Natalie Wood
Irving Pichel (ur. 24 czerwca 1891 w Pittsburghu, zm. 13 lipca 1954 w Hollywood) – amerykański aktor i reżyser filmowy. Odkrył Natalie Wood i dał jej okazję zadebiutować w filmie. Na przełomie lat 40. i 50. XX wieku był oskarżany o „działalność antyamerykańską”, został wpisany na tzw. „czarną listę Hollywoodu”. Miał trzech synów.Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.
Cyganka – amerykański film muzyczny z 1962 roku będący adaptacją musicalu z 1958 roku - na podstawie wspomnień Gypsy Rose Lee.
Natalie Wood, właśc. Natalia Nikolaevna Zakharenko (ros. Наталья Николаевна Захаренко; ur. 20 lipca 1938 w San Francisco, zm. 29 listopada 1981) – amerykańska aktorka ukraińsko-rosyjskiego pochodzenia.
Siostra innej znanej aktorki amerykańskiej Lany Wood. Zagrała w ponad 50 filmach oraz zdobyła 3 nominacje do Oscara.
Życiorys[ | edytuj kod]
Jej rodzice, Nicholas i Maria, uciekli z rewolucyjnej Rosji. Matka była Rosjanką, ojciec pochodził z ukraińskiej rodziny wywodzącej się z Charkowa. Natalie miała dwie siostry, młodszą Lanę oraz starszą Olgę.
Kiedy skończyła 4 lata pojechała z matką na plan filmowy, gdzie poznała znanego reżysera Irvinga Pichela, który zatrudnił ją do filmu. Dwa lata później wyjechała do Hollywood. William Getz wymyślił dla niej pseudonim artystyczny „Natalie Wood”. Wtedy Natalie wystąpiła w wielkiej produkcji filmowej Tomorrow is Forever u boku Orsona Wellesa. Jej talent objawił się w filmie Cud na 34. ulicy. Miała wtedy 9 lat. W domu Natalie miała bardzo trudną sytuację. Jej ojciec i matka nie pracowali, tylko ona zarabiała na życie. Jej sukces pozwalał przetrwać jej rodzinie.
W 1955 Natalie znalazła się na liście najpiękniejszych aktorek Hollywood, w magazynie „Life”.
W filmie Nicka Raya Buntownik bez powodu zagrała dziewczynę Jamesa Deana. Za ten film otrzymała pierwszą nominację do Oscara.
Wyszła za mąż za aktora Roberta Wagnera. Małżeństwo miało wiele problemów i w końcu rozpadło się. Natalie zagrała w międzyczasie w takich filmach jak: The Girl He Left Behind, Cash McCall, The Burning Hills czy Wiosenna bujność traw, za który otrzymała kolejną nominację do Nagrody Akademii Filmowej i który stał się klasyką filmów o miłości.
W ciągu następnych 10 lat Natalie zagrała między innymi w klasycznym romansie West Side Story, który nawiązywał do miłości rodem z Romea i Julii.
30 maja 1969 roku poślubiła Richarda Gregsona. Urodziła ich córkę Nataszę. Zrobiła sobie również przerwę w pracy, by całkowicie poświęcić się rodzinie. 1 sierpnia 1971 roku wzięła rozwód. 16 lipca zeszła się ze swoim dawnym mężem Robertem Wagnerem. Urodziła dziewczynkę, Courtney. Potem wróciła do filmu.
Zagrała w filmie Gypsy, który również został nominowany do Nagrody Akademii. Następnie pokazała się w obrazie Steve’a McQueena Love with the Proper Stranger. Zagrała również u boku Roberta Redforda w filmie Inside Daisy Clover. Natalie wystąpiła również w Wielkim wyścigu oraz w Bob and Carol and Ted and Alice, za który dostała 2 miliony dolarów.
Natalie Wood zginęła tragicznie 29 listopada 1981 roku. Podczas weekendu wybrała się na wycieczkę jachtem wraz ze swoim mężem, Robertem Wagnerem, oraz partnerem z filmu Burza mózgów, Christopherem Walkenem. Według ustaleń śledztwa, będąca pod wpływem alkoholu Wood w nocy wypadła za burtę i utonęła po 15 minutach wołania o pomoc.
W grudniu miała zadebiutować na scenie teatralnej w spektaklu Anastasia. Film Burza mózgów miał premierę niecałe 2 lata po jej śmierci i nie odniósł komercyjnego sukcesu.