Naszej ery
Zero (zapisywane jako 0) – element neutralny dodawania; najmniejsza nieujemna liczba. To, czy zero jest uznawane za liczbę naturalną, jest kwestią umowy – czasem włącza się, a czasem wyklucza się je z tego zbioru. Zero nie jest ani liczbą pierwszą, ani liczbą złożoną.Ab Urbe Condita lub Anno Urbis Conditae (AUC lub A.U.C.) – łacińskie wyrażenie oznaczające "od założenia Miasta" (Rzym), co wydarzyło się, według starożytnych obliczeń, 21 kwietnia roku 753 p.n.e.
Era kalendarzowa – okres zapoczątkowany jakimś ważnym wydarzeniem (rzeczywistym lub legendarnym), który stanowi podstawę rachuby lat w kalendarzu.
naszej ery (n.e.) – wyrażenie i skrót stosowane w języku polskim, oznaczający datę od początku ery chrześcijańskiej, której początek wiązany jest z datą narodzenia Jezusa Chrystusa (zgodnie z kalendarzem gregoriańskim). Odpowiada łacińskiemu skrótowi A.D. lub AD (anno Domini – „roku Pańskiego”) i angielskiemu C.E. (Common Era).
Początek ery[]
Przed wyznaczeniem początku ery chrześcijańskiej lata liczono od założenia Rzymu. Dopiero po prawie 500 latach od śmierci Chrystusa papież Jan I postanowił wprowadzić sposób liczenia od daty narodzin Jezusa.
Obliczenia wykonał w roku 525 n.e. mnich pochodzący ze Scytii Mniejszej, Dionizjusz Mały, który określił datę narodzin na 25 grudnia 753 roku „od założenia Rzymu” i pierwszy rok po narodzinach (754 od założenia Rzymu) przyjął za 1 ery chrześcijańskiej. Późniejsze badania wykazały, że pomylił się o 3-6 lat. Brak jest ponadto roku zerowego (powinien nim być właśnie 753 od założenia Rzymu), ponieważ Dionizy nie znał tej liczby – pojęcie zera przywędrowało na Bliski Wschód dopiero wraz z Arabami, którzy przejęli je od Hindusów, a w Europie pojawiło się około XI wieku. Dlatego rok 753 od założenia Rzymu stał się rokiem 1 p.n.e. Przyjęty przez Dionizego sposób liczenia lat stał się na tyle powszechny, że jest używany do dnia dzisiejszego. Obecnie datę narodzin Chrystusa szacuje się na 7-4 r. p.n.e.