National Express East Anglia – dawny brytyjski przewoźnik kolejowy, posiadający koncesję na obsługę połączeń podmiejskich i regionalnych oraz części połączeń kategorii InterCity na terenie wschodniej Anglii.
Okres koncesyjny rozpoczął się 1 kwietnia 2004 i pierwotnie miał trwać do 31 marca 2011. We wrześniu 2010 został przedłużony o 28 tygodni, czyli do listopada 2011. W styczniu 2011 ogłoszono jego kolejne przedłużenie, do 5 lutego 2012. National Express Group nie znalazła się na liście trzech oferentów dopuszczonych do drugiego etapu przetargu na nową koncesję obejmującą ten obszar, w którym na nowego operatora kolejowego wyłoniona została spółka Greater Anglia.
British Rail Class 153 - spalinowy wagon silnikowy, należący do rodziny pociągów Sprinter i używanych przez różnych przewoźników kolejowych w Wielkiej Brytanii. Pociągi tej klasy powstawały w latach 1991-1992 w wyniku dokonywanej przez zakłady firmy Hunslet-Barcley w Kilmarnock przebudowy pociągów British Rail Class 155, dostarczanych oryginalnie przez firmę Leyland.British Rail Class 315 - typ elektrycznych zespołów trakcyjnych (EZT) wytwarzanych w latach 1980-1981 przez zakłady BREL w Yorku na zlecenie British Rail. Należy do serii 5 typów EZT, zaprojektowanych w 1972 z myślą o obsłudze tras podmiejskich w największych aglomeracjach (pozostałe to Class 313, Class 314, Class 507 i Class 508). Łącznie zbudowano 61 zespołów tego typu.
Oficjalna nazwa firmy to London Eastern Railway. Od początku swej działalności do lutego 2008 działała pod marką one. Późniejsza marka przyjęta została w związku z procesem ujednolicania marek w całej grupie transportowej National Express Group, do której należy firma.
Na tabor firmy składały się następujące jednostki:
National Express Group PLC – brytyjskie przedsiębiorstwo branży transportowej, zajmujące się drogowym i kolejowym przewozami pasażerskim, działające na terenie Wielkiej Brytanii oraz kontynentalnej Europy, Maroka, Stanów Zjednoczonych i Kanady.British Rail Class 90 – typ lokomotyw elektrycznych produkowanych w latach 1987-1990 przez zakłady BREL w Crewe. Łącznie zbudowano 50 sztuk. Ich głównymi użytkownikami są przewoźnicy towarowi: EWS i Freightliner. Lokomotywy też można również spotkać na dalekobieżnych trasach pasażerskich, obsługiwanych przez firmy Virgin Trains i National Express East Anglia.
British Rail Class 90 (15 sztuk)
British Rail Class 153 (5 zestawów)
British Rail Class 156 (9 zestawów)
British Rail Class 170 (12 zestawów)
British Rail Class 315 (61 zestawów)
British Rail Class 317 (60 zestawów)
British Rail Class 321 (77 zestawów)
British Rail Class 360 (20 zestawów)
British Rail Mark 3: ponad 100 wagonów pasażerskich i ok. 15 wagonów typu British Rail DVT
Mapa linii kolejowych obsługiwanych przez firmę (stan na 2010 rok)
British Rail Mark 3 – seria brytyjskich wagonów kolejowych budowana w zakładach BREL w latach 1975–1988, przeznaczona do stosowania w pociągach klasy InterCity. Większość wagonów, występująca w wielu wariantach, jest nadal wykorzystywana, w szczególności w połączeniu z dwoma lokomotywami British Rail Class 43, tworząc składy Intercity 125. Niektórzy operatorzy wykorzystują je także w składach klasycznych, razem z lokomotywą British Rail Class 67. Wagony Mark 3 posiadają udoskonalone zawieszenie pneumatyczne, dzięki czemu wyróżniają się wyjątkowo płynną jazdą. Wagony te posiadają nietypowy system otwierania drzwi – klamka znajduje się jedynie na zewnątrz wagonu i aby otworzyć drzwi od środka należy najpierw otworzyć okno znajdujące się w drzwiach wagonu.British Rail Class 170 "Turbostar" – typ spalinowych zespołów trakcyjnych produkowanych od 1998 przez zakłady w Derby, początkowo należące do firmy Adtranz, a od 2001 do grupy Bombardier Transportation. Dotychczas dostarczono 122 zestawy, które eksploatuje obecnie 5 przewoźników.
Pociąg British Rail Class 379
Wagon pasażerski typu Mark 3 w malowaniu firmy

British Rail Class 321 - typ elektrycznych zespołów trakcyjnych, budowanych w latach 1988-1991 przez zakłady BREL w Yorku. Łącznie zbudowano 132 zestawy tego typu (dzieląc je na trzy podklasy). Obecnie pociągów tych używają trzej przewoźnicy. Northern Rail eksploatuje przy ich pomocy głównie trasę z Leeds do Doncaster. W barwach National Express East Anglia można je spotkać na trasach z Londynu do miast wschodniej Anglii. Z kolei London Midland wysyła je na trasy z Birmingham do Northampton i Walsall oraz z Londynu do Milton Keynes i Northampton.Anglia (ang. England, język staroangielski Englaland) – w przeszłości samodzielne królestwo, obecnie największa i najludniejsza część składowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Anglię zamieszkuje 83% całkowitej populacji państwa. Region zajmuje dwie trzecie wyspy Wielkiej Brytanii i posiada granice lądowe z Walią na zachodzie i Szkocją na północy. Wyspa oblewana jest przez Morze Północne, Morze Irlandzkie, Ocean Atlantycki i kanał La Manche. Stolicą Anglii jest Londyn.
Warto wiedzieć że... beta
British Rail Class 360 – typ elektrycznych zespołów trakcyjnych, należący do produkowanej przez koncern Siemens rodziny pociągów Desiro. Inne eksploatowane w Wielkiej Brytanii jednostki z tej samej rodziny oznaczone są jako Class 185, Class 350, Class 444 oraz Class 450.
British Rail Class 317 – typ elektrycznych zespołów trakcyjnych, prodowanych w latach 1981-1982 i ponownie od 1985 do 1987 przez zakłady BREL w Yorku. Łącznie zbudowano 72 zestawy tego typu. Obecnie są one używane przez dwóch przewoźników: First Capital Connect oraz National Express East Anglia. Służą głównie do obsługi tras podmiejskich oraz szybkich połączeń regionalnych. Można je spotkać m.in. na specjalnej trasie łączącej centrum Londynu z lotniskiem Stansted.
British Rail Class 156 - typ spalinowych zespołów trakcyjnych, należących do rodziny pociągów "Sprinter". Składy tej klasy były wytwarzane w latach 1987-1989 w zakładach nie istniejącej już firmy Metro-Cammel w Birmingham. Obecnie eksploatują je czterej przewoźnicy: East Midlands Trains, National Express East Anglia, First ScotRail oraz Northern Rail. Służą one zarówno do obsługi krótkich tras podmiejskich, jak linii regionalnych, o rozkładowym czasie przejazdu sięgającym nawet pięć i pół godziny.