauczyciel akademicki – osoba zatrudniona w szkole wyższej na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym, wykształcona w określonej dziedzinie naukowej. Nauczyciela akademickiego należy odróżnić od nauczycieli zatrudnionych w systemie oświaty.
Według danych na 31 grudnia 2011 r., w polskich uczelniach pracowało 102,8 tysiąca nauczycieli akademickich.
Profesor zwyczajny (skrót: prof. zw., z łac. professor ordinarius) – stanowisko na uczelni przewidziane dla pracownika naukowego lub naukowo-dydaktycznego, który posiada tytuł naukowy profesora (art. 114, ust. 1 Ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku Prawo o szkolnictwie wyższym, Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Stanowisko profesora zwyczajnego jest ukoronowaniem kariery naukowej pracowników uczelni. Wiąże się bowiem z największym prestiżem – jest przyznawane szczególnie zasłużonym dla uczelni i wyróżniającym się naukowcom z tytułem naukowym profesora. Do roku 1990 profesor zwyczajny i profesor nadzwyczajny były to dwa odrębnie tytuły naukowe nadawane przez Przewodniczącego Rady Państwa. Profesor zwyczajny był wyższy rangą niż profesor nadzwyczajny.Docent (niem. Dozent od łac. doceo – uczę) – stanowisko w szkołach wyższych i instytutach naukowych dla pracowników dydaktycznych.
Spis treści
Stanowiska nauczycieli akademickich[edytuj kod]
Nauczyciele akademiccy, zatrudniani są w szkole wyższej na stanowiskach:
Prawo nauki i szkolnictwa wyższego regulujące status nauczycieli akademickich[edytuj kod]
Klasyfikacja nauczycieli akademickich w Polsce[edytuj kod]
Nauczyciele akademiccy, klasyfikowani są według obowiązującej na terenie Polski – Klasyfikacji Zawodów i Specjalności jako: 2311 – Nauczyciele szkół wyższych, a następnie podaje się uszczegółowienie poprzez dodanie odpowiedniej dziedziny naukowej:
Polska, Rzeczpospolita Polska – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w dorzeczu Wisły i Odry. Powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 679 km², co daje jej 70. miejsce na świecie i dziewiąte w Europie. Zamieszkana przez ponad 38,5 miliona ludzi, zajmuje pod względem liczby ludności 34. miejsce na świecie, a szóste w Unii Europejskiej.Wykładowca to nauczyciel, który prowadzi wykładnię tematu z zakresu przedmiotu (np. kursu akademickiego)) poprzez wykład zamknięty lub otwarty na wyższej uczelni, kursach itp. Termin ten popularnie utożsamiany jest z zawodem - Nauczyciel akademicki.
Zobacz też[edytuj kod]
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj kod]
Tytuł zawodowy – system certyfikatów i tytułów, które otrzymują osoby, które dowiodły, że posiadają określony zasób wiedzy i umiejętności potrzebnych do wykonywania danego zawodu.Klasyfikacja zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy - pięciopoziomowy, hierarchicznie usystematyzowany zbiór zawodów i specjalności występujących na rynku pracy.
Warto wiedzieć że... beta
Magister (z łac. mistrz, nauczyciel), mgr – tytuł zawodowy nadawany przez wyższe uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia (dawniej: studiów jednolitych magisterskich lub magisterskich studiów uzupełniających), a w przypadku niektórych kierunków (farmacja, prawo, psychologia, często także teologia) – studiów jednolitych.
Tytuł naukowy (tytuł naukowy profesora) – nadawany przez Prezydenta RP osobie, która uzyskała już stopień naukowy doktora habilitowanego przez to jest samodzielnym pracownikiem nauki, ma osiągnięcia naukowe lub artystyczne znacznie przekraczające wymagania stawiane w przewodzie habilitacyjnym oraz posiada poważne osiągnięcia dydaktyczne, w tym w kształceniu kadry naukowej. Wyjątkowo może być nadany osobie ze stopniem doktora, o wybitnych osiągnięciach naukowych lub artystycznych.
System oświaty w Polsce – struktura szkolnictwa w Polsce, obejmująca przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły ponadgimnazjalne, policealne, artystyczne i inne.
Profesor nadzwyczajny (z łac. professor extraordinarius) – stanowisko na uczelni przewidziane dla pracownika naukowego lub naukowo-dydaktycznego, który ma stopień naukowy doktora habilitowanego lub tytuł naukowy profesora. Ustawodawca dopuszcza także zatrudnienie na stanowisku profesora nadzwyczajnego osoby, która ma tylko stopień naukowy doktora oraz znaczne i twórcze osiągnięcia w pracy naukowej, jednak tylko na podstawie umowy o pracę. Stanowisko profesora nadzwyczajnego jest niższe rangą od stanowiska profesora zwyczajnego. Na uczelniach morskich na stanowisku profesora nadzwyczajnego można zatrudnić doktora, który dodatkowo ma najwyższy dyplom morski, tj. kapitana żeglugi wielkiej bądź starszego mechanika.
Język polski (polszczyzna) – język naturalny należący do grupy zachodniosłowiańskich (do których należą również czeski, słowacki, kaszubski, dolnołużycki, górnołużycki i wymarły połabski), stanowiących część rodziny indoeuropejskiej.
Adiunkt (łac. adiunctus – dołączony) – stanowisko w szkołach wyższych i placówkach naukowo-badawczych dla pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych posiadających stopień naukowy doktora lub doktora habilitowanego. W przeciwieństwie do samodzielnych pracowników nauki określani są czasem mianem pomocniczych pracowników nauki. Na niektórych polskich uczelniach jest przyjętym zwyczajem, że po obronieniu habilitacji naukowiec uzyskuje stanowisko profesora, jednak na wielu uczelniach nie jest to automatyczne i zależy bardziej zarówno od polityki wydziału, jak i dostępności etatów (finansowania).
Asystent (łac. assistens – towarzyszący; pot. asystent profesora) – najniższe rangą stanowisko na uczelni dla pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych posiadających tytuł zawodowy magistra (ew. magistra inżyniera) lub stopień naukowy doktora (ew. dr inż.).